Seyir Defteri

3

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın 😊

Seyir Defteri
[2 Mart 1915 Günü]
[Savaşın 7. ayı ve 2. günü ]
JUNGKOOK

Jimin ateşler içinde yanıyordu. Ateş tehlikeli bir şeydi, vücudum gerilmişti ve ne yapacağımı bilmiyordum. Jimin terliyordu ama üşüyordu da ve onu ısıtmalı mıydım yoksa soğutmalı mıydım bilemiyordum.

Hayır, hayır, hayır! Böyle bir şey olamaz!

Ona verecek ne ilacım ne de sıcak suyum vardı. İki elimle üzgün küçük yüzünü tuttum, gözlerinde ne yapacağıma dair bir cevap arıyordum, sadece bir ışığa ihtiyacım vardı.

Jimin'e en azından yardım etmeye çalışacak tek bir kişi belirdi aklımda, geç de olsa onun durumu için çok endişeleniyordum, denemeliydim.

-Jimin, sırtıma çık, seni bir yere götüreceğim ve sana yardım etmeye çalışacağım.

Ayağa kalktı ve istediğim gibi sırtıma tırmandı, neyse ki ağır değildi, küçüktü ve taşıması kolaydı. Kulübeden çıktık ve tipinin altında köyün içinden geçerek, yerdeki ince kar tabakasını çiğneyerek bana kapısı açık olan tek eve doğru yürüdük.

Ellerim Jimin'in bacaklarını desteklerken kapıyı zorlukla çaldım, kahramanın elinde bir lambayla kapıya gelmesi uzun sürmedi, bakışlarını benimle arkamda titreyen Jimin'in arasına serpiştirdi.

- Oğlum, ne oldu? - diyerek endişeyle sordu.

-Jiminin yüksek ateşi var ve çok titriyor, ne yapman gerektiğini biliyor musun? Lütfen ona yardım et, çok şey istediğimi biliyorum ama-

- Endişelenme - diyerek sözümü keserek araya girdi - yardım etmek için ne yapacağımı biliyorum, içeri gel.

Kapıyı açtığında evine girdim. Sıcak ve rustik bir şekilde dekore edilmiş mekanda yanan bir şömine ve duvarlardaki büyük kitaplıkların yanında çeşitli boyutlarda ve renklerde birkaç kitap, bazı çerçeveli sertifikalar ve bazı doldurulmuş hayvanlar vardı.

Beyefendi kapıyı kapattı ve Jimin'i sırtımdan kolayca indirerek şöminenin yanındaki koltuğa oturttu. Elinin tersiyle ateşini kontrol etti ve ne kadar sıcak olduğuna şaşırmış görünüyordu.

Jimin yanına gelerek yanıbaşında durdum. Buraya gelirken küçük şapkasının üzerinde kalmış olan kar taneleri erirken başını ıslatmasın diye elimle ittirdim. Adam odadan çıktı ve koridor duvarındaki ahşap dolabı açarak küçük kahverengi bir şişe ve bir kaşık çıkardı.

Geri dönerek şişenin içindeki sıvıyı kaşığa döktü ve Jimin'in ağzının önüne yerleştirdi.

- Büyük ağzını aç ki küçük şifa uçağı inebilsin. - dedi şakacı bir şekilde ve Jimin'le benim kısık bir kıkırdamamıza neden oldu. Sonra Jimin ağzını açarak, ilacı aldı ve kısa bir süre sonra yüzünü buruşturdu. - Tadı güzel değildir ama seni iyileştirecek en iyi şeydir. Merak etme kısa sürede iyileşirsin.