အချစ်စစ်ဟူသည်အပိုင်း(၄)
ဂျောင်ကု အိပ်ယာနိုးနိုးချင်းကုတင်ထက်လိုက်စမ်းကြည့်ပေမယ့်အနှီးလူသားကိုမတွေ့သဖြင့်သူကုန်းထလိုက်သည်။ ပြန့်ကျဲနေသောဘောင်းဘီကိုဝတ်ကာသူပေးထားတဲ့ရင်ဘက်ကအမှတ်အသားလေးတွေနဲ့အနှီးလူသားဟာလှချင်တိုင်းလှနေပြန်သည်။သူလည်းအနားကိုလျှောက်လိုက်ပြီး............
"ပြန်တော့မလို့လား"
"........."
ထိုအခါသူ့ကိုမော့ကြည့်လာသောလူသား
"မပြန်လို့ဘာလုပ်ရမှာလဲ"
"စောသေးတယ်လေ"
"ငါ့အတွက်ပိုကောင်းမယ်ထင်လို့"
ပြောပြီးအနှီးလူသားဟာဆိုဖာနားမှာချွတ်ခဲ့တဲ့အကျႌကိုကောက်ယူဝတ်နေသည်။သို့သော်အကျႌကြယ်သီးတွေမရှိတော့တာကြောင့်ရင်ဘက်ဟကွဲဖြစ်နေသည်။ပြီးတော့သူ့ဆီပြန်လျှောက်လာပြီး အိပ်ယာထက်က Blank Card လေးတစ်ကဒ်ကိုလှမ်းယူသည်။
"ငါဒီတကဒ်တော့ယူသင့်တယ်မလား"
သူ့စကားကြောင့် ဂျွန်ကသူ့နားသို့လျှောက်လာပြီးသူအကျႌကိုဆွဲချွတ်လာခဲ့သည်။
"ဘာလုပ်တာလဲ"
"ငြိမ်ငြိမ်နေ"
ဂျွန်ရဲ့အေးစက်စက်အသံကြောင့်ဆော့ဂျင်ငြိမ်နေမိသည်။သူ့အကျႌကိုချွတ်ပြီးဂျွန်ဝတ်ခဲ့တဲ့အကျႌကိုသူ့ကိုဝတ်ပေးလာခဲ့သည်။
"ငါပေးထားတဲ့အမှတ်အသားတွေကိုဘယ်သူ့ကိုမှမမြင်စေချင်ဘူး"
".........."
"နောက်ထပ်မင်းနဲ့ထပ်တွေ့ချင်သေးတယ်"
"မျှော်လင့်မနေနဲ့......."
ဆော့ဂျင်ပြောပြီးထွက်သွားမလို့အလုပ်....နောက်သို့ပြန်လှည့်လာပြီး.......
"အွန်း....ဘယ်လိုပြောရမလဲ ညကမင်းစိတ်ပါလာသော ငါ့ရဲ့ပထမဆုံးလို့ပြောခဲ့တာ....အဟက်....ငါ့အတွက်ဒါတွေကရိုးနေပြီ နေ့တိုင်းလိုလိုဆိုတော့လေ"
ဆော့ဂျင်ရဲ့စကားကြောင့်ဂျောင်ကုမျက်နှာကြီးရဲတက်သွားတော့သည်။သို့သော်
YOU ARE READING
အချစ်စစ်ဟူသည်
Romanceခပ်ရိုင်းရိုင်းပြောရရင် ငါ့ရဲ့သာယာမှုအတွက်မင်းကိုအကြွေးနဲ့သိမ်းထားတာ