Elsa 🙋

Sensiz Yaşayamam

David ellerimi yakaladı.
- Elsa. Sen bana karşı geliyorsun daima. Gücünü anla. Hem sen ölür isen ben sensiz yaşayamam.
Sally ile evlenecek ise bunları bana neden söyledi ? Aklım karıştı.
David ellerimi serbestçe bıraktı.
- Aklın karıştı. Biliyorum. Ama Kevin ortadan kalkınca sana hepsini anlatacağım Elsa.

Sadece beni cümleleri ile güçlü kılan adam David'di. Onun hislerini bilmiyorum. Ama ben daha iyi gibiyim. Gözlerime baktı. Aramızda mesafe kalmadı. Alnıma bir öpücük kondurdu.
- Elsa onu yenecek ve benim olacaksın. Bizim için yapmalısın.
Onun gözlerinde bizi gördüm. Ellerimi boynuna götürdüm. Kıvılcımlar yayıldı etrafa. Sanki biz alev ikizi gibiydik David ile.
İkinci kez eğilip beni yanağımda öptü.
- Başaracak olduğuna inan.
Daha sonra kapıyı açtı. Harekete geçecek kadar ayaklarım güçlü geldi bana. Yürüdüm. Odamdan çıktım.

Ay gökyüzünde gecenin ilerleyen saatlerinde bize selam verdi. Ormanda James'in yanıma gelmesini bekliyordum. Giymiş olduğum kot pantolon ve gömleğin içinde rahattım.
Yaşam ile ölüm arasında çizgide duruyordum. Annemi düşündüm.
Doğum günümde hep pasta yapardı. Ölüm yıldönümünde acaba o nasıl olurdu ? Çok ağlardı. James'in sesini duydum.
- Gidiyoruz.
Ormanın derinliklerinde yürüdük. Yirmi dakika sonunda ikimiz durduk.
Sürüden insanlar beyazlar giyinmişti. Derenin kenarında ellerinde mumlarla bekliyordu.
- Kevin senin için gelecek. Kurdunun onunla gitmesine izin verme.
- David burada olacak mı ?
- Gelecektir.
James mum tutan sürü üyelerinin yanına gittiğinde onu gördüm. David'in elinde mum vardı. Herkes gibi bekliyordu.

Yirmi dakikanın sonunda Kevin'in kokusunu hissettim. Karanlık bir ormanda yürüyordum. Sally ile karşılaştım. O bana saldırıyordu.
- David benim.
- Seni beklemiyordum.
- David aşkın yüzünden buraya geldim.
Korkuya karşı savaşmak zorundaydım. Sally ile kavga etmeye başladık. Bir hançer çıkarıp kalbime geçirdi.
- Elsa. Kalbini alacağım yerinden.
Hançeri çektiğinde kalbim kanadı. Ama Sally yoktu. Kan ise sanki aşırı gerçekçi gelmişti bana.

Elsa yere düştüğünde Kevin'in gelmesini bekledik. Kokusunu almıştım. Kevin geldiği için hepimiz şeytani kurtlar için ritüel için gözlerimizi kapattık. Fakat Elsa'nın sanki kalbine biri hançer sokmuş gibiydi. Kevin olamazdı. Kurdum bağırdı.
- Gözünü aç. Kevin tuzağı anladı. Ve gitti.
James'in sesini duydum.
- Alfa. Kan kokusu alıyorum.
Koşarak Elsa'nın durması gereken yere baktım. Yerde kan izleri vardı.
- James. Elsa yaralı. Hemen onu bulun.
Kurdum koşmaya başladı. Kalbimde keskin bir acı vardı. Sanki kalbimi biri sökmeye çalışıyor gibiydi. Kan izlerini takip ederken ayaklarımın bağı çözüldü. Yere yığılmış gibiydim.
Elsa'ya biri zarar vermişti. Artık tamamen emin olmuştum. Kan kokusu artıyordu.
- Elsa.
Cevap vermedi. Kalbini sanki kurdum hissetmiyor gibi iken onu buldum yerde. Cansız yatıyordu yerde.

Kalbinde bir hançer vardı. Bu gerçek olamazdı. Vücuduna sarıldım. Sıcaktı. Ama o gözleriyle bana bakmadı.
- Elsa.
Kurdum ulumaya başladı. Aklım dağılmış ve kalbim yok gibiydi. Kim ona zarar vermişti ? Eşim gitmişti. Ona seni seviyorum cümlesi kuramadım. Saçını örmeden benden koparıp biri onu almıştı. Gözlerimden yaşlar güzel yüzüne damladı.
Dudaklarına bir öpücük vermek istedim. Sally kokuyordu gömleği.
Hançer ile onu öldüren nişanlım olmuştu. Kurdum beni ele geçirdi.
- Eşini öldürdü senin.
Kurdum dönüştü. Beni dinlemek istemedi.
- Sally ölecek. İşkence çeke çeke gidecek sürümden.

