5.Bölüm

27 11 2
                                    

Saat 07.30 güneş yine parlıyordu her zamanki gibi.
Helin yine her zamanki gibi neşe saçıyordu. Hastaheneye erken gitmesi gerekiyordu geç kalmıştı. Hemen hızlıca bişey yiyip çıktı evden. Helinin aklına hala dünkü olaylar vardı...
Serap onun en yakın arkadaşıydı 3 yıllık arkadaşlıktan söz ediyoruz...
Helin Serap'ın nasıl bir seri katil olabildiğine inanamıyordu.
Serap doğuştan böylemiydi?
Yoksa...
Birisi tarafından tehdit mi ediliyordu?
Bilmiyordu.
Kafası çok karışıktı.
Helin'in yerinde siz olsanız ne yapardınız?
Bide Hakan yok mu
Nasıl düştü bu tuzağın içine...
Onun tanıdığı Hakan
Kaybettiği hasta olunca köşesine çekilip ağlayan
Karıncayı bile incitmeyendi.
O günden sonra ki Hakan
Acımasız!
Yalancı!
Pislik!
Kafası çok karışıktı Helinin kime güvenecekti?
Serap'a mı?
Özgüre mi?
Hakana mı?
.
.
.
Helin aklında sorular da olsa yine mutluydu. Eski Serap'ın dediği gibi
"Mutluluk sana çok yakışıyor."
Hastahaneye gelmişti Helin,Özgür de oradaydı. Özgür'e selam verip odasına çıktı. 5. Katta Serap ta oradaydı. Stresli bir şekilde telefon konuşuyordu. Çok dikkat çekici değil mi? Bence dikkat çekiciydi. Hemde fazlasıyla!
Helin'in de şüphelendi tabiki. Ama bir hasta vardı sanırım bir doktoru arıyordu. Lanet olsun! Neden herşeye tam ulaşıcakken bir engel çıkar ki?!
Anlamıyorum...
Gördüğü hasta 30 lu yaşlarında neredeyse 1.70 boyunda 60-70 kilo civarında bir adamdı. Ve bu adam biraz garipti doğrusunu söylemek gerekirse. Helin hastanın yanına gitti
"Merhaba beyefendi size nasıl yardımcı olabilirim?"
"Bana kimse yardımcı olamaz sadece o bana yardımcı olur."
Ve ekledi
"Buraya da zorla getirildim Özgür bey odasında yok mu?"
Helin adamın söylediği söze biraz duygulanmış olsa da
"Yok beyefendi 5 dakika bekleyin Özgür bey birazdan burada olacak."
"Tamam."
Helin bi anlık kötü hissetmişti kendini
"İnsanlar bu hayatı nasıl yaşıyorlar ya" diye geçirdi içinden.
Helin Özgür'ü en son gördüğü yere gitti. Yani kafeteryaya. Özgür 15. Ci masada bi yandan kahve içip bi yandan da telefon bakıyordu.
"Özgür! Bakar mısın!"
Özgür Helin'ine baktı ve hafif güldü utanarak çok tatlı bir gülüşü vardı Özgür'ün
"Efendim Helin bişey mi oldun kıpkırmızı olmuşsun?"
"Seni bekleyen bir hasta var."
"Kim?"
"Bimiyorum yukarıya çıkalım anlarsın."
"Tamam gel benimle."
Tam asansöre bincekleri zaman Aslı'nın sesi geldi.
"Özgür Helin bir tane şahıs kendini intihar etmeye çalışıyor ancak siz yardım edebilirsiniz!"
Helin'in kolundan tutarak
"Görev bizi bekler Helin Hanım"
"Görev görevdir Özgür Bey"

Kanlı Bekleyiş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin