Peki neden bayılmıştı.? Ve oradaki koltuklara oturduk.
⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️
Jeongin den:
Hyunjin Hyung'un omzuna kafamı koymuş uyuyan Minho Hyung'un uyanmasını bekliyorduk. Neden bayılmıştı bilmiyordum. Gözlerimin kayması ile yeniden direndim. Uykum gelmiştim. Bu saatte uyuyan birisi olduğum için uyumam gerekliydi.Hyunjin:Jeong. Hadi eve git. Kalma burada. Hatta istersen ben bırakayım seni.
Ben:Ah yok hayır.
Hyunjin:Uyuyacaksın ama.
Ben:Sorun değil~. Benim yastığım rahat.
Hyunjin:Peki.
Deyip önüne döndü. Airpod'umda yavaş yavaş çalan "Inception" ile daha da mayışıyordum. Haklıydım. Hyunjin Hyung'un omzu çok yumuşaktı. Elimi kolunun arasına sokup oturuşumu düzelttim onun koluna tamamen sokularak uyumak için gözlerimi kapattım...
Bang den:
Odanın içinde Seungmin, Felix, Changbin, Jisung, Hyunjin, Jeongin ve ben vardık. Diğerlerinin gelmemesi gerektiği söyleyip gelmelerini önlemiştik. Minho, kalabalık ortamlara fazla giremezdi. Özellikle hasta olduğunda. O yüzden bizim gruptan başka kimse yoktu. Minho'nun uyanmak üzere olduğunu belirten mırıldanmalarıyla hepimiz ayaklandık. Onun iyi olmasından başka hiçbir şey istemiyordum. Gerinerek eklemlerini açtıktan sonra bu sefer gözlerini ovalayarak açmaya çalıştı. Gözü ışığa alışınca etrafına bakındı. Bizi görünce şaşırdı.Minho:Evime ne zaman girdiniz sapıklar.
Jisung:Hastanedeyiz Minho.
Minho:Minho mu.?
Changbin:Sadece o kısma takılmış olma lütfen.
Minho:Jisung ciddi olunca Minho'yu kullanır. Durum ciddi. Neden hastanedeyiz.?
Ben:Aynısını bizim sana sormamız lazım. Ne oldu Minho.?
Minho:Ne oldu.?
Seungmin:Ah biraz hatırlatalım. Ben seni aradım. Ama senin telefonun çekmiyordu. Sonra bir anda yüzüme kapattın.
Minho:Haaa.
Minho:Hatırladım.
Minho:Eve yürüyordum. Her zaman ki sokaktan geçiyordum. Kedileri sevecekken her seferden farklı olarak bana kendilerini dokundurtmadılar. Onlara trip atarak giderken arkamdan birisi geliyormuş gibi hissettim. Dikkatli dikkatli giderken telefonum çaldı. Sen aradın. İşte seninle konuşurken telefon çekmedi ve arama sonlandı. Seni tam yeniden arayacakken... Ne oldu.?
Deyip kafasını tutarak düşünmeye çalıştı. Ama bulamamıştı sanırım.
Jisung:Sonra ne oldu.?
Minho:Hatırlamıyorum.
Seungmin:Tamam zorlama. Dinlen istersen.
Diyerek yatması için yastığını düzeltti. Minho kafasını koyup yeniden uykusuna dalarken ben de ne olduğunu bulmaya çalışıyordum. Baygın bulunmuştu. Yani bayıltılmıştı. Kim onu neden bayıltsın ki.? Bazı şeyleri anlayamıyorum. Beceriksiz miyim.? Grubunu bir arada tutan liderler gibi neden ben de öyle olamıyordum.? Ben herhalde onlar gibi değildim. Olamazdım. Bunu kabul etmem gerekiyordu. Kafamı öne eğdim ve o düşüncelerimle tartışmaya başladım.
Bu kadar. Bu bölüm geçmiş doğum günü olan Bang Chan için yazdım. Biraz geç oldu ama olsun.
13.10.1997İyi ki doğdun liderimiz. Kendini Namjoon gibi görmüyorsun ama öylesin. Evet biraz daha tecrübeye ihtiyacın var ama onun kadar güzel seviyorsun üyeleri. -Lütfen yanlış anlamayın tamamen benim düşüncem-. Bu bölümde bu kadarmış. Diğerinde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın. İyi okumalar. Bye~.♡ 💛🧡💛
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🎮 Game Freaks 🎮
FanficBir grup arkadaşın değişik bir şekilde tanışmaları ve hayatlarının değişmesi... (Yarı Texting) (BTS, TXT, ENHYPEN/yan karakterler) -Oyun Delileri -Stray Kids/SKZ Bölümler eylülden itibaren her çarşamba günü saat 21.00'de yayınlanacaktır, resimlerin...