6

680 47 3
                                    

LİSA

Yaklaşık 8 yıl önce hayatım değişmişti.Sanırım o zaman lise sondum.Açıkcası o zamanlar interseksuel olduğumdan dolayı zorbalık görmüştüm ama bir o kadar da üzerimde kızların ilgisi oldu.Sürekli gizli mektuplar,sex teklifleri yeni deneyim isteyenler okul dolabıma mektuplar bırakırdı ama ne zaman yürüme yetimi o lanet kazayla kaybettiysem herkesin benden uzaklaşması da bir o kadar hızlı oldu.Zorbalıklar arttı kızların bana olan ilgisi azaldı.Tabi o zamanlar hoşlandığım bir kız vardı o da benden kaçtı.Sadece rosie benimleydi doğduğumdan itibaren beni yalnız bırakmayan tek arkadaşımdı.Ona çok sey borcluydum.Bana zorbalık yapan o insanlarla o kadar mücadele ettiki sürekli eve bir yerlerinde morlukla giderdi.

Annemin zoruyla liseyi bitirsemde universiteye gitmek istemedim.Çünkü artık insan içine cıkmak istemiyordum.Babamda başka bir çözüm buldu ve online eğitim veren bir üniversiteyle anlaştı ee tabi ki parasıda özel üniversitelerin 2 katıydı.Hayatta dans tek hobimdi artık bunu da yapamayınca başka hicbir hobi edinmek istemedim.Sadece kitap okurdum.Annem ise sürekli yeni tedavi yöntemleri ile bana güç vermeye çalışıyordu ama hiçbirini kabul etmedim.Daha ne kadar üzülebilirdim ki birde bu kötü sonuçlarla boğuşamazdım.Ama Jennie Kim hayatıma bir anda bodoslama daldı.Herşeyi reddeden ben o gün annemin teklifini reddetmemiştim.Şimdi ise o doktoruma krşı bu kadar kısa sürede hisler besliyordum.Tabi ki onunda aynı hissettiği konusunda bir umudum yoktu.Seksi güzel işinde başarılı bir kadını şimdi hangi üst düzey insanlar istiyordu.Bana mı bakacaktı ama bazen o kalbinizi atışıni hissettiğinizde mideninzde kelebeklenme olduğunda yaşadığınızı hissedersiniz ya.Belki de hayatınız boyunca ilk defa kalbinizin varlığını bu kadar gerçek hissedebilirsiniz işte bende onunla bunu hissettim.

Ama şimdi yine bir hüzün yine bir kalp kırıklığı vurdu beni.Kalbimi alan doktorum nişanlıydı ve ben bunu cok geç öğrenmiştim.

Annemin söylediği şeyden sonra yüzümde bir mimik oynamaması için hayatımda ki belkide en büyuk mucadeleyi verdim.Annemin beni ağlak ve güçsüz görmesini istemiyordum.

"Anne biraz beni yalnız bırakabilir misin?"

"Lisa benden duygularını saklamana gerek yok kızım.Keşke daha erken ögrenseydim.Çok özür dilerim."

"Sorun yok anne ama sadece uyumak istiyorum"

"Peki kızım."

Annem tereddüt etse de odadan çıkmıştı.Kafamı yastığa gömdüm ve tavana bakmaya başladım.Yani ne bekliyordum ki bu sakat halimle bana mı koşmasını.Bu ezik halinle sana kimin bakacağını düsünüyorsun Lisa.Bu da bana ders olsun kimseye duygu beslememeyi öğrenmelisin sonunda sen üzülüyorsun.

Gözyaşlarım kendi kendine akmaya başladı.Çok istemsiz bir durumdu sanki gozlerim çeşme gibi akıyordu.Komodinin üzerinde ki fotoğraf makinasında açık olan fotoğrafıni gördüm.Kamerayı yere fırlattım ve sırtımı döndüm.

Sabah 12

"Lisa tedavin için doktor geldi."

"İstemiyorum anne kendimi iyi hissetmiyorum"

"Neyin var Lisa?"

Doktorumun sesini duydum ve hışımla ona döndüm.

"Sizi ilgilendirmiyor"

Jennie bu tepkimi beklemiyor olacak ki şaşkınlıkla ağzı açıldı.Annem ise ona dondü.

"Kusura bakmayın doktor hanım bugün iyi değil sanırım başka bir zaman yapalım isterseniz."

