cenaze...

115 3 0
                                    

Saat sabah 6 da uyandim. Ben gibi herkes ayaktaydi. Telefonum caldi. Arayan annemdi. Sasirtici.. annemin turnede telefonu pek acik olmazdi. Telefonu actim.
-alo anne
+alo napiyosun annecim
-iyiyim anne hastanedeyim sen napiyosun?
+hastanede napiyosun kizim hayirdir insallah?
+ pek hayir degil. Emin vefat etti.
-ay kizim su senin en yakin arkadasin olan mi?
+maalesef evet annecim.
-ay kizimm cok uzuldum. Annesine bas sagligi diledigimi soyle. Elimde olsa hemen yaniniza gelirdim ama maalesef kizim biliyorsun.
+biliyorum annecim.
-peki kizim selam soyle. En yakin zamanda yaninda olacagimi da soyle melisaya.
+ tamam anne.
-gorusuruz kizim.
Telefonu kapattı. Ben de Melisa teyzenin yanina gittim. Annemin soyledikleri bir bir anlatttim. Tesekkur etti. Cenaze ogle ezaninda kalkacakmis. Ben batu ve iki zehrayi alip bizim eve gectim. Bakiyorum da bu buyuk zehra ne kadar degisti. Meger bu kiz emini ne kadar seviyormus. Amaan neyse. Bana ne kim kimi ne kadar seviyosa. Evde anca bos bos oturduk. Ezan saat yaklasik 12.30 da okunuyordu. Biz saat 10 de eminlerin evdeydik. Zaten 2 ust katimizdalardi. Yukari tahmin ettigimden daha kalabalikti. Biz hemen zehra, zehra ve ben zehranin odasina gectik. Sâla verildigini duydum. Iste o an tam ölmek istediğim an idi. Buyuk zehra ise sessiz sessiz agliyordu. Kucuk zehra ise annesinin yanındaydı. saat 12.30 da ise emin son yolculuguna ugurlandi..

Gizli yeni çocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin