"ချန်းယောလ် မင်းမျက်နှာက ပြုံးဖြီးနေတာပဲ ။မသိရင် မင်းမင်္ဂလာဆောင်လို့ထင်နေကြအုံးမယ် "
"မင်း မသိပါဘူး ဆယ်ဟွန်းရာ။ငယ်ကလေး ငါ့ကိုသဝန်တိုနေတာကွ ။ ငယ်က ငါ့ကိုသဝန်တိုတက်မယ်လို့ မထင်ထားဘူး"
"ဂျောင်ဆူးက မင်းကိုချစ်ပါတယ် ။ သူက မင်းကိုထုတ်မပြယုံပဲ။အာ..ဒီညတော့ မင်း မမူးရင် မပြန်ရဘူး "
"မရဘူးကွ ။ငယ်ရှိသေးတယ် ငါမူးနေရင်..."
"စိတ်မပူပါနဲ့ကွာ။မင်းကောင်လေး ဘေးမှငါ့အမျိုးသားလေးရှိပါတယ်။မင်းကိုလာခေါ်တာ။ဟိုမှာ ဧည့်သည်တွေစောင့်နေကြတယ်။ လာသွားရအောင်"
ဆယ်ဟွန်းဆွဲခေါ်တဲ့နောက်ကို ချန်းယောလ်ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ပါသွားသည်။ ငယ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဆယ်ဟွန်းကောင်လေးနဲ့စကားပြောနေကြသည်။ ချန်းယောလ် ငယ်တို့ထိုင်နေတဲ့ ဝိုင်းကိုမြင်ရတဲ့ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ငယ်ကတော့ ဘာတွေသဘောကျနေလည်းမသိဘူး။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကြသွားတဲ့အထိပြုံးရယ်နေသည်။ ချန်းယောလ်လည်း ငယ်ကိုကြည့်ပြီး အလိုလိုပြုံးရယ်လိုက်မိသည် ။ ငယ်ရဲ့အသေးအမွှားကအစ သူ့အတွက်အဖိုးတန်လိုသည်။ ဒီအတိုင်းလေး ငေးကြည့်ယုံနဲ့တင်ကျေနပ်ရသည်။
"ချန်းယောလ် အဲ့လောက်ထိကြည့်မနေနဲ့ မင်းကလေးကထွက်မပြေးဘူး"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ငယ် တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေမှာဆိုလို့"
"စိတ်မပူပါနဲ့ ငါ့ဟျွန်းနီးကိုပြောထားပြီထား။မင်းကောင်လေးကိုအဖော်လုပ်ပေးဖို့။စိတ်မပူနေနဲ့ သောက်စရာရှိတာသောက် ။ ဒီညမမူးရင် မပြန်ရဘူး"
ချန်းယောလ်လည်း ငြင်းလို့မရတာကြောင့်သောက်လိုက်ရသည်။ချန်းယောလ် သောက်နေပေးမဲ့ သူမျက်လုံးတွေကတော့ ငယ်ရှိမှာပဲရှိနေသည်။ အကုန်လုံးက စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တွေပဲဖြစ်တာကြောင့် စီးပွားရေးကြောင်းပြောရင်ဆယ်ဟွန်းကို ဂုဏ်ပြုရင်နဲ့ တစ်ဖြေးဖြေးသောက်တာများလာကြသည်။
YOU ARE READING
Love Is Pain (Completed)
Romanceကိုယ့်ကို မချစ်တဲ့လူကို ဘာလိုဆွဲထားတာလဲတဲ့...ကိုယ့်ကိုတိုင်းက အနွံထဲမှာနစ်ဝင်နေလိုပဲ...ရုန်းလေးနစ်လေး ရုန်းလေးနစ်လေး...နောက်ဆုံးတော့ နစ်မြုတ်သွားကြတာပဲ...ရုန်းထွက်ဖို့ကြိုးစားတိုင်းနစ်ဝင်သွားတာကြောင့် လွတ်မြောက်အောင်မကြိုးစားတော့ပဲကျေကျေနပ်နပ်ကြီး...
