ჩემი მსახური

ბონუს თავი

ავტორის pov:
უკვე 5თვე გავიდა. ამ 5 თვის განმავლობაში ჯიმინი იუნგის ყველანაირად აწვალებდა, აი ახლაც ღამის 2 საათია და მის გაღვიძებას ცდილობს
ჯიმინის pov:
-იუნგიი, ოო გაიღვიძე რაა, შუგაა
-ხო ვიღვიძებ ხო
-რა არი კაცი ვერ გაგაღვიძებს იქნება ვკვდები
-რა მოხდა ცუდად ხარ?
-არააა, ალუჩა მინდა
-პატარავ კარგი რა, ახლა ალუჩა საიდან მოგიტანოთ
-ე ეხლა არ მაინტერესებს მინდა მომიტანე გთხოვ იუნ გთხოვ
-კარგი ხო ნუ მიყურებ ლეკვის თვალებით
-მიყვარხარ
-მეც, მეც მიყვარხარ პატარავ- გადაღლილი ხმით ამბობს იუნგი

რამდენიმე დღის შემდეგ
-იუნ, დღეს თეჰისთან წავიდეთ რა მომენატრა- გაიძახის პირ მოსვრილი ომეგა რომელიც შოკოლადიან ბლინებს გემრიელად შეექცევა
-კარგი პატარავ წავიდეთ- ამბობს ღიმილით იუნგი, რომელიც ამ სანახაობით ტკბება თუ რამდენად საყვარელი შესახდევია მისი ომეგა, ხელი მინის ტუჩებთან მიაქვს თითით წმენდს შოკოლად და თვითონ ჭამს
-პატარა ბავშვი ხარ
-ოო არ ვარ ბავშვი- იბუსხება ომეგა და ალფას ზურგს აქცევს
-ეს ჰორმონები ერთხელ და სამუდამოდ ბოლოს მომიღებს- ჩუმად ჩურჩულებს იუნგი და ომეგას ზურგიდან ეკვრის
-კარგი რა პატარავ ნუ ბრაზდებიი
-ჰო კარგი, წავალ გამოვიცვლი და წავიდეთ თეჰისთან
-კარგი

რამდენიმე საათის შემდეგ
-კარგი რა მინი ცოდოა იუნგიი- ამბობს თეჰიონი და იუნგის უყურებს რომელიც აქეთი იქით დარბის რადგან ჯიმინას ისევ რაღაც მოუნდა
-ოო დაიცა ერთი ტყუილად კი არ ვარ ორსულად
-კარგი კარგი- ჩუმად იცინის თეჰიონი
-უი ხო ჯინი რო და პატარა როგორ არიან ნეტა
-დაიცა მალე მოვლენ ეგენიც, ჯინმა მომწერა
-ძალიან კარგი მომენატრა პატარა სეჰუნი
-ხო მეც- და ამ საუბარში კარზე ზარიც გაისმა და მალევე ჯინი და ჯუნი შემოვიდნენ პატარა ომეგით ხელში, მათ პატარა ომეგა შეეძინათ სახელად სეჰუნი

-ვაიმეე სეჰუნიი, პატარავ როგორ მომენატრეე- ჯიმინი ეგრევე ბავშვს მივარდა, ხელიდან გამოგლიჯა მშობლებს და ფერება დაუწყო
-ჯიმინა მე არ მოგენატრე?- ვითომ გაბუტული იძახის ჯინი
-კარგი რა ჯინ, როგორ არ მომენატრე- და ერთმანეთს ეხუტებიან
ასე გადის კიდევ რამდენიმე თვე და ჯიმინა უკვე 9 თვის ორსულია, უკვე მუცელიც იმხელა აქვს ძლივს მოძრაობს
იუნგის pov:
ღამე ყვირილი მაღვიძებს და დენდარტყმულივით ვვარდები
-რა არის, რა მოხდა
-იდიოტო წყლები დავღვარე დაიწყოო დროზეე- ბოლო ხმაზე ყვირის ჯიმინი ტკივილისგან
-ვაიმეე დაიწყოო ღმერთო ჩემო ახლა რა ვქნა
-რა რაუნდა ქნა დროზე საავადმყოფოში წამიყვანე იდიოტო დროზეე!
-ხო ხო ხო მანქანას მოვიყვან ახლავე- ეგრევე გაიქცა იუნგი
-ესეიგი საბუთები ადგილზეა, ტანსაცმელი მიმაქვს გასაღები აქაა არა რაღაც მრჩება უეჭველი, ვაიმე ჯიმინი! ეგრევე სახლში ვარდება
-იუნგიი გეფიცები თუ გადავრჩები მოგკლააავ
-კარგი დაწყნარდი პატარავ ღრმად ისუნთქე
ძლივს საავადმყოფომდე აღწევენ ჯიმინი ეგრევე ექიმებს მიყავს იუნგი კი ელოდება საშინლად ნერვიულობს მისი პატარას ყვირილის ხმაზე ბიჭებიც მოვიდნენ და მას ყველანაირად აწყნარებენ, ასე გადის რამდენიმე საათი და ძლივს ბავშვის ტირილის ხმა ისმის
და ექთანს ორი პატარა არსება მიჰყავს იუნგისთან, ტყუპები შეეძინათ, იუნგის ბავშვები ჯიმინთან შეჰყავს და გვერდით უწვენს
-ნახე მინი რა საყვარელი ანგელოზები გვყავს
-ჩვენი პატარები, რა დავარქვათ იუნგ
-ჯიჰუნი და ჯიჰიო
-შესანიშნავია მომწონს

ესეც ბავშვები

დასასრული

ესეც ბონუს თავი ძაან დავაგვიანე მარა წერის მუღამი საერთოდ არ მქონდა. მადლობა თბილი კომენტარებისთვის იმედია მოგეწონათ💜❤️💜