Sabah 5
Sıçtığımın telefonu yine çalıyordu:
M: NE VAR BIRAKTA UYUYİM
H: Ama
Yüzüne kapattım çünkü en azından bir saat daha bontenle ilgili bir şey düşünmeden uyumak istiyorum
Telefonu sesize aldım ve önümdeki 20 dakika boyunca hiçbir şey olmadı- derken zil çaldı.
Kapıyı açmayı pekte düşünmüyordum açıkçası tabi çalan kişi kırıcak gibi vurmasaydı
M: Kim o
H: Ben kapıyı açın
M: hey niye nefes nefesesin
H: Bankadaki adam...
H: Öldürülmüş
M: Ne ne zaman
H: saat 4.28 yani doktorlar beyin ölümünün o saatte gerçekleştiğini söyledi bende öğrenir öğrenmez sizi aradım
M: Uffff O zaman bir şey kesinleşti
H: Hain oymuş
Yavaşça kafamı salladım. Haruya davayı bırakmasını söyliyecektim yoksa sonumuz o adam gibi olcaktı bonten gerçektende durdurulamaz bir güç öyle korunaklı bir binaya girip o kadar üst mertebede bulunan birisini öldürdüler ve biz onların sadece eğlence kaynağıyız
M: Haru davayı bırakıyoruz
H: Ne ama HAYIR O KADAR UĞRAŞMIŞKEN
M: Haru istersen başka birini bul ben bu davaya devam etmiyeceğim
H: Hayır lütfen o adam bizim yüzümüzden öldü
M: Haru ölmek için çok gencim ve sende öylesin bırakalım devlet halletsin
H:...
H: Tek başıma devam edeceğim...
M: Hadi ama haru inatlaşma çocuk gibisin
H: Hayır çocuk gibi olan sensin en ufak bir şey olunca hemen vazgeçiyorsun
M: İyi ne bok yaparsan yap
H: Sadece bana bir söz ver Eğer ölürsem bu davayı alıcaksın
M: Ne hayır
H: Bunu bile yapmıyacakmısın?
M:Ugh
H: Hadi lütfen
Haru gerçekten tatlı bir gülümseme verdi
M: İyi
H: Teşekkürler
H: Kendinize iyi bakın
M:Sende ölmemeye çalış uzun bir tatil yapmayı planlıyorum
Haru yavaşça kıkırdadı pencereden binadan çıkışını izledim ardından yüksek bir ses geldi pencereye tekrar baktığımda son gördüğümse harunun kanlı gömleğiydi...
==========================
MUAHAHAHHA
AKLIMDA ÖYLE ŞEREFSİZLİKKER VARKİ MUHAHHAHAHAH
