Karanlıktaki

3.Bölüm (Önizleme)

Bir tür depo gibi bir yerdeydim. Karşımdaki koltukta ise Barlas oturuyordu ve ona silah doğrultmuş bir adam daha vardı. Tam adam Barlas'a ateş edecekken elimdeki silahı yeni fark ettim ve adamın bacağına bir kurşun sıktım. O anda Barlas yerinden kalktı ve elimden tutup koşturmaya başladı. Adam arkamızdan ateş etmeye başladı. Barlas'ın başına birşey gelecek diye korkmaya başladım. Kendim umrumda bile değildi önemli olan Barlas'a bişey olup olmayacağıydı. Ama Barlas beni önüne alıp koşmaya öyle devam etti. Arkamızdan adamlar geliyordu. Barlas hızlı bir şekilde merdivenlerden çıkmaya başladı. Ben ise merdivenleri yeni fark etmiştim. Terasa çıktığımızda kapana kısıldığımızı düşünmüştüm. Barlas ise hızlı bir şekilde binanın ucuna gelmişti. Ve diğer binanın terasına atladı. Bende peşinden gitmiştim ama atlamakta tereddüt etmiştim açıkçası.

"ATLA!" diye bağırdı. "SENİ TUTACAĞIM. BANA GÜVEN!" işte anahtar kelime buydu. Herşeyin üzerine yemin edebilirim ki bir sakarlık yapıp düşeceğimden o kadar korkuyordum ki o saniyeye kadar. Ben ona güveniyordum ve benim ölmeme izin vermiycekti. Biliyordum. Merdiven çıkma sesleri kulağıma geldi. Fazla zamanımın olmadığını anladım. Hızla diğer binanın çatısına atladım ve Barlasın kucağına düştüm. Bir şey olmamıştı! Ve o beni kurtarmıştı.

"Fazla zamanımız yok, gitmeliyiz" arkadan gelen kurşun sesi de Barlas'ı kanıtlar durumdaydı. Ki biliyordum ben onun kucağında ona bakarak yıllar geçirebilirdim. Hızlıca beni kucağından indirdi ve koşmaya başladık. Merdivenlerden hızlıca inerken atlama sesleri duyduk onlarda terasa atlamış olmalıydılar. Dışarıya çıktığımızda tam köşeyi dönerken bir kurşun sesi duydum. Ve sırtımda bir sıcaklık hissettim. Yaavaşça yere düştüm. Sanırım vurulmuştum. Sanki çok uzaklardan gibi gelen Barlas'ın benimle kal, lütfen beni bırakma dediğini duyduktan sonra Barlas belindeki çakıyı çıkardı ve adamlara saldırdı. Sonra neler olduğunu göremedim ve bilincim yavaşça kapandı.