ჩემი მსახური

თავი 4

იუნგის pov:
დილით ვიღვუძებ და ჩემზე მიკრული სილამაზეს ვუყურებ თუ როგორ მშვიდად სძინავს თავი კი ჩემს მკერდზე უდევს. დაახლოებით თხუთმეტი წუთი ასე ვიყავი, შემდეგ კი ჩემმა პატარამ გაიღვიძა დამინახა თუ არა როგორ ვუყურებდი ეგრევე გაწითლდა და თავი ჩემს ყელში ჩარგო.
-მოჩი, რატომ იმალები? ჩემი პატარა მორცხვი. ჩიმიი ამოწიე თავი. მაგრამ ის არ წევდა.
-ეგრე ჰო. ღიტინი დავუწყე და ისიც გამოძვრა აწითლებული. ადგომა დააპირა მაგრამ თავით დაემხო ძირს
-აბა რა გეგონა გუშინდელი ღამის მერე გავლას შეძლებდი.მე სიცილი დავიწყე ის საწოლზე ამოძვრა შემდეგ კი ალუმინის ხმა მომესმა ჯიმინისკენ მივტრიალდი და ტიროდა.
-არა არა პატარავ რატო ტირი რამე გტკივა? მე ავნერვიულდი ის კი ჩემთან მოვიდა მკერდზე მომეკრო და მითხრა სლუკუნით.
-ბატ...ონო ახლა...ახლა ყველაფერი ძველებურად იქნება? ისევ ისე მომექცევით? მითხრა და კიდევ უფრო ატირდა ჩემს მკერდში, გული მომიკვდა როგორ გავუკეთე ჩემს პატარას ასე ის მევედრებოდა მე კი უმოწყალოდ ვცემდი ნაძირალა ვარ.
-არა პატარავ არა, მე შენ ძალიან მიყვარხარ, სიცოცხლეზე მეტად, გესმის ყველაფერი უკეთესობისკენ შეიცვლება და შენ მინი გრძნობ იგივეს ჩემდამი?
-ჯანდაბა ძალიან მიყვარხარ მინ იუნგი სიცოცხლეზე მეტადაც. თავი ამოწია და სლუკუნით მითხრა მე კი ის მთელი ძალით ჩავიხუტე. შემდეგ ვიბანავეთ და ვჭამეთ.  საღამოს კი ბიჭებმა მომწერეს კლუბში წავიდეთო და ჯიმინიც წამოიყვანეო მეც დავთანხმდი რა უნდა მოხდეს.
-ჰეი პატარავ
-გისმენ
-ბიჭებმა მომწერეს კლუბში წავიდეთო და არ გინდა შენც წამოდი.
-კიიი მინდაა წავიდეთ რა, წავიდეთ რამდენი ხანია გარეთ არ გავსულვარ. მან ბავშვივით დაიწყო ხტუნვა, ამის შემხედვარე კი ჩამეღიმა როგორ შეუძლია ასეთი საყვარელი იყოს, გავიფიქრე.
-კარგი პატარავ წავიდეთ ოღონდ დამპირდი რომ გვერდიდან არ მომცილდები
-გპირდები იუნ
-კარგი მაშინ გამოვიცვალოთ და წავიდეთ.
-კარგიი. თქვა და ოთახისკენ წავიდა. რამდენიმე საათში ორივე მზად ვიყავით. ჯიმინი საოცრად სექსუალური იყო მოტკეცილი, მომდგარი შარვალი ეცვა რომელიც განსაკუთრებით გამოიყოფა საჯდომს. ხოლო სახეზე მცირედი მაკიაჟი ესვა.