Enjektör

Enjektör -4

Halam mı?

''Evet halan hadi gel buraya''

Dur bir dakika içimden söylemiştim. Zihnimden geçenleri mi duyuyor yoksa sadece şans eseri mi?

''Şans değil oğlum. Zihninden geçenleri duyuyorum. Bu benim yeteneğim. Artık gelip sarılacak mısın kollarımı yoruldu.''

Hemen hızlı adımlarla yanına gittim ve sarıldık. Ayrıldığımızda halam olduğunu öğrendiğim kadının gözleri dolmuştu.

''Seni tekrar görmek...Anıl babana çok benziyorsun ama gözlerin annenin gözleri gibi.''

Gözlerini silip gülümsedi. O gülümsediğinde bende gülümsedim.

''Umarım öğrendiklerimle de onlara benzerim hala''

''Hala...Bu kelimeyi Çınar dışında birisinden duymaya hiç alışık değilim Anıl. Ama senin için ilk buna alışmaya çalışacağım.''

Bu cümleden sonra kahkaha attık. Komik gelmişti. Halamı sevmiştim, çok kafa dengi biriydi.

''Bende seni sevdim ufaklık. Ve sen Neria'yı da sevmişe benziyorsun. Hıı?''

Göz kırpıp gülümseyince hafifçe kızarmıştım.

''Tamam tamam ilk günden bu kadar utandırmam yeter. Hadi gel seni ailemizle tanıştırayım. Ahmak amcan bunu akıl edememiş. Her zaman ki Fırat işte.''

''Şeyy peki-''

''Ah peki tamam sormana gerek yok. Neria'ya da gelebilir sonuçta koruyucu meleğin değil mi? Hadi.''

Halamı cidden bayağı sevdim. Lütfen bu bir rüya olmasın çünkü uyanmak istemiyorum. Burada her şey çok güzel.

''Neria hadi gidelim.''

Neria hemen ayaklanıp yanıma koştu ve halamın peşinden yürümeye başladık. Biraz yürüdükten sonra büyük bir evin önünde durduk. Halam kapıyı birkaç kere tıklattı ve çok geçmeden kapı açıldı. Güzel sarışın orta yaşlarda bir kadın kapıyı açtı ve 'Aslı' diyerek halama sarıldı. Böylece halamın ismini de öğrenmiş oldum. Sarılmayı bıraktıklarında kadın bana doğru baktı.

''Anıl Yuvana hoşgeldin.''

Ne olduğunu anlamadan bana da sarıldı bir süre sonra karşılık verdim. Çok sevecen birine benziyordu. Sonra Neria'ya sarıldı ve bizi içeri davet etti.

''Ben yengen Yasemin.''

Kendini tanıttığında şaşırdım. Yani Fırat amcamın eşiydi.

''Tam üstüne bastın ufaklık ayağını çek.''