"Neden yapıyorsun bunları? Diğerlerine acı çektirince geçecek mi yani her şey?"
Uzun süreli sessizliği Aybike'nin tok sesi böldü. Ömer'i Süsen'in evine bırakınca ikisi de sözleştikleri gibi bir yere gitmiş ve konuşma kararı almışlardı. Berk bir tepeye götürmüştü ikisini ve yol boyunca da geldiklerinde de hiç konuşmamışlardı. Ne kadar zaman geçtiği hakkında bir fikirleri yoktu ama Aybike'nin aklındaki tonla soru dışarı çıkmak için sabırsızlanıyordu. Artık durduramamıştı zaten kendini. Direkt sormuştu. Berk'ten gelecek iyi ya da kötü her cevaba hazırlıklıydı. Onu her şekilde anlayabilecek bir şey buluyordu ama Berk anlamıyordu.
"Uzun süredir patlamayı bekleyen bir volkan varmış sanki içimde Aybike. Birden oldu!" diye tarif etti kendini. "Kırmayı, dağıtmayı bekliyormuşum sanki ben."
Aybike anlıyormuş gibi baktı Berk'e. "İyiliğin numara mıymış yani?"
Berk'in kastetmek istediği şey bu değildi aslında. Kendine acı çektiren şeylere karşı bir duvarı vardı onun. Kırmaya zorladıklarında yaptıkları şey için kendilerini değil Berk'i suçluyorlardı. Berk'in kızdığı şey buydu.
"Babam öldü." dedi, hatırlatmaya çalışarak. "Nasıl bir tepki vermemi beklerdin? Bunca zaman "kardeşim" dediğin insan..." Üstüne basmak ister gibi kardeşim kelimesini daha farklı bir tonda söyledi. "Yeni öğrendiği bir şey için gelip sana söylüyor, bir de bunun üstüne geçen ayları var. Annemin yüzüne gülen annesi var, babamdan kalan tek şeyi paylaştık biz onlarla. Soyadımızı paylaştık. O kadın..." Neboştan bahsediyordu. "Annemin en yakın arkadaşıydı. Aralarından zerre su sızmazdı. Tatilde bir saniye bile ayrılmıyorlardı. Nasıl yüzüne güldü? Vicdan azabı çekmedi? Beni delirten bunlar. Salak yerine koymuş bizi kadın ve sadece para için yapmış bunu."
"Düşündüklerin yanlış değil Berk." dedi Aybike, bir eli Berk'in omzunu buldu. "Yaptıkların yanlış. Babanın ölümünün acısını Doruk'tan çıkarman, diğerlerine yaptığın zorbalık."
Berk şaşkınlıkla gözlerini açtı. Zorbalık yaptığını düşünmüyordu. "Zorbalık?" diye sordu,
Aybike'nin tavrı hala aynıydı. "Sözlerin, cümlelerin de birer zorba malzemesi. Sözde Doruk'a kötülük yapıyorsun ama kimler yaşıyor bunları görmüyorsun. ATV yarışında onun peşinden gidiyorsun ama yaralanan Asiye oluyor. Seninle kavgama karıştığı için "dur" demek isteyen Ömer'e, Doruk'a olan kızgınlığın yüzünden ilişkisini bozuyorsun ve sonunda Süsen kötü oluyor. Yeni gelenlerle arkadaş olmaya çalışıyorsun, onlar da yüz buldukları için bize saldırmaya başlıyorlar. Sen bunları görmüyor musun? Bir şey için bir sürü şeyi harcıyorsun haberin yok." Sonra da Berk'in farklı düşüneceğini bildiği için tekrar konuşmaya başlıyor Aybike.
"Tamam, bunları da geçiyorum..." diyor, nefeslenerek. "Bunları söylediğim için beni de kötü buluyorsun bir yerde. Kuzenime sahip çıktığım, acısını görüp onunla olduğum için beni de yaralıyorsun. Ama bilmiyorsun ki aileme gelecek en ufak bir yara benim kalbimden yüzlerce parça koparıyor. Sonunda kendini de yok ediyorsun orada. Bunu mu istiyorsun? Yıllarca değer görmediğin bir adam için, sadece baban diye niye onlarca kişinin hayatını mahvediyorsun? Ağlayamamıştın hatırlıyor musun? Dediklerinin de farkında mıydın o zaman bilmiyorum ama. Sen yanında asla olmayan bir adam için, yapmadıklarına ağladın. Yaptı diye ağlamadın."
"Ama babamdı o." diye hatırlattı Berk, ilerisi yoktu bunun.
"Nebahat Hanım'ın işlediği bir suç, inkar edilemez hiçbir şekilde. Ama bir yerde de bu ölüm babanın kaderiydi. Hiçbir şekilde engelleyemezdin. Bazen yazılan şeyi hiçbir şekilde değiştiremeyiz. Ne değişecek hayatında mesela Doruk'a kötülük yaparak? İlk olarak yıllarca kardeşim dediğin birini kaybedeceksin sonra arkadaşlarını, hayatını belki de bizi. Seni çok sevmem bu saydığım tonlarca şeyin gerisinde kalıyor. Ben kör değilim Berk. Kötülüğü göre göre seninle olamam. Sen bu Aybike'yi tanıdın ve aşık oldun. Ve bir zaman benim kötülüğe göz yumduğumu gördün mü hiç? Sesimi ne zaman çıkarmadım? Ne zaman dur demedim? Her zaman yaptım bunu. Sen istiyorsun ki her şeyi yap ama yine seninle birlikte olayım. Böyle bir şey yok! Ben seni iyi olmaya başladın diye de sevmedim, seni tanıdığım için sevdim. Bana olan aşkını gördüm ve beni seveceğine inandığım için seninle birlikte oldum. Ama bu kadar. Yaptıklarını yok sayamam."
