CHAPTER 23

96 8 0
                                    

Bago paman ako makarating sa bahay biglang tumunog ang phone ko agad ko itong sinagot at baka ito na ang resulta ng exam ko.

"hello?" tanong ko rinig ko ang buntong hininga sa kabilang linya bago pa ito magsalita

"ms. calixto this is your adviser lumabas na ang resulta ng exam and" bigla itong huminto kaya kinabahan ako

"and?" nanginginig na sabi ko dto d ko pa alam ang resulta pero parang bagsak ako mss lalong gumuho ang mundo ko nang sinagot nya ito.

"I'm sorry your failed" nag echo ang boses nya sa pandinig ko bago pako makapagsalita ay binaba nya ang telepono napaupo ako sa gilid nang daan nanghihina ako ang hirap tanggapin napatunayan ko sa sarili ko na wala akong kwenta kahit ginawa ko na ang lahat napaka hina ko ang sakit ng dibdib ko patuloy parin ang pagbagsak nang mga luha sa mata ko napayuko nalang ako sa kakaiyak pano na ito ayaw kung ma disapoint sakin ang pamilya ko ayaw kong ako ang dahilan kung bakit maslalala ang sakit ni papa.

d kona kinaya kinuha ko ang phone ko at syaka sinubukang tawagan si ken pero di ito sumagot ilang ulit ko syang tinawagan pero bigo ako nahulog nalang ang phone ko sa sahig nanginginig ang kamay ko habang pinupulot ito tinawagan ko ulit sya pero wala.

"baka busy sya baka nandon sya sa school" mahinang sabi ko sa sarili ko ayaw ko syang istorbohin kaya d na ako tumawag sa kakaiyak ko ay may nakita akong paa sa harap ko kaya pinunasan ko ang mga luha ko pero patuloy lang ito sa pagbagsak tinaas ko ang ulo ko nakita ko si jake na nagaalalang tumingin saakin kinuha nya ang panyo at syaka binigay sakin agad ko naman itong kinuha.

"bakit ka umiiyak?" nagaalalang sabi nya sakin tumitig ako sa kanya at mas lalo pang naiyak

"naaawa lang ako kay papa nasasaktan ako sa kanya d ko kayang makita syang ganon." sabi ko sa kanya

"magpakatatag ka para sa papa mo sa pamilya mo lumaban ka tandaan mo ang ina mo ngayon ang mas nasasaktan kaya umayos ka." pero imbes na maging okay ako masnapailing ako sa kanya

"mahina ako dko kayang maging malakas para sa kanya ang bilis kung sumuko ang bilis kung masaktan." sabi ko habang nakayuko na patuloy padin sa pagiyak 

"madidisapoint sila sayo pag ganyan ka magaalala sila sayo papayag kanon magaalala sila? masasaktan sila pagnakikita kang ganyan magiging malakas ka pag iniisip mo ang pamilya mo ang mahal mo sa buhay." mahinhin na sabi nya kaya napatitig ako sa kanya at napabuntong hininga

"pero mas nanghihina ako pag makita ko silang nasasaktan na naghihirap d ko kaya jake" sabi ko sa kanya at yumuko na.

"ayaw mo silang makita na nasasaktan?" tanong nya sakin kaya napatango ako "ayaw mo silang nakikitang nasasaktan pero isa ka sa dahilan kung bakit sila nasasaktan." sabi nya sakin kaya lumingon ako dto nagtatakang lumingon "oo jl nasasaktan sila sa pinaggagawa mo sa sarili mo ayusin mo ang sarili dahil isa ka sa dahilan kung bakit sila nasasaktan" naiintindihan ko na ngayon hindi lang ako ang nasasaktan pati sila nasasaktan din nang dahil sakin imbes na si papa lang ang iisipin nila dumagdag pa ako kaya napangiti nalang ako syaka lumapit sa kanya

"thank you jake" bulong ko dito tumango lang ito sakin humiwalay na ako sa pagkakayakap sa kanya syaka bumuntong hininga at tumayo

"uuwi na ako salamat sa oras pasensya sa istorbo" nakangiting sabi ko dto ngumiti din ito sakin syaka tumango.

Bago pa ako makapasok sa bahay ay may biglang humarang sakin ang kaklase kong si reah tamad ko itong tiningnan pero ngumisi lang sya sakin.

