ჰეჰეჰეე გადავწყვიტე რო ეს ფიკი გავაგრძელო ხოდა რავი წაიკითხეთ😄 ——————————————————————— იმ დღის შემდეგ უკვე 5 დღე გავიდა. ნიკი ზედაც არ მიყურებს. რა ვქნა თუ ეგრე ვერ მიტანს არ შევეტენები. ეხლა სკოლაში მივდივარ. შევდივარ თუ არა კირა მახტება. კირა: მალე წამოდი კლასში. მე: რა ხდება? კირა: ნახავ. შევდივარ და რას ვხედავ... ვიღაც ორი გოგო იტყლარწება და ტიკტოკს იღებს. კირა: ჩვენი ახალი კლასელები. იმხელაზე ავჭიხვინდი სკოლა გაზანზარდა და ყველამ მე შემომხედა. ???: ამას რა ჭირს? ე ელა ნუ ჩაკვდი. მე: მომასულიერეთ. წიგნებს მინიავებდნენ და მართლა მოვსულიერდი. სკამზე დავჯექი და კიდე ჭიხვინი დავიწყე. ???: გოგოო რა გჭირსს?? მე: ის ორიი. - ეხლა უკვე სკამიდან გადავფრინდი, ოღონდ მართლა. კირამ ამათრია და სკამზე დამსვა, მერე ჩემმა კლასელმა წყალი მომცა და დავმშვიდდი. ???: ჩვენც მაგრად ვიცინეთ მაგათზე. მე: აბა ამათ რო შეხედავ და არ გაიცინებ ცოტა უნდა გაკლდეს.
ერთადერთი ადამიანი სერიოზული სახით, ნიკი. ამას ცოტა აკლია. ხალხი ჩავკვდით და თვითონ ზის დებილივით. მე: კირა არ გინდა საღამოს კლუბში წავიდეთ. კირა: აუ კიი. მე: ჰეჰე.
უკვე საღამოა და ვემზადები. კაბები არ მიყვარს ამიტომ ასე ჩავიცვი.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
აი ამ წამს შემოვედით კლუბში და მე ბართან რასაც ქვია გავჩნდი. უკვე მაგარი მთვრალი რომ ვიყავი ნიკი და ვიღაც 6 ბიჭი დავინახე. ვთქვი არ შევეტენები თქო მაგრამ მაინც მივალ. ნიკისთან მივედი და გვერძე გავათრიე. ნიკი: რა ჯანდაბა გინდა? მე: გთხოვ შემირიგდი. ნიკი: მე გარკვევით ვთქვი არა თქო. თავი დამანებე. მე: მერამდენედ უნდა მოგიხადო უკვე ბოდიში? მაინც არ ხარ კმაყოფილი! ნიკი: ხოდა საერთოდ შემეშვი! არ მჭირდები ჩემს ცხოვრებაში! ვნანობ რომ გაგიცანი! ტირილი დავიწყე და გარეთ გავვარდი. კლუბთან ახლოს ხიდი დავინახე და იქ წავედი.
ნიკის POV ელასთვის ეს სიტყვები არ უნდა მეთქვა მაგრამ მაშინ ვერც მივხვდი რას ვამბობდი, ჯანდაბა! გარეთ გავარდა და შეიძლება თავს რამე დაუშავოს. მეც გავეკიდე.
ელას POV ხიდზე ავედი და დაბლა ტბას ვუყურებდი. ნიკი: ელა ჩამოდი მაქედან! ამას აქ რა უნდა? მე: წადი აქედან. ნიკი: ელა გთხოვ ჩამოდი. მე: არ ჩამოვალ, უნდა გადავხტე. ნიკი: ხვდები რას ამბობ? ჩამოდი. ჩემსკენ წამოვიდა. მე: არ მომიახლოვდე! ეხლა ფიქრობ ჩემზე ხო? და მაშინ სად იყავი შენს გამო თვალები რომ ტირილით დასიებული მქონდა და მაშინაც რომ თავის მოკვლა ვცადე?! ნიკი: რ..რა? მე: რაც გაიგე! ნიკი: ელა ბოდიში ძალიან გთხოვ ჩამოდი. მე: ეგ შენი ბოდიში ვერაფერს უშველის. ნიკი: მოდი ჩამოდი და შევრიგდეთ კარგი? ისევ ისე ვიყოთ როგორც ადრე. მე: უკვე გვიანია. ხიდიდან გადავხტი და ბოლო რაც გავიგე ნიკის ყვირილი იყო. წყალში ჩავვარდი და მალევე გავითიშე.
