នាទីបន្ទាប់taehyungនៅតែមិនអាចឆ្លើយនូវសំណួររបស់hagiបានទើបស្ថានការណ៍ពេលនេះតានតឹងរកអ្វីមកប្រៀបផ្ទឹមពុំបានឡើយហេតុអីក៏វាពិបាកជាងដោះស្រាយអនុគមន៍ទៅទៀត។ប៉ុន្តែភាពតានតឹងទាំងប៉ុន្មានក៏បានរសាត់ចេញទៅឆ្ងាយនៅពេលដែល
ក្រាក...!
«សុំទោសរំខានដល់លោកអ៊ុំហើយ ហើយក៏ជម្រាបសួរលោកអ៊ុំទាំងបួន»ម្នាក់នោះអាចជាអ្នកទៀតក្រៅពីjungkookនោះពេលនេះគេមកយឺតហើយតែមិនអីទេយ៉ាងណាអោយតែបានមកជួយtaehyungបានតែទាំងអស់និងជៀសចៀងមិនបានដែល។ប៉ុន្តែវត្តមានរបស់jungkookធ្វើអោយប៉ាម៉ាក់របស់taehyungរៀងចម្លែកចិត្តបន្តិចដែរ
«អររ jungkookអង្គុយមកក្មួយ»
«បាទអ៊ុំស្រី»ក្រោយពេលទទួលបានការហៅពីលោកស្រីkimហើយគេក៏ប្រញាប់ទៅអង្គុយជិតtaehyungព្រោះtaehyungបានទុកកៅអីអោយនាយដោយដាក់អាវក្រៅរបស់ខ្លួននៅលើកៅអីនោះដើម្បីកុំអោយhagiមកអង្គុយជិតគេណាមួយបំណងរបស់គេគឺទុកចម្លោះនេះអោយjungkookអង្គុយ
«នេះជាកូនរបស់អ្នកបងjeonរឺ»លោកស្រីchoi
«បាទលោកអ៊ុំជម្រាបសួរម្តងទៀត»
«ចា៎ពេលនេះពេញកម្លោះទៅហើយ នេះអ៊ុំមកដល់កូរ៉េប៉ុន្មានថ្ងៃហើយមិនទាន់បានទៅលេងគាត់សោះ»
«បាទមិនអីនោះទេលោកអ៊ុំ»
«អររ នេះគឺហាជីកូនស្រីអ៊ុំចាំបានទេ»
«សួរស្តីបងjung»hagiប្រញាប់រាក់ទាក់តែក្នុងនាមជាអ្នកស្គាល់គ្នាមិនមែនក្នុងន័យស្នេហាដែលនាងមានចំពោះtaehyungឡើយ
«បាទសួរស្តី...!អួយ»jungkookញញឹមដាក់នាងវិញទើបធ្វើអោយtaehyungក្តិចនាយ
«កើតអីហេ៎បងសម្លាញ់»taehyungធ្វើជានិយាយឌឺដាក់jungkookទាំងដែលមុននេះជាអ្នកក្តិចនាយសោះ
«បងសម្លាញ់ហេ៎...?»hagiភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងក្រោយពេលដែលលឺtaehyungហៅjungkookថាបងសម្លាញ់នេះtaehyungស្រលាញ់ប្រុសរឺចឹងតាសបានជាមិនព្រមស្រលាញ់នាងវិញ
«ត្រូវហើយ នាងមានបញ្ហាអីហេ៎»taehyungលើកចញ្ចើមសួរនាំ
«នេះពួកបងជាសង្សានិងគ្នា...?»
«ត្រូវហើយ»
«យូរប៉ុណ្ណាទៅហើយកូន»លោកស្រីkimញញឹមបិទមាត់មិនជិតទេព្រោះវាជាបំណងរបស់គាត់និងលោកkimតាំងពីយូរមកហើយ ហើយគាត់ក៏បាននិយាយរឿងនេះជាមួយនិងលោកស្រីjeonរួចរាល់ហើយដែល
«គឺយូរគួរសមដែលហើយអ៊ុំស្រី»
«ហេតុអីហៅអ៊ុំស្រីត្រូវហៅថាម៉ាក់ទើបត្រូវ»លោកkimលូកមាត់និយាយធ្វើអោយtaehyungអៀនទៀតហើយ
«អរបាទលោកប៉ា..!»