Jennie şaşkınlıkla kafasını salladı tam çıkacaklarken jennie anneme eğildi ve birşey söyledi annem dışarı çıktı ama jennie içerdeydi ve kapıyı kapatti.

"Lisa bir sorun mu var? Yanlış birşey mi yaptım?"

"Sizi ilgilendirmedini söylemiştim."

"Lisa beni ilgilendiriyor ki bu kadar sinirlisin bana.Lutfen benimle paylaşır mısın ne olduğunu."

Hışımla doğruldum ama ne söyleyecektim ki nasıl sevgilin olur falan mı diyecektim.Aptalca çocukça birşeydi ve bu konuda birşey de söyleyemezdim.

"Sadece kendimi iyi hissetmiyorum."

Yanıma doğru yaklaştı ve elini alnıma koydu.Anlık temasını beklemediğim için titredim.

"Ateşin yok,miden bulanıyor mu? ağrın var mı?"

O soruları sıralarken eli hala anlımdaydı.Elini tuttum ve ittim.Bu hamlemi beklemediği için bir adım geriye gitti.

"Lisa beni endişelendiriyorsun"
Gözünde ki endişeyi görebiliyordum ister istemez bu tavırlarım yüzünden vicdan azabı çektim.Ama daha çok yaklaşmasına izin vermemeliydim yoksa ona olan hislerim çoğalıyordu.

"Özür dilerim doktor ama bana yaklaşmanı istemiyorum."

Bu söylediğim şey onu üzmüs olmalı ki yüzü düştü.

"Seni kıracak bir harektte mi bulundum? Ne yaptıysam özür dilerim Lisa"

"Sen yaklaşınca kalbim hızlanıyor ve senden hoşlanmama sebep oluyorsun buna sinir oluyorum."

Ani itirafım sonucunda şaşkınlıkla bana baktı.Ben hala söylediğim cümlenin şokundaydım ve kafamı başka yöne cevirdim.Ney yapacaktım şimdi yine herşeyi daha berbat ettim.

"Sanırım bugün tedavi yapmasak daha iyi olur Lisa.Yarın sana yeni programı atacağım"

Jennie hızlı adımlarla odadan çıktı.Ona seslenecektim ama o kadar hızli gitti ki ne yapacağımı bilemez sekilde yatakta kaldım.O kadar mı iğrenmişti ondan hoslanma ihtimalimden ciddiye bile almadı beni hemen gitti.En azından bir kaç cümle kurabilirdi.

Gerçi o da haklı o işini yapıyordu ama ben ona art niyetli duygular hissettim.Allah kahretsin.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladim.Annem odaya koşarak geldi.

"Kızım noldu? Niye ağliyorsun?"

Annem korkuyla yaklaştı ve bana sarıldı uzun bir süre koynunda ağladıktan sonra bana yemek getirmek için odadan çıktı istememe rağmen zorla yemek yedirdi.

"Anne sandalyeme oturmama yardım eder misin biraz dolaşacağım."

Annem yardım ettikten sonra

"Bende geleyim mi kızım ister misin?"

"Hayır anne istemiyorum."

Evden çıktım ve orman yoluna girdim.Uzun bir turlamadan sonra Biraz ilerledikten sonra yeni bir yol keşfettim ve ilerlemeye başladım.Evden çok uzaklaşmıştım ama bu bana çok iyi gelmişti.Biraz daha ilerlediğimde aniden bir çukura girdim.Sandalyem hareket etmiyordu ne yapsam bir türlü olmadı.Resmen hiçbir hareket alanı yoktu ve tekerleğim çok derine batmıştı.Deli gibi seslenip bağırmaya başladım.Biri duyarmıydı beni ve hava kararmaya başlıyordu.Korkuyordum.Ayağa kalkmaya çalıştim ama o da başarısız oldu bir daha deniyordum ki sandalyeden düştüm.Sürünerek kenarda duran ağaca doğru sürunmeye başladım.Resmen mahsur kalmıstım.Kim kurtaracakti beni burdan her masaldaki gibi benimde beni kurtaracak bir meleğim olacakmıydı?

Yeni bölumle karşınıza geldim. 3.bölumde bazı düzenlemeler yaptım.Yorum ve puanlama yaparsanız çok mutlu olurum.Sizi cok seviyorum Jenlisacılar

ENGEL (G!P)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin