ჩემი მსახური

თავი 2

დილის შვიდ საათზე მეღვიძება ვწესრიგდები შხავპს ვიღებ ვიცვამ და ჭამას ვიწყებ. ზუსტად რვაზე კარებზე მიკაკუნებენ და ვიღაც მაღალი დაკუნთული შავებში ჩაცმული ტიპი მხვდება
-გამარჯობა,თქვენს წასაყვანად გამომგზავნეს ჩემი სახელია კიმ ნაჯუნი.
მეც გავყევი მას, დიდ შავ მანქანაში ჩავჯექით და დაახლოებით 30 წუთში ბატონი იუნგის სახლთან ვიყავით, ნაჯუნი გადავიდა მეც მას გავყევი სახლში შევედით იუნგი დივანზე იყო მოკალათებული იქ მიხმო, მეც მივედი.
-როგორც ჩანს მოხვედი შენი ოთახი მეორე სართულზეა სამუშაო ტანსაცმელიც ლოგინზე დაგხვდება. მე ჩემ ოთახში ამიყვანეს არც ისე ცუდი ოთახი იყო საყვარელიც კი, მაგრამ რაც შეეხება ფორმა ამაზე საშინელი რამ ცხოვრებაში არ მინახავს, რამის გული ამერია, მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა ჩავიცვი და ისევ მისაღებში დავბრუნდი. სახლის დალაგება დავიწყე და მივადექი ბატონი მინის კაბინეტსაც დავაკაკუნე და როდესაც თანხმობა მივიღე შევედი და დალაგება დავიწყე და ამასთანავე იუნგის მწვავე მზერას ვგრძნობდი, ძალიან შემაწუხებელი იყო. ამიტომ როდესაც ჩემ საქმეს მოვრჩი გასვლას ვაპირებდი კარისკენ წავედი ძლივს გავაღწიე, ერთ-ოთახში შევედი ოთახი მთლიანად შავ და წითელ ფერებში იყო მოწყობილი და ათასნაირი საზიზღარობა ელაგა. ბორკილები, ვიბრატორი, მათრახები. ამ დროს იუნგი გამოჩნდა საშინლად გააფთრებული ჩანდა
-ამ ოთახში შემოსვლა აღარ გაბედო!!! დაიყვირა ძალიან შემეშინდა გააზრებაც ვერ მოვასწარი ისე გამათრია იქიდან და ისევ თავისი ოთახისაკენ გასწია. ძალიან შემეშინდა მაშინვე ჩემ ოთახში ავვარდი როგორც გითხარით სხვა ომეგებთან შედარებით ბევრად სუსტი ვარ. ცოტა ხანში დავწყნარდი, მოვწესრიგდი, ისევ ქვევით ჩავედი საჭმლის მოსამზადებლად, იმ ოთახს როდესაც ვათვალიერებდი რაღაც ფოტოები შევნიშნე ნახვა ვერ მოვასწარი იუნგიმ როდესაც გამომაგდო. ვიცოდი იქ შესვლა არ შეიძლებოდა მაგრამ ცნობისმოყვარეობამ მძლია, და გავბედე კარები შევაღე და შევედი დაახლოებით ხუთი წუთი იქ ვიყავი როდესაც გასვლას ვაპირებდი სწორედ მაშინ შემოვიდა გააფთრებული და გაცხოველებული იუნგი, ძალიან შემეშინდა თავზარი დამეცა, აი სად დამერხა ჩემი საქმე ცუდადაა ნამდვილად ცუდად იუნგი მაჯაში მეცა საწოლისკენ წამათრია თან ყვიროდა.
-ხომ გაგაფრთხილე აქ არ შემოსულიყავი!! გაგაფრთხილე!
-ა...რა გთ...ხო...თ გემუდარებით, ძლივს წარმოვთქვი შიშისგან ვკანკალებდი.
-არა! მე გაგაფრთხილე ახლა კი სასჯელს მიიღებ.

იუნგის pov:
თავიდანვე დავინახე თუ არა ჯიმინი მაშინვე მომინდა მისი გათიშვამდე ხმარება! განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ფორმაში ვნახე, მისი ქათქათა კანი და დაბერილი, მარწყვივით ტუჩები მაგიჟებს, მაგიჟებს ეს ომეგა, საოცრად სექსუალურია. მე ის გავაფრთხილე ახლა კი დამსახურებულ სასჯელს მიიღებს. მე ის საწოლთან მივათრიე ბორკილებით ხელები საწოლის თავზე დავუბი, ის მევედრებოდა, ძალიან ეშინოდა მაგრამ არ ვუსმენდი.
ჯიმინის pov:
მან ხელები საწოლის თავზე ბორკილებით დამიბა, თვალებიდან ცრემლები ღაპაღუპით მცვიოდა.ის ტანსაცმელზე დამეჯაჯგურა მგლიჯავდა როგორც ცხოველი, მე ყველანაირად ვეწინააღმრდეგებოდი მაგრამ ის ჩემზე ბევრად ძლიერია. მან იმდენი გააკეთა რომ ბოლოს შიშველი დავრჩი. ის მათრახებისკენ წავიდა ცოტა ხანი უცქირა შემდეგ ერთ-ერთი ამოირჩია და ჩემთან დაბრუნდა ვევედრებოდი რომ ეს არ გაეკეთებინა, მაგრამ არ მისმენდა
-გთხოვთ...ბატონო ძალიან გთხოვთ არ გააკეთოთ ეს
-ენა ჩაიგდე ძუკნა მე გაგაფრთხილე ახლა კი დამსახურებულ სასჯელს მიიღებ. მან დამარტყა მთელი ძალით მოიქნია, საშინლად მეტკინა, ცრემლებს ვერ ვაჩერებდი სიკვდილი მინდოდა ვევედრებოდი, ის კი არ ჩერდებოდა ბოლოს გონება დავკარგე
იუნგის pov:
დიდი ხანია ვცემ ალბათ 30 ჯერ დავარტყი ბოლოს მივხვდი რომ გაითიშა კიდევ ერთხელ დავარტყი.
-მაინც ჩემი გახდები ძუკნა. ესღა ვთქვი და გამოვედი ველოდებოდი როდის ჩამოვიდოდა მაგრამ არ ჩამოსულა გავიდა 1-2-3 საათი მაგრამ ხმაც კი არ გამოდიოდა ოთახიდან ბოლოს გაბრაზებულმა ასვლა გადავწყვიტე ავედი და საშინელი სანახაობა დამხვდა.
ჯიმინი ჩემი პატარა უსიცოცხლოდ ეგდო საწოლზე და სისხლი სდიოდა სახეზე აწითლებული იყო ხელი დავადე და იწვოდა
-ღმერთო მინი, პატარავ ოღონდ ეს არა, ოღონდ ეს არა, რა ნაძირალა ხარ მინ იუნგი. ხელში ავიყვანე ჩემ ოთახში შევიყვანე აბაზანაში ჩავსვი რომ ცოტა სიცხე დამედო, გავამშრალე, ჩავცვი, საწოლში ჩავფუთნე და ტემპერატურა შევუმოწმე და მადლობა ღმერთს სიცხე აღარ ჰქონდა.