«ហៃយ៉ាមកកូរ៉េលើកនេះក្មួយtaeមានសង្សាមកលើកក្រោយប្រហែលជាត្រួវចូលរោងការទេដឹង»លោកស្រីchoiនិយាយបង្អាប់បន្ថែមព្រោះគាត់មិនប្រកាន់ស្រាប់ហើយ
«ត្រូវហើយអូនបែបនេះត្រូវត្រៀមលុយចងដៃទេដឹង»លោកchoi
«មិនដល់ថ្នាក់និងទេបាទ...!»taehyungប្រកែកទាំងមុខក្រហម
«មើលចុះអៀនហើយ»លោកkimនិយាយបង្អាប់កូនថែមក្រោយឃើញថាកូនរបស់ខ្លួនចាប់ផ្តើមអៀន
«លោកប៉ា...!»taehyung
«ហាហា»ពួកគាត់នាំគ្នាសើចសប្បាយរួចទាំងtaehyungនិងjungkookដែលអ្វីដែលសំខាន់ពួកគេស្អិតរមួតណាស់ធ្វើអោយhagiមិនច្រណែនមិនបានកាយវិការរបស់ពួកគេមានទាំងចាប់ម្ហូបអោយគ្នា បញ្ចុកគ្នាថែមទៀតផងមើលទៅមិនដូចសម្តែងនោះទេគឺស្តែងឡើងពិតៗគ្មានបំភ្លៃបន្តិចណាឡើយទាំងដែលឈ្មោះជាសង្សារនេះជារឿងក្លែងក្លាយ។ការសប្បាយនៅតែមានមិនឈប់ពួកគាត់សប្បាយនិងការនិយាយបង្អាប់taehyungតែhagiប្រែជាលែងមាត់លែងករអស់ទៅហើយមកលើកនេះខកចិត្តពិតមែនមិនគួរណាជួបរឿងបែបនេះឡើយបើក្រាស់ស្រលាញ់ស្រីមិនសូវមួលម៉ៅទេតែនេះក្រាស់ស្រលាញ់ប្រុសហើយផ្អែមល្ហែមទៀតផង តែគូរគេសមគ្នាណាស់នាងធ្លាប់តែឃើញនៅបរទេសគេស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាតែមិនដែលបានឃើញគូរណាសមគ្នាហើយល្អូកល្អើនថ្នាក់នេះឡើយ។ពេលវេលាញ៊ាំអាហារជុំគ្នាត្រូវបានបញ្ចប់ពួកគាត់ក៏ត្រឡប់ទៅវិញរៀងខ្លួនតែjungkookបែបជាហ៊ានសុំអនុញ្ញាតិលោកស្រីkimនិងលោកkimអោយtaehyungទៅគេងជាមួយនិងខ្លួនទៅវិញ
«បានបែបនេះញញឹម បិទមាត់មិនជិតទេ»taehyungថាអោយjungkook
«ត្រូវហើយ ព្រោះម៉ាក់ក្មេកយល់ចិត្តទើបអោយអែងមកគេងជាមួយយើងនោះអី»
«យល់ចិត្តសម្បើមណាស់ គាត់ប្រហែលជាមិនដឹងទេថាកូនគាត់ត្រូវខាតគ្រប់ពេល»taehyungនិយាយរួចក៏ងៀកទៅសម្លក់jungkook
«ខាតតែស្រួល...!»
«កាន់តែឡប់ហើយ...!នោះ....ដល់condoហើយនៅសម្លឹងយើងអីទេ»
«សម្លឹងអោយហើយអោយ ដើម្បីដឹងថាត្រូវចាត់ការអែងកន្លែងណា...!»និយាយចប់jungkookក៏ឈប់ឡាននៅចំណតក្រោយដីរួចក៏ប្រញាប់ចាប់បីtaehyungឡើងទៅខាងលើតែម្តង ពួកគេប្រតិបត្តិការធ្វើរឿងនោះជាមួយគ្នារហូតដល់jungkookបម្រុងនិងបញ្ចេញទឹកកា*ចូលក្នុងរន្ធតូចចង្អៀតរបស់taehyungទៅហើយតែត្រូវtaehyungប្រកែក....
«jungkookបានហើយដកចេញទៅ...!»
«ហេតុអី...?»
«យើងគិតថាទំនាក់ទំនងពួកយើងកាន់តែហួសព្រំដែនហើយ»taehyungសុខៗក៏មានអារម្មណ៍ថាចម្លែកយ៉ាងមិចមិនដឹងទេ
«ហួសព្រំដែនយ៉ាងមិច...!»jungkookហាក់បីដូចជមិនយល់ជាមួយនិងពាក្យសម្តីដែលtaehyungបាននិយាយមុននេះតែនាយក៏ដកវត្ថុរឹងដែលសង្ងំនៅក្នុងខ្លួនរបស់taehyungមុននេះតាមការស្នើរសុំពីtaehyung
«អែងក៏ដឹងយើងជាomegaបើយើងមានកូន តើគិតយ៉ាងមិច»taehyungដូចជាចម្លែកណាស់ហេតុអីសុខៗគិតដល់រឿងនេះ ព្រោះក្រោយប្រាប់ប៉ាម៉ាក់ថាពួកគេទាក់ទងគ្នាហើយtaehyungហាក់បីដូចជាចង់បានចំណងមិត្តភាពមួយដែលច្បាស់លាស់ជាមួយនិងjungkookតែគេនៅមិនទាន់ប្រាកដចិត្តទាល់តែសោះថាគេមានចិត្តលើjungkookរឺអត់ព្រោះទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេរាល់ថ្ងៃវាធ្វើអោយtaehyungខ្វល់ចិត្តណាស់មិត្តភាពមិនចំទិសរបស់ពួកគេតើអាចនិងបែកបាក់ទេ..?