- Şimdi daha iyi misin ?
Değişik birinin sesini duyuyordum. Gözlerim çok yorgundu.
- Kimsin ?
- Elsa.
- Ben öldüm mü ?
- Sayılır.
Korku tekrar beni esir almıştı.
- Kevin nerede ?
- Herkes senden çok uzaklarda.
Adamın tuhaf sesi kaybolmuştu.
- Hadi ama Elsa. Geriye dönmek cidden istemiyor musun ?
Gözlerimi açtığımda karşımdaki adamı gördüm. Bembeyaz giysileri vardı.
- Kimsin ?
- Her gelen ölü aynı şeyi sorar.
- Ben ölecektim zaten.
- Çok ilginç bir insansın.
- Değilim.
- Gözünü açan yaşama geri dönmek isterdi Elsa.
Bembeyaz elbise giyinen bir kadın geldiğinde adam önünde eğildi.
- Ay Tanrıçası.
Tanrıçası bana baktı.
- Elsa. Üzgünüm. Senin için bir yanlışlık oldu.
- Ama ben öldüm.
- Senin için bana ağlayan biri var. Gitmem lazım.

Ay Tanrıçası ben kollarına aldı. Sanki gördüğüm tüm şeyler bir rüya gibiydi. Uykulu gözlerle etrafıma baktım.
- Luna Elsa olmak için gitmelisin.
- Ama ben öldüm.
Ay Tanrıçası benim elimi tuttuğunda bir bahçeye götürdü beni.
- Görüyor musun ?
- Kurtlar.
- Onlar sıradan değil. Yakın gelecekte hepsi yavru olarak dünyaya gidecek.
- Ben öldüm. Gerisini merak etmiyorum.
- Eşini hiç gördün mü ?
- Hayır.
- İki ruh birbiri için eş olarak seçilir.
- Biliyorum.
- David senin için ağlıyor. O senin eşin.
- Eşim mi ?
- Evet.
- Ama o nişanlı.
- Bazı şeyler göründüğü gibi değildir.
Ay Tanrıçası bana David'den bahsetti. Eşini bulmak için ettiği duaları anlattı.
- Şimdi hala bizimle kalmak mı istiyorsun ?
- Dönmek istiyorum.

Ay Tanrıçası beni bir nehire getirdi. Saçıma dokundu.
- Eşin ve senin için kötülükler bitmedi. Ama o sensiz kan döküyor. Ona sadece sen engel olabilirsin.
Gözlerimi açtığımda yerde yatıyordum.
James'in sesini duydum.
- David.
- Sally nerede ?
- O gitti ?
- Kaçmasına nasıl yardım edersin ?

James'in acı çığlığını duydum. Ayağa kalktım. Sally kaçmıştı. Ama daha büyük sorunumuz vardı.
James yerde kanlar içinde yatıyordu.
- David.
Yanına yaklaştım.
- Sen öldün Elsa.

Ay Tanrıçası sayesinde geri dönmüştüm. James'in derin yarasını iyileştirmek için şaman gelmişti. Gelen adam ölünce gözümü açtığımda gördüğüm tuhaf adamın sesiyle konuştuğunda korktum.
David beni elimi tutuyordu sıkıca.
Şaman ikimize baktı.
- James bu geceyi atlatır ise hayatta kalır alfa.
- Don Omar çok teşekkür ederim. Onu görmek istiyorum.
- Olur.
David yanımdan kalkıp gittiğinde adam gözlerini bana çevirdi.
- Neden öyle bakıyorsunuz ?
- Kaderden kimse kaçamaz. Er ya da geç sizin olan hüküm gerçek olacak.
Korkudan titremeye başladım. Cevap veremedim.
- Elsa.
Adımı telaffuz etmesi daha korkunçtu. Sanki beni alıp ölüler diyarına götürecekti.
- Ay Tanrıçası sizi kanatlarının altına almış. Ama unutmayın. Ölüm onun sorumluluğu altında değildir.
- Kim olduğunuzu bilmiyorum. Ama alfanın bana ihtiyacı var.
Koşarak eşimin peşinden gittim.
James odada yatıyordu. Yüzü oldukça solgun gözüküyordu bana.
David beni görünce yatan James'e baktı.
- Daima Sally ile çocukken en iyi o anlaşır ve gezerdi ikisi. Artemis ile ben ise giderdim balık tutmaya dereye.
- Çocukluktan beri arkadaş mısınız ?
- Pek sayılmaz. Ara sıra alfa toplantısında bir araya gelirdik.
- Daha sonra görüşme şansınız olmadı mı ?
- Kevin bozdu dostluğu. Ondan sonra herkes birbirinin kuyusunu kazmaya başladı. Artemis kız kardeşim Alya'nın nişanlısını öldürdü. Alya intihar etti.
- Kaybın için David üzgünüm.
- Artemis şimdi senin peşinde Elsa.
- Ama ben onu sevmiyorum. Ay Tanrıçası bana eşimin kim olduğunu söyledi.

David eliyle bana sus işareti yaptı. Odadan çıktık.
- Elsa. Sürüde Artemis ve Sally için canını verecek tek kişi içeride yatıyor.
- James mi ?
- Sally seni öldürmek istedi. Kaçmasına James yardım etti.
- Ben anlamıyorum.
- James hala eski günleri hatırlar. Onları öldürmek istedim. O bana karşı çıktı.
Kafamdan geçenleri düşündüm. James kesinlikle casusluk yapıyordu Artemis ve kız kardeşine. Bu düşünce kalbimin sıkışmasına neden oldu. Eşim benim dışında sürüde tek başına kalıyordu. Ay Tanrıçası haklıydı. Onun bana ihtiyacı vardı.