***
"Love is the condition in which the happiness of another person is essential to your own."- Robert Heinlein
CHAPTER X
"So how's your first grandball on Philipines gray?"
Masayang tanong ng ina ni Cindy habang isa-isang inilalapag ang mga almusal nila. sa bahay nina Cindy nagpalipas ng gabe si Gray dahil hindi na rin pinayagan ng ina ni Cindy na magdrive ito ng madaling araw pauwi sakanila.
"Naku ma, kulang nalang magpagkamalan yan endoser ng Gatsby kagabe hahaha" pilyang biro ni Cindy habang sumusubo ng vegetable salad
"ha!ha! ang suwerte po kaya ng Gatsby kapag ako naging endoser no. ang guwapo ko kaya! Diba tita Chelsea?"
"hahaha sinama mo pa ko sa kalokohan mong bata ka hahaha."
"Tita naman eh! puwede naman pong umuo kahit labag sa loob nyo HAHAHA"
Parang tumigil ang mundo sa bahay nila Cindy ng mapasandal ang ulo ni Cindy sa katulong nila na tumabi rito para Salinan ng tubig ang baso ni Cindy
"yo-young lady?" natatarantang tawag ng katulong nila Cindy
*ting!* bumagsak sa sahig ang kutsarang hawak ng mama ni Cindy dahil na rin sa natulala ito.
Maingat na iniharap ni Gray sakanya Cindy para gising ito.
"ci-Cindy gising! CINDY!"
"younglady!" tarantang tawag ni Mang Jun kay Cindy ng marinig ang sigaw ni Gray.
"ju-Jun ang kotse bilis!"
"o-opo!" tumakbo na palabas ng bahay si Mang Jun para ihanda ang kotse ng ina ni Cindy
"Cindy anak gumising ka! Hu-huwag mong pakabahin mama oh.. *cries* Cindy! CINDY Walter!!"
Binuhat ni Gray si Cindy papuntang kotse.
"Tita she's still breathing, Mang jun paki bilisan po."
Isinugod sa hospital si Cindy. Simula ng malaman nilang may brain cancer si Cindy minabuti ng kuya Caliber niya na lumipat sila ng bahay kung saan malapit sa hospital at walang masyadong traffic.
"Beshie kamusta ang anak ko?" mangiyak-iyak na tanong ng ina ni Cindy kay Doc. Aldea
"She's stable now. Anyway this is Doc. Henares He's specialist on cancer on the case of Cindy I'm working with him. "
"I would like to have a private talk with you Mrs. Walter."
"Cge na po Tita, ako na muna pong bahalang magbantay kay Cindy."
"Maraming salamat Gray."
"wala po yun Tita basta po para kay cindy."
Bago matapos ang araw ay suwerteng nakakuha ng flight pabalik ng Pilipinas ang kuya ni Cindy. Lumabas muna si Gray para bumili ng makakain since dumating na rin naman ang kuya ni Cindy.
"*cries* thank God you are still with us."
Mangiyak-iyak na hinaplos ni Caliber ang ulo ni Cindy dahil mahimbing ito natutulog ngayon. Pero may oxygen support ito dahil nahirapan sa paghinga kanina si Cindy.
"Ku-kuya?"
Agad na pinunasan ni Caliber ang kanyang mga luha para ikubli ito sakanyang kapatid.
"Kamusta ang pakiramdam mo? Masakit parin ba ang ulo mo?"
"Medjo, kaya ko yung sakit kuya huwag kang magalala.^^"
"Bunso pa kemo kana please. Kasi nahihirapan rin si kuya nakikita kang ganyan *cries* wala akong magawa."
Kahit gustong maluha ni Cindy dahil nakikita nyang nasasaktan ng dahil sakanya ang kanya kuya ay minabuti niyang maging malakas sa harapan nito.
"kuya, I want to look the best on my kuya Caliber wedding day, Ayaw ko naman mukha akong kalbo sa mismong wedding mo. I wonder kung maabutan ko pa yun. Pero one thing for sure if hindi ko man maabutan yun kuya, I'll be your invisible guest. Watching you from distance and being happy for you."
"No! Don't say that! Maabutan mo ang araw na yun I promise. *cries* infact... This coming Sunday ipapakilala ko na sainyo ni mama ang girlfriend ko."
"talaga kuya? ^^ "
"opo I promise. Pero huwag kang masyadong maexcite. Too much emotion is not good for you."
"hehe susubukan ko."
Susuwayin sana ni Caliber ang kanyang kapatid dahil sa pagiging pilyo pa rin nito kahit may iniindang sakit kaso biglang bumukas ang pinto ng kuwarto at kasunod ng pagpasok nang ina nilang magkapatid ay ang pagpasok ng ina Brennan na ngayon ay walang pagitang ang kanyang pagluha.
"ti-tita Ivon."
"Tell me baby girl, your mom is just putting a bluff over me. please *sub*. You're healthy right?"
"Tita.." hinawakan ni Cindy ang magkabilang kamay nang ina ni Brennan.
Napalapit na rin kasi si Cindy sa ina ni Brennan simula ng maging malapit na magkaibigan silang dalawa.
"I wish it was just a bluff po. Kaso, It's not."
"no! no! IT CAN'T BE! HINDI PUWEDE! Hindi puwede *cries* hindi puwede *cries*"
Nanlalabot na sabi ng ina ni Brennan kaya naman binigyan ito ng upuan ni gray.
"Tita, please po don't tell Brennan about my health condition."
"bu-but why? Nag away ba kayong dalawa? Tell me? *sub* hahampasin ko ng sandok ang magaling kong anak"
"pfft.. hindi po tita, I just want the only memory of me that he will remember is the healthy me and I don't want to take his smile away from him, cause his happiness is essential to me."
"you- you want me to keep it secret to my son? Pe-pero sigurado ko masasaktan rin ang anak ko kapag sa huli nya nalaman."
"Please tita please. *cries*"
"so-sorry baby girl but I can't"
Umiiling itong lumayo kay Cindy at naglakad palabas ng silid.
"ku-kuya *sob* a-anong gagawin ko *cries* ayaw kong magdusa kasama ko si brennan *cries* *sob* kuya "
"sssh... tahan na gagawa ako ng paraan okay. Just stop crying."
Inis na lalabas sana ang ina ni Cindy para sundan si Ivon ang ina ni Brennan pero pinigilan siya ni Gray.
***
YOU ARE READING
Soulmate
FanfictionCindy Walter and Brennan Mclaren are bestfriend since child, they both cme into well known family, no matter how special they are with each other destiny will still middle on them and put them at the situation where their friendship will be tested...