«អែងគិតថា យើងជាមនុស្សគ្មានទំនួលខុសត្រូវរឺទើបបញ្ឈប់យើង»jungkookប្រមូលសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនមកពាក់វិញព្រោះពេលនេះនាយអស់អារម្មណ៍ទៅហើយ ពេលនេះមានតែចម្ងល់ពេញខួរក្បាលថាហេតុអីសុខៗtaehyungទៅជាបែបនេះ វាដូចជាមិនសមហេតុផលទាល់តែសោះ
«មិនមែនបែបនោះទេ»
«ចឹងបែបណា យើងនិយាយអោយត្រង់ទៅចុះនេះអែងមិនដឹងរឺធ្វើមិនដឹងថាយើងពិតជាស្រលាញ់អែងKim taehyung»
«គឺយើង...»
«គឺយ៉ាងមិច រឺអែងគ្មានសូម្បីតូចចិត្តអោយយើង ល្អមិនអីនោះទេយើងយល់សុំទោសដែលយើងចេះតែទាមទារពីអែងមិនឈប់ សុំទោសដែលយើងបង្ខំអែង»jungkook
«មិនមែនបែបននោះទេ យើងរឹតតែមិនច្បាស់ពីខ្លួនអែងនៅពេលអែងសួរសំណួរបែបនេះមកកាន់យើង តែយើងថា....»
«ថាយ៉ាងមិច ថាជាមិត្តនិងគ្នាល្អស្រាប់ហើយមែនទេ អែងចង់និយាយចឹងមែនទេបានតាសពីពេលនេះទៅយើងជាមិត្តនិងគ្នាគ្មានអ្វីលើសពីនិងឡើយ យើងមិនបំពានសិទ្ធិឯកជនរបស់អែងទៀតទេ ឆាប់ស្លៀកពាក់ទៅយើងមិនចង់ឃើញអែងក្នុងសភាពបែបនេះទេយើងពិបាកទ្រាំ ក្រាំង..!»
«jungkook....ហ៊ើយហេតុអីមិនស្តាប់ហេតុផលអោយអស់សិនទៅ យើងពិបាកក្នុងខ្លួនជាងអែងទៅទៀតអារម្មណ៍មិនចំទិសរបស់យើងវាវិលវល់តែអែងបែបជាខឹងយើងទៅវិញ ហើយអ្នកណាថាចង់ធ្វើជាមិត្តជាមួយអែងនោះមនុស្សចង្រៃយើងគ្រាន់តែមិនច្បាស់ក្នុងចិត្តទើបមិនទាន់និយាយចេញមកតែឥឡូវរឿងវាទៅជាបែបនេះទៀត ហ៊ើយព្រោះមិនចង់បែបបាក់មិត្តភាពទើបត្រូវសាកសួរចិត្តខ្លួនអែងសិនហេតុអីមិនទុកពេលអោយយើងខ្លះបែបនេះ»taehyungនិយាយទាំងអារម្មណ៍មួលម៉ៅម្នាក់អែងក្រោយពេលដែលjungkookចេញទៅបាត់ បន្ទាប់មកក៏ប្រញាប់យកសម្លៀកបំពាក់មកស្លៀកតែមិនបានចេញទៅតាមjungkookនោះទេព្រោះបើលួងនាយពេលនេះគេនៅមិនទាន់មានចម្លើយអោយjungkookបាននៅឡើយទេថាខ្លួនពិតជាពេញចិត្តជាមួយនិងនាយដែលរឺអត់។taehyungគេងគិតយ៉ាងយូរតែនៅមិនទាន់ឃើញjungkookមកទៀតគេនៅរងចាំjungkookអោយមកគេងឡើងងងុយគេង ទើបគេងលក់បាត់ទៅ។ចំណែកឯjungkookវិញអង្គុយផឹកស្រាចាំអោយtaehyungមកលួងតែមានឯណាtaehyungមិនបានទើបនាយផឹករហូតដល់សន្លប់ឈឹងលែងមាត់លែងករតែម្តងសំណាងហើយស្អែកជាស្អែកឈប់សម្រាកមិនចឹងទេក្រោកទៅរៀនមិនរួចឡើយ ព្រោះជាក្មេងទើបតែរៀនថ្នាក់ទី11តែផឹកស្រាសាហាវដូចព្យុះទៅហើយ
