ပ်ိဳးဒီေန႔ေမေမေနသိပ္မေကာင္းတာေျကာင့္ေစာေစာသင္ပီးျပန္ဖို႔လုပ္ထာတာေျကာင့္အရင္အခ်ိန္ထက္ေစာလာပီးဦးရဲထြဋ္ေခါင္အားခြင့္ေတာင္းရသည္။
"သမီးပ်ိဳး ဒီေန႔အေစာျကီးပါလား"
ပ်ိဳးအိမ္ထဲဝင္လာတာျမင္ေတာ့ဦးရဲထြဋ္ကဧည့္ခန္းတြင္သတင္းစာဖတ္ေနရင္းမွျပံဳးစစႏွင့္ဆိုလာသည္။
"ဟုတ္တယ္ အန္ကယ္ဒီေန႔ပ်ိဳးေမေမေနသိပ္မေကာင္းလို႔ေစာေစာစာသင္ပီးျပန္ရေအာင္အန္ကယ့္ကိုခြင့္လာေတာင္းတာပါ"
"ဒါမ်ား သမီးရယ္အန္ကယ္ဒီတစ္ရက္ခြင့္ေပးလိုက္မယ္ေလ"
"အို..မဟုတ္တာဘဲအန္ကယ္ရယ္အရင္ကအခ်ိန္ထက္ေစာျပီးျပန္လို႔ရရင္ရပါပီ"
အန္ကယ္ရဲထြဋ္ကခြင့္ေပးေသာ္လည္းပ်ိဳးမယူခ်င္ပါ။လစာလည္းအမ်ားျကီးရပီးပ်ိဳးကပ်က္ကြက္ေနရင္မေကာင္းဘူးမဟုတ္လား?
"အင္း ဟုတ္ပါပီသမီးအဆင္ေျပသလိုသာလုပ္ပါ
သမီးရဲ႕တပည့္ကေတာ့မနက္ကတည္းကအျပင္ကိုထြက္မလာဘူးဘာေတြျငိမ္ခ်က္သားေကာင္ေနမွန္မသိဘူး""ဟုတ္အန္ကယ္ ဒါဆိုသမီးကိုခြင့္ျပဳပါအံုး"
"ေအး ေအး"
_____________________________________________
ပ်ိဳးဦးရဲထြဋ္ႏွင့္စကားေျပာပီးေနာက္ဝဠာ၏အခန္းသို႕တတ္လာခဲ႔လိုက္သည္။အရင္ရက္ေတြကတည္းကဝဠာ၏အခန္းဟာေလာ့မခ်ထားေတာ့တာေျကာင့္ပ်ိဳးအလြယ္တကူဖြင့္ပီးဝင္သြားလိုက္သည္။ပ်ိဳးအထဲကိုေရာက္ေတာ့အခန္းထဲမွာဘယ္သူမွရွိမေန။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာေရက်သံျကားတာေျကာင့္ဝဠာေရခ်ိဳးေနတုန္းဟုေတြးကာသင္ရမည့္စာမ်ားအားျကည့္ေနလိုက္သည္။အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ျကာတဲ႔အထိထြက္မလာေသးတာေျကာင့္ပ်ိဳးေရခ်ိဳးခန္းတံခါးအားေခါက္လိုက္သည္။ဒုန္း!!!!ဒုန္း!!!!!!
"ဝဠာ!!ဝဠာ!!!မင္းအထဲမွာရွိလား!!"
ဒုန္း!!ဒုန္း!!!
