Chapter 2
After Syric oriented me and taught me about basic cleaning skills, I gladly learned from it.
"So, what are we gonna do next?" Untag ko sa kanya habang nakaupo kami sa sofa.
"To the salon!" He exclaimed.
I rolled my eyes, "What happened to your magical hands then?"
Syric scoffed, "I'm getting rusty, ni hindi ko na kayang humawak ng gunting, baka mag uka uka 'yang buhok mo, sige ka, saka kailangan nating mamili ng mga gamit mo na rin sa mall, remember bukas, pupunta ka na sa agency."
Nangunot ang noo ko, "Tanong lang Sy, paano iyon kung dadaan ako sa agency, paano makaka siguro na ako ang pipiliin ni Mr. Carlisle?"
"We pulled some strings, madali lang naman iyon if you let the money do the talking, isa pa, hindi si Mr. Carlisle ang pipili ng katulong kundi ang mayordoma niya na papalitan mo kasi mag reretiro na."
I nodded in understanding, "That explains it. Let go."
***
Dumireto na kami kaagad sa mall, may salon doon na kasamahan dati ni Syric kaaya doon na ako nagpa ayos ng buhok.
After looking at my reflection, talagang nagbago ang itsura ko.
Shoulder length hair na may bangs na halos matakpan na ang kilay ko.
Pagkatapos namin at pumunta naman kami sa clothing section kung saan namili ako ng simpleng sets ng underwear, sleepwear at pambahay na puro malalaki at maluluwang, naturally, as a household maid, may uniform naman na pang araw araw na suot.
Bumili na rin ako ng bagong toiletries at iba pang mga gamit.
"I'm all set, Sy... I'm ready for my mission."
"Good, kain muna tayo, treat ko." Hinila ako ni Syric sa Greenwich at siya na rin mismo nag order para sa akin.
Nagpaunlak naman ako at kumain ng magana.
"Atticus Devyn Carlisle is a perfectionist boss, he's kind of eccentric, hindi daw 'yon lumalabas ng kwarto niya or sa study nag lalagi, kaya madali mong mahahalughog ang bahay kung saan makikita ang diamond." Sabi ni Syric habang kumakain kami.
"Sure ba 'yan? Paano kapag inilagay niya pala sa isang vault sa ibang properties niya?" Nag Angat ako ng kilay.
Natawa na lang si Syric sa tanong ko.
"May mga ibang tao na naka manman sa iba iba niyang properties at hindi siya nagagawi roon tatlong taon na ang nakalilipas, Nabili niya sa auction 'yon exactly 3 years ago, ibig sabihin... Nasa bahay niya mismo."
That afternoon, hinatid ako ni Syric sa Domestica International Agency main office.
Pagkarating ko roon ay idinaan muna ako sa over all medical check up, saka orientation bago ako naihatid sa aming dormitory.
May nakilala akong mga babae na nag aapply rin, pero I wasn't being polite.
I remember their names though at puro magaganda rin, the innocent looking one was Kristel, and the other one was Cali, na nahuli ko pang may hawak na baril, I thought she was one of our enemies so I was caught off guard but gladly she's not.
Though wala naman sa akin 'yon dahil
I didn't came here to make friends, I don't have friends to be exact.
Friends may help you when you need them but friends most likely will betray you once they feel the need to do so, so no. I would rather strive alone.
May mga team mates naman ako na nakakausap ko and there's Syric, who acts like a brother to me.
***
Tatlong araw na ako sa dorm namin sa DIA, nagsialisan na ang mga kasama ko roon at ako na lang ang naiwan, New maid applicants will come and go while I am still here.
Ano kaya ang nangyayari? Naiinis akong nag dial ng phone ko para makausap si Syric pero timing na tumatawag ako lola ko.
"Oh, 'Nay? Kumusta?" bungad ko sa kanya.
"Dai, maayos naman kami, ikaw diyan? Nakausap ko na nga pala 'yong Attorney na kakilala noong teacher mo dati, ang sabi raw sa Bangko e tatanggap daw sila ng pang interest muna."
"Sige 'Nay, ako na bahala niyan, kakausapin ko si Attorney, si Tatay kumusta?"
Nanay at Tatay ang tawag ko sa grandparents ko, sa kanila kasi ako lumaki.
Nakilala ng mama ko dati ang isang mayamang Italyano na naging boyfriend niya raw at ako nga ang naging bunga noong nagtatrabaho pa lang siya dito sa Manila.
Bigla na lang daw naglaho ang lalaki at iniwan si Mama, wala ring naiwang pagkakakilanlan sa kanya.
Basta ang iniwan niya na property kay Mama ay 25 hectares na Niyogan na ngayon ay kasalukuyang naka sangla sa Bangko, dahil ako lang ang anak ni Mama ako ang magmamana.
My mother died when she gave birth to me, kaya sa Lolo at Lola ako lumaki at nagka isip.
I was 18 back then noong isinangla ko ang niyogan dahil nagka sakit si Tatay at lumala.
Hindi ko na pinag isipan pa at agad akong kumilos.
Bata pa lang ako na sa amin na ang Niyogan, kaso hindi naging advantage sa amin 'yon.
Minsan may kita minsan wala lalo na kapag may peste o mababa ang halaga ng bentahan. Marami rin kasing may niyogan sa Zamboanga del sur kaya hindi maiiwasan ang kumpetisyon.
May binabayaran pa kaming taga pangalaga dahil matatanda na sina Tatay at Nanay.
I was also bullied for being parentless.
Inaaway ako at pinagtatawanan dati, tinatawag na putok sa buho, napulot sa daan o anak ng disgrasyada.
Despite that, Ayaw ko lang talagang ibenta ang lupain na 'yon dahil iyon na lang ang natitirang alaala ko sa ama ko na hindi ko naman kilala.
Umaasa ako na dadating siya at hahanapin niya ang Niyogan, kasi siya naman ang may bili noon bago niya ibinigay kay Mama nang sa gan'on eh makilala niya ako.
But it was just a hopeless thought.
Walang ama na dumating para hanapin ako.
Buti na lang noong time na walang wala ako, Syric came to my rescue and helped me.
Kaya ako nag trabaho sa Vicenzo Group bilang Special Personnel on the surface, Scrounger and theif on behind.
Napabuntung hininga ako ng malalim na hindi nakatakas sa matalas na pandinig ni Nanay.
"May problema ba apo?"
"Wala 'nay, miss ko lang kayo. Huwag niyo na hong isipin iyong sa bangko, ako na bahala roon nay, ipapaasikaso ko sa amo ko."
Syric was known as my employer in our town. Siya mismo ang sumundo sa akin noong dadalhin niya na ako pa Manila.
Hindi ko makalimutan iyong panahon na iyon.
Paalis na ako't lahat lahat puro panghuhusga pa ang naririnig ko sa mga tao.
Baka raw gagaya lang din ako sa Mama ko, buntis na uuwi.
Iiwan ng lalaki, hindi makakapag tapos.
Lahat ng iyon pinalagpas ko sa kabilang taenga.
It's not my job to satisfy their gossiping.
This is my life, I will live it as I wanted to be.