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីបានឈានចូលមកដល់ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេហាក់បីដូចជាខុសប្លែកក្រោយឈ្លោះគ្នាកាលពីយប់មិញរហូតដល់ឥឡូវនេះtaehyungទើបតែនិយាយរកjungkookបានមួយម៉ាត់តែប៉ុណ្ណោះគឺអោយjungkookជូនទៅផ្ទះវិញព្រោះគ្មានសម្លៀកបំពាក់ ពាក់ទេដោយសារតែលើកមុននៅពេលដែលប៉ាម៉ាក់ត្រឡប់មកពីបរទេសវិញtaehyungប្រមូលសម្ភារៈរបស់ខ្លួនទៅផ្ទះវិញអស់ទៅហើយ អេ៎តែសម្លៀកបំពាក់jungkookក៏មានមិចក៏មិនពាក់ចម្លើយនោះគឺពេលនេះពួកគេមិនសូវជានិយាយរកគ្នាទេមើលមុខក៏មិនចំទៀតទើបtaehyungចេះតែចង់គេចជាមួយនិងjungkookសិនរងចាំរហូតដល់ខ្លួនអែងច្បាស់លាស់ហើយសឹងមកនិយាយគ្នាទៀត ព្រោះពេលនេះគេពិតជាខ្លាចណាស់ ខ្លាចថាjungkookនិងសួរសំណួរថាគេមានចិត្តលើនាយរឺអត់ដូចកាលពីយប់មិញ។ចំណែកឯjungkookវិញយ៉ាប់ជាងtaehyungទៅទៀត មួយព្រឹកហើយមិននិយាយរកtaehyungទល់តែសោះសូម្បីតែtaehyungសុំទៅផ្ទះវិញក៏ព្រមដែលនាយមិនឃាត់ឡើយទាំងដែលរាល់ដងបាត់មួយជំហានមិនបាន។ឯណាទៅថានៅតែជាមិត្តនិងគ្នាតែមិនលើសព្រំដែនឡើយ នេះជាមិត្តរឺតែនិយាយរកគ្នាមួយម៉ាត់ក៏អត់ផង
«អរគុណហើយjung...!»jungkookបើកឡានជូនtaehyungរហូតដល់ផ្ទះjungkookដាក់taehyungចុះរួចហើយក៏ប្រញាប់បើកឡានចេញទៅបាត់សូម្បីពាក្យលាមួយម៉ាត់ក៏មិនខ្ចីនិយាយដែល ហើយថ្វីត្បិតតែមិនទាន់គ្រប់អាយុត្រូវបើកតែនាយជំនាញបើកឡានណាស់ បើកឡានឡូយទៀតផង
«ខ្មើតណាស់ហេ៎ ទៅខឹងស្អីណាស់ណាទៅចាំមើលតែយើងច្បាស់ក្នុងចិត្តហាសនិងសងសឹកអែងមួយគុណនិង100តែម្តងប្រុសស្អីមួលម៉ៅដូចក្មេងស្រីយូរៗទៅចរឹកយ៉ាប់ជាងhagiទៅទៀត»taehyungឈរនៅមុខផ្ទះនិយាយទាំងមួលម៉ៅក្រោយឃើញទង្វើរដែលjungkookធ្វើមកលើខ្លួនមុននោះ បន្ទាប់មកក៏ដើរចូលផ្ទះហួសឡើងទៅបន្ទប់តែម្តង ពេលនេះគេក៏ឈឺខ្លួនបន្តិចដែលព្រោះjungkookក៏លេងខ្លាំងដៃណាស់ដែល តែអ្វីដែលសំខាន់ធ្វើហើយតែមិនបានសម្រេចទើបត្រូវឈឺខ្លួនគ្មានអ្នកថ្នាក់ថ្នម មិនគិតអ្វីច្រើនtaehyungក៏គេងលក់បាត់ទាំងព្រឹកព្រោះតែឈឺពេញខ្លួនណាមួយល្វើយទៀតទើបគេលក់ទាំងមិនប្តូរសម្លៀកបំពាក់ពីម្សិលមិញTo be continue......!
របៀបថាចាំផ្តើមរង្គោះរង្គើរហើយ🥲
YOU ARE READING
My Soulmate (ចប់)
Short Storyពួកយេីងនិងជិតដិតលេីសពីពាក្យថាមិត្តតែមិនមែនសង្សា #22-9-21