Görev

Giriş

Twenty One Pilots; Heathens

Keyifli okumalar <3

....

Hayat karışık. Bazen doruklarında yaşıyoruz, bazen de boşluktayız. Bir adım ilerisini, ya da bir adım gerisini bilmiyoruz ve boşluk sonsuzmuş gibi hissettiriyor.
Zaman geçiyor tüm düşüncelerimizi, duygularımızı, hayallerimizi geride bıraktırıyor. Farklılığımızı hissediyoruz ama hayat aynı olduğumuzu yüzümüze vuruyor. Kalbimize gün ışığı vuruyor ama zihnimizde ki sis bizi tekrar buluyor.
Hayat karışık ve biz günden güne daha çok karışıyoruz. Hiç kimse ya da hiçbir şey durmuyor. Hepimiz karışıklığa uyum sağlıyoruz. Artık hepimiz karışıklığın bir parçasındayız.

~~~

"Hop! Hop! Simay'ım daldın gittin." Kafamı kaldırıp gözümün önünde elini sallayan Cenay'ın eline vurdum.

"İyi misin Simay?" diye sordu Rana.

"Uykum var." dedim ardından esneyerek. Cidden uykum vardı.

"Niye diyeceğim saçma olacak, senin hep uykun var Simay." Bal öyle deyince hepsi birden gülmüştü.

"Erken kalktım sabah, Cenay yüzünden."

Cenay okların ona döndüğünü görünce oturduğu yere sinmişti.

"Sabah sabah yatakta zıplaya zıplaya şarkı söyledi. Sonra yataktan düşürdü beni."

Kızlar gülünce Cenay savunmaya geçti.

"Aşk olsun Simay, kendimi affettireceğim diye sabahtan beri kölelik yapıyorum ya sana."

"Kendini affettirmek için mi yoksa Simay seni dövmesin diye mi?" Bu sefer Cenay da dahil hepimiz kahkaha atmıştık. Kahkahalarımız nihayet durulduğunda Bilge konuştu.

"İtiraf et Cenay pişman bile değilsin."

Cenay önce tereddütle bana baktı ardından cevap verdi.

"Yani... Değilim tabi! Sen anneme okuldan kaçtığımı söyledin."

"Bak hala ne diyo. Ben ağzımı bile açmadım işim gücün yok seni teyzememi ispiklicem."

Haklı olduğumu bildiğinden kafasını eğdi ve dudaklarını büzdü.

"Kaldır kafanı, kaldır. Konuştum ben teyzemle, kızmaz artık sana."

Cenay kafasını biraz kaldırıp bana baktı. Gözlerimi kırpıp tebessüm ettim. Kocaman gülümseyip yanıma geldi ve boynuma sarıldı.

"Ya canım Simay'ım!"Cenay çok sıkı sarılmaya başlayınca ellerini boynumdan çektim.

" Tamam şımarma, git otur hadi. "

"Aa yarın okul var." dedi yeni fark ettim etmiş gibi Bal.

"Günaydın Bal kız." diye dalga geçti Dila.

"Yarın erken kalkmamız lazım, dağılalım artık." Pazar akşamı klasiği olarak bizim bahçede çekirdek-kola yapıyorduk.

"Tamam gidin hadi. Benim de uykum geldi zaten." diyerek kızları kovdu Cenay.

Cenay... 17 senedir başımın belası olan canım kuzenim(!) Annelerimiz ikiz kardeş olduğundan bizde ikiz gibi büyümüştük. Dediklerine göre benziyoruz da. Aman Allah korusun.

Kızlar evlerine dağıldıktan sonra Cenay ve bende eve çıktık. Cenay öğrendiği dedikoduları annemlere yetiştirmeye giderken ben kaçıp odama gittim ve kendimi yatağa attım. Uyumayı gerçekten çok seviyorum.

~~~

Okullar açılalı 1 aydan az bir süre geçmişti. Ama ben şimdiden okuldan sıkılmıştım. Sabahın köründe kalkıyorduk ve uykumu alamıyordum. Aslında ben genel olarak uykumu alamam ama neyse işte.

"Bugün çok güzel birgün olacak hissediyorum." dedi Bal ellerini çırparak.

"En son bunu yaz tatilinde söyledin ve sonra ayağını kırıp yaz boyu alçıyla gezdin Bal." dedi Peri. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Ama diğerleri hiç uğraşmadan kahkaha atmıştı. Kahkahaları eşliğinde okul binasına girdik.

Çoğunu uyuyarak geçirdiğim günün son dersinden çıktık ve etüt sınıfımıza girdik. En arkaya Rana ile yanyana oturduk. O kitap okumaya başlarken ben başımı sıraya yasladım. Onun çevirdiği sayfaları sayarken uyuya kalmıştım.

~~~

Bazen sessizlik en büyük gürültü gibi gelir, can yakan bir gürültü gibi. Kulaklarını tıkamak istersin ama bu seferde sesler zihninde belirir. Delirtecek düzeye gelir. İçindeki felaket çanları çalar. Kötülüğün habercisidir sessizlik. Bazen sağır bırakır, bazen soluksuz.

Gözlerimi araladığımda etrafın çok sessiz olduğunu fark ettim. Rahatsız ediciydi özellikle okulda olduğumuz düşünüldüğünde. Perdeler kapatılmıştı ve sınıfın ışıkları açılmıştı. Gözlerimi ovuşturarak koridora çıktım. Diğer sınıflara göz gezdirdim, hepsi boştu. Endişelenmeye başlıyordum. Zihnimde beliren teorileri kenara itip kantine bakmaya karar verdim. İçimdeki his orada olmadıklarını söylüyordu. Umarım yanılıyorumdur.

Merdivenlere yöneldiğimde alt katta bir ses yankılandı. Bir şeyin devrilne sesi. Ve ardından birkaç defa daha. Merdivenleri hızla inip etrafa baktım. Sola döndüğümde koridorun sonunda bir silüet gördüm. Kafamı eğerek silüeti takip ederken, yere yığılmış bedenleri fark ettim.

"Kızlar?" Onlara doğru koşarken koluma saplanan birşeyle yere yığıldım. Gözlerim ağırlaşmadan hemen önce gözleri kapanmak üzere olan Bilge'yi buldu. İlk önce onun gözleri kapandı ardından benim gözlerim. Zihnim karanlığa sürüklenmeden hemen önce ise bir ses duydum.

"Takım B hazır."

....

Umarım beğenmişsinizdir. Tanıtım amaçlı kısa bir bölümdü. 1.Bölümü hızlı atmaya çalışacağım.

Umarım hikayeyi ve karakterleri beğenirsiniz <3

Sonra görüşürüz 🫀