Tek Metinlik Aşk( Kray Fanfic ) (✓)

18

Yixing, Yi Fan'ın uzattığı mısır tanelerini dudağıyla alırken daha sıkı tutmuştu beline dolanan eli. Hiç bitmesini istemediği bir rüyada gibi hissediyordu, az sonra alarmın çalıp işe gitmek için kendisini uyandırmasından korkuyordu. Yi Fan, çalan telefonunu Yixing'in yüzüne doğru tutarak arayanı göstermişti. Sın birkaç gündür başka kalabildikleri tek an buydu ve Baekhyun yine bunu mahvediyordu. Birkaç gündür sürekli arayıp düğün hakkında konuşuyordu, uyumuyordu ilaçlarla ve kahveyle ayakta duruyordu. Düğünün mükemmel olmasını istiyordu çünkü ilk defa hay bir idol evleniyordu. Yi Fan telefonunu koltuğun kenarına koyup Yixing'e patlamış mısır yedirmeye devam etmişti. Baekhyun hiç vazgeçmiyordu ama aramaya devam ediyordu. Yi Fan pes ederek açmıştı telefonunu.

'' Kris? Sen ne halt ettiğini sanıyorsun? Yixing'in tatlı patates diyetinde olduğunu bilmiyor musun? Mısır yedirme!? Kilo alacak! ''

'' Baekhyun, hastalanacak. Yemek yemesine karışamazsın. ''

'' Hayır, karışırım! Ben bunu üç yıldır planlıyorum! Kilo almasın söyle o'na! Ve bir şeyler tıkmayı kes Yixing'in ağzına! ''

'' Bütün kameraları parçalatma bana Baekhyun! ''

'' Erken uyuyun. Yarın son provayı yapacağız. Bilmem fark ettiniz mi ama düğüne bir hafta kaldı. Neden herkes bu kadar rahat. Bitiyor biliyorsunuz değil mi? Hikayeniz bitiyor ve yeni sezona kadar başlamayacak! Araya yaz hikayeleri girecek ve siz unutulacaksınız! Neden sadece ben panikledim! Unutulmak istemiyorum, bu yüzden destansı bir düğün olmalı! ''

'' Sakin olur musun Baekhyun. Sadece veda edeceğiz. Başka hikayeler yazılacak merak etme. ''

'' Başka hikayeleri istemiyorum! Bu hikayeyi istiyorum! Bana Leo'yu verin! ''

'' Üzgünüm Baek. Kendileri şuan boş boş duvarı izlemekte. ''

'' Damadıma iyi davran Kris! ''

'' İyi geceler Baekhyun. ''

Yi Fan, telefonunu kapatıp eski yerine geri koymuştu. Baekhyun haklıydı, hikayeleri bitecekti ama endişelenmiyordu Yi Fan. Bir yerlerde aynı aşkı yaşamalarına neden olacak insanlar olduğunu biliyordu. Belki daha çok sevmelerine neden olacaktı bu insanlar birbirlerini.. Asla bitmeyecekti aşkları biliyordu bunu Yi Fan. Hikayeleri uykuya dalacak, başka bir yerde, başka zamanlarda yeniden uyanacaklar ve aşklarına devam edeceklerdi. Bir devinim gibi bitip yeniden başlayacaklardı..

'' Yixing anne ben odama gidebiliy miyim? ''

'' Neden odana gitmek istiyorsun bebeğim. ''

'' Gidip biyaz kendimle kalmam geyekiyoy. ''

'' Kendinle kalıp n'apacaksın bebeğim? ''

'' Biyaj kafamdaki şeşleyi dinlemem lajım. Kendime jaman ayıyıp düşünmeliyim. ''

'' Wu Fan.. Oğlumuz depresyona girmiş. ''

'' Çocuktur, sabaha geçer. ''

'' Çok ciddili şeyler düşünmem geyek, şimdi gidebiliy miyim? ''

'' Wu Fan? ''

'' Bırak düşünsün ne düşünecekse.. Hangi oyuncağı alacağını düşünecektir. ''

'' Hayıy, ne jaman üniveyşiteye gidip ne jaman evleneceğimi düşünmem geyekiyoy. ''

Yi Fan hızla kalkmıştı oturduğu yerden. Leo'nun ergenler gibi depresyona girmesine nasıl tepki vereceğini bilmiyordu. Leo'nun derin bir iç çekip merdivenlere yürüyen küçük bedenine bakıyordu n'apacağını bilemeden. Ayağını yere vurarak Leo'ya seslenmişti Yi Fan. Küçücük bir çocuğun on sekizlik kızlar gibi ergenliğe girmesine gülse mi ağlasa mı bilememişti Yi Fan.