Gizli yeni çocuk

*25*

Yukariya ciktigimda zehra babasinin kucaginda uyuyordu. Annesi ise hic umutsuz bir sekilde orada oturuyordu iste. Batu yanima gelince sessizce sordum:
-Eminin uyanma olasiligi yuzde kac?
+%10 uyanabilir.
-ne?!?
Bunu bagirarak soylemistim. O arada zehra uyandi. Hemen zehranin yanina gittim ve ona gunaydin deyip yanina oturdum. Sonra zehra batu ben kafeteryaya indik. Sirf zehra icin. Ama hala beynimde yankilaniyordu. %10 uyanma ihtimali... Allahim kendimi suclamaktan baska hic birsey yapamiyordum. O arada batunun telefonu caldi. Arayan melisa teyzeydi.
-alo batucan hadi kizlari da al yukari gelin.
+neden?
-ya soru sorma gel hadi.
Telefonu kapatti. Kizlar hadi yukari dedi. Allahim ameliyattan onec uyanmis miydi? Hemen yukari ciktik. Ama umdugumuz gibi degildi. Zehra(bizim siniftaki) ve omer onderliginde sinifin tamami hastanedeydi. Omer hemen yanima geldi. Durumunu, ameliyat sartlarini falan sordu. Batu da yanimizdaydi. Zaten batu sayesinde ben pek konusamadim. Omerin her 'ozlem' diye baslayan sorusuna batu cevap veriyordu. Ben cevap vermeye calistikca kolumu sıkıyordu. O arada bizim siniftaki zehra yanimiza geldi.
- Ya batucan kac gundur neden okula gelmiyosun. Bak o kadar konu isledik hic birinde yoktun. Tamam emin arkadasin ama okulunu da unutma.
Batu sinirlenmise benziyordu.
+Ya sanane? Benim derslerimden sanane? Benim can dostumun biri burda olum kalim savasi veriyo, bi diger can dostum kendini yiyo ve ben dersleri dusuniyim ole mi?
Bunlari biraz yuksek sesle soyledi. Omer ve ben kurbanlik koyun gibi onlari izliyorduk. Zehra acayip kizarmisti.
- demek can dostun ha? Senin icin herseyi ben dusuneyim. Senin iyiligin icin calisayim. Her seyi seni dusunerek yapayim ve can dostun sari ozlem hanim olsun. Peki batucan... peki...
Burdan sonra timsah gozyaslariyla aglamaya basladi. Hic birsey demiyorduk. Batunun sinirden elleri titriyordu.
+ tamam zehra dusunme beni tamam mi dusunme! Istemiyorum aklinin ucundan bile gecmeyeyim artik olur mu? Zehra aglayaak (ya da agliyormus gibi yaparak gitti)