ပ်ိဳးဘယ္ေလာက္ပဲေခါ္ေနပါေစအထဲမွာေရက်သံမွလြဲ၍ဘာသံမွမျကားတာေျကာင္တံခါးအားလွည့္ဖြင့္ျကည့္ေတာပြင့္သြားသည္။
အထဲကိုဝင္ျကည့္လိုက္ေတာ့ဘယ္သူမွရိွမေနဘဲေရပန္းမွေရေတြသာအဆက္မျပတ္က်ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ဦးရဲထြဋ္ေျပာတုန္းကဝဠာအခန္းထဲကအျပင္ေတာင္မထြက္ဘူးဆိုပီးအခုဝဠာကရွိမေနေတာ့ပ်ိဳးစိတ္ပူသြားရသည္။အခုပ်ိဳးမွာ အန္ကယ့္ကိုပဲသြားေျပာရမလိုလို ၊ သြားေျပာလိုက္ျပန္ရင္လည္းဝဠာအဆူခံရမွာစိုးတာေျကာင့္ပ်ိဳးမွာတစ္ေယာက္ထဲဗ်ာမ်ားေနရသည္။ထိုစဥ္ဝရန္တာဘက္မွအသံတစ္ခုျကားတာေျကာင့္ပ်ိဳးထိုသိုအေျပးသြားျကည့္ေတာ့ျမင္လိုက္ရတာက ဝရန္တာေဘာင္တြဲခိုကာတတ္ေနရင္းမ်က္ႏွာမွာလည္းဒဏ္ရာဗလပြႏွင့္ဝဠာ႔အားေတြ႔လိုက္ရသည္။"ဝဠာ မင္းဘယ္လိုျဖစ္လာရတာလည္း"
"ပ်ိဳးအခုက်ြန္ေတာ့္ကိုမဆူေသးဘဲဆြဲတင္ေပးပါအံုး"
ထိုသို႔ေျပာမွပ်ိဳးလည္းသတိရကာမနိုင္မနင္းခႏၶာကိုယ္ျကီးအားဆြဲတင္ရေတာ့သည္။အေပါ္သို႔ေရာက္ကာမွပ်ိဳးသည္ဟန္ခ်က္မထိန္းနိုင္ကာေနာက္သို႔လဲက်အံ႔စဲစဲေတာင့္တင္းသန္မာလွေသာလက္တစ္စံုကအလ်ွင္အျမန္ဆြဲေပြ႔လိုက္နိုင္ေပမယ့္.....ေပြ႔ထားတဲ႔လူပါေျခေခ်ာ္ပီးတစ္ပတ္လည္ကာႏွစ္ေယာက္သားျကမ္းျပင္ေပါ္သို႔လဲက်သြားေတာ့သည္။
"အား!!!!! ပ်ိဳးက်ြန္...က်ြန္ေတာ့္ဒဏ္ရာေပါ္ဖိထားတယ္"
"ဟို ေတာင္း..ေတာင္းပန္ပါတယ္ပ်ိဳးဖယ္ေပးပါ့မယ္"
အား!!!!!!!
ထိုင္ေနမွအေကာင္းထသြားမွက်ိဳးမွန္းသိဆိုသလိုပ်ိဳးအလ်င္အျမန္ထလိုက္ရာဝဠာ႔၏အေရးအျကီးဆံုးေနရာသို႔ ဒူးျဖင့္သြားေထာက္မိေတာ့သည္။
ပ်ိဳးလည္းအသည္းအသန္ေဝဒနာခံစားေနရသူအားမ်က္ႏွာခ်ိဳေလးေသြးကာျပံဳးျပရုံသာတတ္နိုင္ေတာ့သည္။"ဝဠာ မင္းမွာေဆးေတြရွိလား"
"အင္း က်ြန္ေတ့ာ္ဘီရုီထဲကညာဘက္ေထာင့္မွာေဆးေသတၲာရွိတယ္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"မင္းဒဏ္ရာေတြကိုေဆးထည့္ေပးမလို႔ေလ"
"ရပါတယ္ ဒီဒဏ္ရာေလာက္ကေတာ့ပမႊားေလးပါ"
"မရဘူး ငါေဆးထည့္ေပးမယ္"
"သေဘာဗ်ာ"
ပ်ိဳးစိတ္ရွည္လက္ရွည္ႏွင့္ပင္ေဆးထည့္ေပးလိုက္သည္။ဝဠာတစ္ခ်က္တြန္႕သြားလိုက္တိုင္းပ်ိဳးသည္သူ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုခ်ြန္ကာေလမႈတ္ေပးသည္ကိုဝဠာသေဘာေခြ႔ေနသည္။
"ပ်ိဳး....က်ြန္ေတာ္ဒီနားေလးစပ္ေနတယ္"
"ဟင္...မင္းပဲခုနကပမႊားေလးဆို"
"အဲ႔...အဲ႔တာခုနကမနာဘူးေလအခုအရမ္းစပ္ေနပီ ေလနဲ႔မႈတ္ေပးပါေနာ္ ေနာ္လို႔"
ထိုအခန္းေလးထဲတြင္လူေကာင္ျကီးနဲ႔မွမလိုက္ဒဏ္ရာေသးေသးေလးအာအကဲပိုျပတဲ႔သူရွိသလိုထိုလူေကာင္ျကီးျကီး၏စကားကိုအတည္မွတ္ခါအနာေသးေသးေလးအားေလနဲ႔မႈတ္ေပးသူတစ္ေယာက္လည္းရွိေနသည္။
ထိုေန႔တြင္ေတာ့ပ်ိဳးစာမသင္လိုက္ရဘဲအိမ္သို႔ေစာေစာျပန္ေသာေန႔ျဖစ္သည္။
Next Part Coming>>>>>
_____________________________________________
စာလံုးေပါင္းအမွားေတပါရင္ခြင့္လႊတ္ေပးျကပါ
အားလံုးcompleteျဖစ္ေတာ့မွျပန္စစ္ပါမယ္*Thank For Reading*
*Mochi_Hnin*
YOU ARE READING
ေမာင့္ရဲ႕ပ်ိဳး
Romanceဝဠာထြဋ္ေခါင္ × လကၤာပ်ိဳး start date>>>>>15.9.2022 end date>>>>>>