Biraz kafan karışmış gibi görünüyor, derinlemesine anlamlandırdığım o cümleleri en iyi benim anlayabileceğim gerçeği değişmeyecek sanırım. Seninle artık tuhaf konuşmayacağım. İstediğim içindeki merak eden kişiyi buraya çekebilmekti, nihayetinde yanımdasın.
ben 1794'de Klofflon adlı bir köyde Norveç'de doğdum.
Varlık düzeyi orta bir ailede doğmuştum. ailem var sanıyordum, ailem dediğim insanlar tarafından çalınmıştım. Başlarda herşey normal görünüyordu hayatımı seviyordum.
O gün gelene güneş tepeye değene kadar. Günün ilk saatlerinde gecesi yağmur yağmış toprağın verdiği kokuyla birlikte köy meydanına doğru taze somun ekmeği almaya gidiyordum, karşımda parlayan bir nesne belirdi ne olduğuna dair bir fikrim yoktu. Somunu alıp eve dönerken aynı şey tekrar gözüktü sanki beni kendine çekiyordu.
Hislerimi dinleyen biriydim. Parıldayan nesneye yaklaştığımda çeşit çeşit parlayan taşlardan kendine takılar yapmış, çok güzel orta yaşlı bir kadın görmüştüm. Bana ismin Talu değil mi? dediğinde içimden yutkunarak 'Evet ismim Talu..' demiştim ona. Bana sanki tanıyormuş gibi bakıyordu ve ismimide biliyordu.
Ona ismimi nereden bildiğini sorduğumda elinden bir kağıt parçası çıkardı kağıdın ilk satırları şöyleydi;
Talu benim mucizemsin.
Eksikliğimi hep hissedecek olsanda bu geçecek.
Bir gün beni tanıyabilmen, bana yapılanları öğrenebilmen için dostlarımdan birisi sana gelecek
...
06.02.1794 Marrie.D Laur
