insan ne yapacağını bilmediği zaman ne yapmalı? nerede,kim olduğumu artık bilmiyorum. Sadece tutunmaya çalışıyorum.Dallar elimde kalıyor,yalnız kalmak istememenin verdiği çaresizlikle doğrusunu bildiğim yanlışlar yapıyorum. belki de hayat denilen şey bundan ibarettir. belkide herkes bu soruda boşluk bırakıyordur.Çok sıkıştım bura da. tutunamıyorum artık.Kendime bir neden bulamıyorum artık yaşamak için.İnsanın sevilme hissine bu kadar ihtiyacı olacağını hiç düşünmemiştim. İçten bir sarılmayı bu kadar özlem duyacağını .İnsanları tanıdıkça insanlardan nefret ettim.Çıkarları uğruna diye devam etmek isterdim ama arayıp geleceğini söyledi. biraz önce söylediğim o içten sarılmayı yaşayarak bir kaç saat herşey hep böyle devam edecek gibi sanacağım.okurken çatılan kaşlarınızı hissedebiliyorum.bununla yetinmek istemezdim tabi ki ama insanların sevebileceğine dair umudum haftalar önce bitti istifamı verdım bu gönül sektörüne.ihbar süresindeyim diyelim . Hala küçük de olsa beni yaşama bağlayabilecek bir neden bulmaya çalışıyorum.içimdeki umut biterse eğer bu benim için intihar olur.aile kurabileceğimi birinin beni sevebilme ihtimali o kadar az geliyorki. size hiç kendimden bahsetmedim 3 yıl önce aile evinden çıkıp ,başka bir şehire yerleştim.tabi ilk senesinde okul için geldiğim bu şehirde ailem de yanımdaydı kavga dövüş.
