Soulmate

SOULMATE Chapter 05

***

"You feel like you've been best friend your whole life."

CHAPTER V

Papunta sana si Cindy sa canteen kung saan napagkasunduan nila ng kanyang mga kagroupo na magmeeting bago magumpisa ang 1st subject nila ng biglang harangan ni Talieyah ang kanyang daan

"Hi Cindy? How are you?" magsiglang bati ni Talieyah sakanya.

"Okay lang naman. Eh ikaw? Kamusta ka? Natapos muna ba yung project mo na niru-rush mo kahapon? If you need help puwede kitang tulungan."

"look's like Brennan told you. Look Cindy, Brennan doesn't need to report everything to you. "

Hindi maintindihan ni Cindy kung ano ang ibig-sabihin ni Talieyah sakanya.

"You are just his best friend, and please if you really consider Brennan as your best friend leave him alone! Leave US alone. He doesn't need you anymore, He has me who is much BETTER THAN YOU!"

Masakit man marinig ang mga salitang sinabi ni Talieyah sakanya, pero kahit na hindi sabihin ni Talieyah ang mga salitang yun sakanya ay siya mismo ayaw niyang umikot lang sakanya ang mundo ni Brennan at alam niya ang hangganan ng kanilang pagkakaibigan.

Nabigla si Cindy na bigla nalang matumba si Talieyah, tutulungan sana niya to ng may isang pamilyar na lalake ang lumapit rito.

"I'm just asking how are you, why you need to slap me?" paawang sabi ni Talieyah habang nakahawak sakanyang pisngi

"huh? Hindi naman kita sinampal eh."

Takang pagdedepensa ni Cindy sakanyang sarili. Inis naman na tumayo si Talieyah habang tinutulungan itong tumayo ni Brennan

"so are you saying I'm just lying just to get my boyfriend attetion?" mangiyak-iyak na sabi ni Talieyah

"no, wala akong sinasabi gan-"

"ENOUGH CINDY! Hinihintay ka na ng mga kaklase mo sa canteen. Hon let's go."

Bakas ni Cindy sa mukha ni Brennan ang pagkainis sa mukha nito. Kahit na gusto man niyang depensahan ang sarili nya ay minabuti nalang niyang manahimik hangga sa makalayo na ng tuluyan sila Brennan.

Tama si Talieyah, She's just Brennan best friend, she's nothing special to him. nakakailang hakbang palang ito palayo kung saan sila nagpangabot ni Talieyah ng makaramdam ito ng matindi sakit ng ulo at pagkahilo.

"a-aah." Napakapit sa ding-ding ng isa sa mga classroom bago siya tuluyan mawalan ng malay.

"CINDY!!!"

Agad naman napakaripas ng takbo si Gray ng maabutan niya si Cindy na nawalan ng malay at dali-dali nya itong dinala sa kotse niya para dalhin sa pinakamalapit na hospital.

Pagdating sa hospital agad naman inasikaso si Cindy ng mga nurse.

"MOM! " na kahit malayo pa siya sa opisina ng nanay niya ay tinatawag na nya ito na narinig naman ng kanyang ina.

"Anu ka bang bata ka, you are at the hospital lower down your voice." Suway ng ina ni Gray sakanya

"mom *hingal* Cindy need you, she's *hingal* she's at the emergency room." Paliwanag nito sakanyang ina kahit na hinahabol pa niya ang kanyang hininga.

"WHAT?! Anong nangyare?!"

"I don't know. Susunduin ko sana siya sa room nila since tita told me na maaga siyang pumasok but when I get there wala na siyang malaya."

"Did you call her mom?"

"No-not yet."

"You are in panic son, calm down. Call your Tita Chelsea tell her about Cindy. Calm down son."

Tulad ng sinabi ng kanyang ina ay sinubukan niyang kalmahin ang sarili niya. Kahit na sobrang nagaalala talaga siya kay Cindy. Limot man ni Cindy ang unang pagkikita nilang dalawa nung 7th birthday nila na sabay na ginanap sa Seoul, South Korea pero hindi magiging hadlang sakanya para tuparin ang pangako nito Cindy. That when the time came, when they are physically ready to protect each other, He will be Cindy valiant knight that job is to protect everything about Cindy.

***