"Ano? d mo kasama si ken? d ka nya pinuntahan dahil kasama nya ang bestfriend mona si thea" nagulat ako sa sinabi nya pero dko yun pinahalata

"ano naman kung magkasama sila alangan magkaibigan din sila ehh" mataray na sabi ko sa kanya pero imbes na mainis sya ay tumawa lang ito at maarting humawak sa braso ko at lumapit sa tenga ko at bumulong.

"birthday mona pala bukas tingnan mo ang isesend ko na video birthday gift ko" pagtapos nyang sabihin yun ay humarap sya sakin na nakangisi.

"paki sabi sa papa mo R.I.P" d kona nagustuhan ang sinabi nya kaya linapit ko ito syaka sinapak sa mukha d pa ako na kontento at sinipa ko sya nahulog sya sa kanal na kinainis nya ng sobra.

"Damayin muna lahat wag lang ang pamilya ko at mga kaibigan ko baka mapatay kita ng wala sa oras" nagbabanta na sabi ko sa kanya parang sasabog ang katawan ko gusto ko syang patayin gusto ko syang ilibing dto ng buhay. "pasalamat kanalang ayaw kong madumihan ang kamay ko sa mga dugo mo pero pag ako d makapagtiis magtago kanalang at hahanapin kitang kingina ka" dagdag na sabi ko sa kanya napaatras naman sya sa takot ay syaka sumigaw.

"tingnan lang natin kung magiging buo pa kayo bukas ng kaibigan mo." sigaw nya sakin bago tumakbo palayo hanggang sa dko na sya nakita at pumasok na ako ng bahay.

"jl? sabi ni lien d daw kayo magkasama san ka galing pinagalala mo kami" bungad ni mama sakin ngumiti lang ako sa kanya syaka yumakap dito.

"sorry ma pinagalala ko kayo kasama talga kami ni kyla nagkita kasi kami sa daan kanina yinaya nya akong kumain." nakangiti kung sabi dto pagalis ko sa pagkakayakap sa kanya nagdududa itong tumingin sakin pero dko na yun pinansin at umakyat na sa bahay at pumunta sa silid ni papa nakita ko syang natutulog kaya lumapit ako at umupo sa tabi nya.

"paa sorry dinisapoint ko kayo d ako nakapasa pa ang bobo ko pa ang tanga ko" umiiyak na sabi ko kay papa kampante ako dahil d nya ako naririnig. "pa pasensya dahil dko nagampanan ang tungkulin ko bilang anak mo napakawalang kwenta ko dinadagdagan ko ang problema nila" mas lalo akong umiyak napayuko ako at syaka hinalikan ang kamay ni papa na umiiyak padin sa takot ko na baka magising sya ay tumayo na ako bago pako tuluyang umalis ay hinalikan ko ang noo nya syaka dahan dahan na lumabas ng silid.

Pumasok na ako sa aking kwarto at syaka dumampa sa kama pinikit ko ang mga mata ko at nagiisip nang malamim dko alam kung ano ang ibig sabihin nung sinabi ni reah sakin na magkakahiwalay na kami bukas ng mga kaibigan ko syempre ayaw kung maniwala sa kanya wala namang dahilan kung mangyayari yun at syaka hindi ako nagtitiwa kay reah ewan ko lang kung kanino galing ang galit nya hindi ko naman yun inaano dumagdag pa kung paano ako makakabawi sa paaralan bagsak ako imposebleng sa susunod babagsak din ako at syaka si papa nasasaktan ako na nakikita syang nahihirapan hanggang sa makatulugan ko ang pagiisip.

Nagising ako sa sunod na sunod na tunog ng phone ko kaya kinuha ko ito ang daming greatings galing sa mga pinsan, tita, at mga tito ko pati nadin kina thea harnie kyla at lien dko nalang ito nireplayan nakita ko ang sinend na video ni reah nagdadalawang isip ako na buksan yun pero sa huli tiningnan ko pa rin ito na sana dko nalang ginawa nakita ko si ken at thea na naghahalikan at kahapon ito nangyari..............









SUNDAY IN CHURCH (LEYTE SERIES #1)  ✅ COMPLETEDWhere stories live. Discover now