Kekeleyerek merhaba dediğimde karşımdaki inanılmaz yüzün bana güldüğünü fark ettiğimde utancımdan yanak larım kıp kırmızı olmuş yandığını hissetmiştim ve benim adım kerem ya seninki ben bu sefer kekelemeden ece dedim ve tekrar o süper dudaklarındaki gülümsemeye hayran hayran bakmamak için kendimi zor tutuyordum ki hocadan şşş sesizlik dediğini işitmemle önümüze dönmemiz bir oldu zil çaldığında ne yapacagımı bilmiyordum ve bana kahve içelim falan demesini istiyordum ve yanına o lokantada gördüğüm kerem kadar pürüzsüz mükemmel beyaz tene sahip o kız geldi ve keremle dışarı çıktılar ben hala şoku atlatmaya çalışıyorum hiç bu kadar güzel güle bilir mi bi insan ya çidten okulu sevmeye başlamıştım ama keremin sevgilisi olmasına üzülmüştüm o gün keremle hiç konuş mamıştık ama az sonra yanımdan kalkıp gidicekti ve yüzüne son bir kez bakmak için döndüğümde oda bana bakıyordu göz göze geldiğimizde kalp atışlarım resmen hızlandı çıkışta işin varmı dedi efendim die sorduğum da çıkışta diyorum işin varmı hayır yok oldu tek cevabım allahım beni bu çocuğa çeken şey neydi resmen kendime inanamıyorum .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ağaçların gizemi
Ficção CientíficaHenüz 18 yaşın dayım ve herkes gibi monoton bir hayata sahiptim en korktuğum şey hayatımın sonsuza kadar böyle devam etmesiydi ve yeni hayatımda hissetiğim tek gerçek ben ayit olduğum yerdeyim artık ...
