Chapter 3

13 0 0
                                    

" FOCUS PO3 Lilac Reyes!"

Saway ni Veronica. Naririnig  rin niya ang boses ni Raven at Fred at tinatanong ang magiging desisyon niya lalo na at nagiging bayolente na si Mang Tomas at Boloy. Halos manlaki ang mga mata ni Lilac nang hinampas nang lalaki ang ulo nito sa mukha ni Mang Tomas at tangka sanang tatakas. Mang Tomas growl in rage and immediately pointed his gun towards the man kaya bago paman itinutok ng matanda ang baril at paputukan ito ay kaagad ng tinaas ni Lilac ang kamay. It's a signal that they're allowed to shoot Mang Tomas. She closed her eyes tightly hearing the loud bang.

"Sorry Luna"  She whispered.

Putok dito putok doon, pero siya ay nakapikit lang nang mariin. She's used with this scene but the most hurtful is the idea that Luna will lost his father forever and it's because of her. She became her friend afterall. After the gunfight, Lilac moved immediately ahead to the victims that still quivering in fear. Their face was full of dread and awe.

Ilang sandali nasa tabi na niya si Raven at Fred na parihas seryoso ang mga mukha. Tumango ang mga ito sa kanya at kaagad na inalalayan ang mga biktima. Si Lilac naman ay pinuntahan si Mang Esko na nakaluhod at tulala na parang hindi pa nag si-sink in sa utak nito ang mga nangyayari.

"A-ayos lang kayo Mang Esko?" Tanong niya sa tulala paring matanda. Lilac sigh and tried to help him to stand, wala sa sariling napatingin siya sa likod ng matanda at nanlalaki ang mga matang nakatingin sa lalaking dahan dahang tumatayo at pilit kinukuha ang baril, at ng makuha at kaagad na sanang itututok sa banda nila pero mabilis pa sa kisap mata niyang tinulak si Mang Esko at binunot ang baril saka ito inunahan.

BANG!

Malakas na tunog ang umalingawngaw dahil wala namang silencer ang kanyang baril. Ang mga kasamahan niya ay halos napatalon sa gulat at hindi inaasahan ang pagpapaputok niya. Kaagad na naging alerto ang mga ito at napatingin pa sa paligid na parang may lalabas na kaaway ano mang oras.

" Tay!"

Nagulat si Lilac sa boses na narinig at tumatakbo ito patungo sa binaril niya.
Sa boses palang, kilalang kilala na niya ito.

" A-anong ibig sabihin nito Inday! B-bakit may baril k-ka! B-bakit mo binaril si Itay!" Umiiyak nitong sabi. Tinatagan ni Lilac ang loob at tumingin dito nang malamig.

" He deserved it Luna!" Nakaigting na sabi niya sa luhaang babae.

-----

NAKATAYO ang lalaki sa balkonahe habang nakatingin sa malawak na tanawin ng hacienda. Hanggang sa kanyang kinatatayuan, kita nito ang rancho ng mga kabayo at abala ang mga tauhan na nagpapakain. Napatingin rin ito sa medyo kalayuan kong saan kita ang malawak na manggahan, maisan at tubuhan. Napapaisip tuloy ang lalaki kong iiwan nito ang hacienda at pamunuan nalang ang company ng daddy nito Manila. This hacienda was her mom inherited from her both parents and later on, it will be on him or to his brother. He sighed again remembering what his father said.

" Later on Hercules, you will manage our MGC. That hacienda, just give it to your brother. Your the oldest and it's your responsibility to shoulder the company!"

Nanggagalaiting sabi ng daddy niya matapos niyang sabihing ang hacienda ang gusto niyang pamahalaan at napamahal na siya dito. At sa Montenegro Group of Companies, pwede naman sigurong sa kapatid niya nalang ibigay, total ayaw ring manatili ni Hero sa hacienda. Pero matigas ang ama at pilit parin siyang ginugulo.

Hercules back in his reverie when he noticed two hands carefully entangled and encircling in his massive and sculpture body. He smiled when he inhaled her sweet apple perfume.

" What are you doing here?" She said while tighten her embrace. He shook his head telling his not in the mood to tell the story. She sighed deeply.

" Ang daddy mo parin ba ang inaalala mo?" Sabi nito sa mabining boses na hindi ata siyang magsasawang pakinggan.

Hercules Montenegro (Paradise Island Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon