part-12

31 3 3
                                    

ဒီေန႔ႏိုင္ျခားကိုတင္ပို႔လိုက္တဲ႔ကုန္ပစၥည္းေတြရဲ႕ဝင္ေငြထြက္ေငြေတဟာသိန္း၂၀ေလာက္ကြာဟေနတာေျကာင့္ေစရာေခါင္းခဲေနရသည္။အရင္ကဘယ္အလုပ္မဆိုကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်လုပ္မွစိတ္တိုင္းက်တတ္ေပမဲ႔ တဖက္ကအလုပ္ေတြကလည္းမ်က္ႏွာလႊဲလို႔မရတာမို႔ မန္ေနဂ်ာႏွင့္သာလႊဲထားလိုက္ျခင္ျဖစ္သည္။ထိုစဥ္.......

ေဒါက္!!!ေဒါက္!!!!

"ဝင္ခဲ႔ပါ"

ေျခသံတစ္ရွပ္ရွပ္ႏွင့္ဝင္လာသည့္အသံကိုေစရာျကားမိေသာ္လည္းဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာေမာ့မျကည့္ျဖစ္ေသး။ မ်က္စိေရွ႕သို႔ေရာက္လာတ့ဲေကာ္ဖီခြက္ကိုျမင္မွျကည့္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာသက္ျပင္းသဲ႔သဲ႔ခ်လိုက္သည္။

ဟူး!!!!

"ထပ္ျပီးေတာ့မင္းပဲလား!!!"

ေစရာ႔မ်က္စိေရွ႕ကလူသည္သူ၏မူပိုင္သြာတတ္ေလးမ်ားေပါ္ေအာင္အစြမ္းကုန္ရီျပလိုက္ေတာ့သည္။ထိုေကာင္ေလးသည္စေရာက္တဲ႔ေန႔ကစလို႔အတြင္းေရးမွဴးမငယ္လာပို႔ေနက်ေကာ္ဖီအား မငယ္ကမအားလို႔ သူ႔ကိုလာပို႔ခိုင္းသည္ဟုဆိုကာေန႔တိုင္းမ်က္စိေနာက္ေအာင္လာပို႔ေနျခင္းျဖစ္သည္။

"ဟီး.. ဒီေန႔လည္းမငယ္မအားလို႔ ဒါနဲ႔......."

"ငါစိတ္သိပ္မျကည္လို႔!!ဒီေန႔ေတာ့စကားအမ်ားျကီးေျပာမေနဘဲထြက္သြားေတာ့!!!!"

ထိုေကာင္ငယ္ေလးဟာစကားမ်ားလြန္းတာေျကာင့္ထိုသို႔ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။တစ္ကယ္လည္းေစရာစိတ္ညစ္ေနတာအမွန္။ သူေျပာလာမဲ႔အထဲမွာခ်စ္စကားျကိဳက္စကားမွလြဲ၍ဘာတစ္ခုမွထြက္မလာဘဲေဘးမွာထိုင္ရစ္ေနတတ္သည္။ အရင္ကစိတ္နဲ႔ဆိုေျပာခ်င္ရာေျပာပါးစပ္ေညာင္းရင္ပိတ္သြားလိမ့္မယ္ဆိုပီးျငိမ္ေနလိုက္မွာအမွန္ေပ။ အခုကကိုယ့္စိတ္ကိုသိေနတာေျကာင့္တစ္ခုခုဆိုဒီေကာင္ေလးအေပါ္ေဒါသေတြပံုခ်မိမွာစိုးတာေျကာင့္သြားခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။

"ဒါေပမဲ႔က်ြန္ေတာ္ေျပာမွာက......"

"မင္းကုိငါထြက္သြားေတာ့လို႔ေျပာေနတယ္ေလ!!!!!"

ေစရာစိတ္ေတြကိုတစ္ကယ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့တာေျကာင့္ထိုေကာင္ေလးဟာေစရာ၏စိတ္ထြက္ေပါက္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။သူ႔စိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးထိန္းထားပီးသြားခိုင္းေသာ္လည္းေပရွည္ေနတ့ဲေကာင္ေလးေျကာင့္ေစရာေအာ္လိုက္မိသည္။ထိုစဥ္လြန္းအိမ္သ႑ာန္မ်က္လံုးထဲမွမ်က္ရည္ျကည္ေတြေဝ့လာကာ

ေမာင့္ရဲ႕ပ်ိဳးWhere stories live. Discover now