Sebastian bir anlık cesaretle Cieli aramaya başladı. Madem o da kendisini seviyordu neden birlikte olmasınlar ki? Sebastian Cieli en sonunda gül bahçesinde buldu. Gülleri izliyordu genç çocuk. Ciel kendisini birinin izlediğini his etmiş olacak ki arkasını döndü ve Sebastianla göz göze geldiler. Sebastian gül bahçesinin girişinde durmuş kendisini izliyordu. Bakışları kesişince de yanına adımlamıştı genç çocuğun. Ciel yine kalbinin hızlandığını hissediyordu.
Sebastian Cielin yanına gelir gelmez konuşmaya başlamıştı.
Sebastian: Bocchan?
Ciel: Efendim Sebastian?
Sebastian: Efendi Aloisten beni sevdiğinizi duydum.
Ciel yanaklarının kızardığını hissederken aniden içine bir korku düştü. Ya benden uzaklaşırsa? Ancak artık içinde tutmaktan bıkmıştı ne olursa olsundu artık Ciel için.
Ciel: Evet doğru. Seni seviyor-
Ciel daha cümlesini tamamlayamadan Sebastian kendisini öpmüştü. İlk başta şok yüzünden birşey yapmasa bile şokun etkisi geçince o da karşılık vermişti. İkili ayrılınca Sebastian genç çocuğu kolları arasına alıp saçlarını kokladı. Cielde Sebastiana sıkıca sarılıp kafasını boynuna koydu.
Sebastian: Seni seviyorum Ciel.
Ciel:Bende seni seviyorum Sebastian.
Sebastian genç çocuğa biraz daha sıkı sarıldı. İkili kendilerini izleyen bir çift buz mavisi gözden habersizce sarılıyordu. Alois sıcak bir şekilde gülümseyerek ikiliyi izliyordu. Her şeyi görmüştü genç çocuk. İkili hareketlenince o da onları izlemeyi bırakıp aşağı salona inmiş ve tekli koltuklardan birine oturarak Sebastian ve Cieli beklemeye başlamıştı. İkili içeri girince Ciel ilk önce Aloise söylemek istediğini söylemişti ve Sebastianda sevgilisine karşı gelmemişti. İkili salona girer girmez Aloisi görmüşlerdi. Alois sanki hiç birşeyden haberi yokmuş gibi kitap okuyordu. Sebastian ve Cieli görünce samimi bir şekilde gülümsemişti.
Ciel Sebastianla ellerini kilitlemiş ve Aloise bakmıştı. Bunun üzerine Aloisin gülümsemesi dahada büyümüş ve ayağa kalkarak Cielin yanına vararak sarılmıştı
Alois: Tebrik ederim!
Cielde Aloise sarılarak cevap vermişti
Ciel: Teşekkür ederim Alois hepsi senin sayende oldu
Alois: Rica ederim Ciel.
Gecenin ilerleyen saatleri çok iyi geçmişti. Sebastian bir an olsun Cielin elini bırakmamıştı. Cielde bundan şikayetçi değildi zaten. Saat geç olmaya başlayınca artık gitmesi gerektiğini söylemiş ve ayaklanmıştı. Sebastian ve Cielde onları kapıya kadar geçirmek için ayaklanmıştı. Sebastian artık Aloisten nefret etmiyordu,aksine artık onu sevmeye bile başlamıştı. Alois gitmeden önce yine Ciele sıkıca sarılmış ve iyi geceler dileyip gitmişti. Onlar gider gitmez Sebastian Ciele bakıp sırıtmaya başlamıştı. Cielse kesin bir dille redetmişti.
Ciel: keskinlikle olmaz.
Sebastian:Neden?
Ciel: Biz İmanlıyız kardeşim.
(şaka şaka demedi öyle bişey)
Ciel: Çünki daha evli değiliz.
Sebastian: Ama-
Ciel: İyi geceler hayatım.
Ciel Sebastianın yanağını öperek yukarı çıkarak yatmak için hazırlanmış ve hemen uyumuştu.
O sırada Sebastian ortalığı toparlarken düşünmeye başlamıştı.
Sebastian: Evlenmek demek ha? Hmm...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
hayırlı uğurlu olsun gençler artık sebacielimiz sevgili!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love of the Devil
FanfictionCiel Phantomhive ve Alois Trancy, iki ezeli düşman. Peki ya bu düşmanlık biter ve ikisi arkadaş olursa ve bir birlerine yardım ederlerse ne mi olur? Hadi birlikte öğrenelim. ⚠Sebasciel ve Claudeolis hikayesidir sevmeyenler okumasın ⚠
