(...)
-Bak şu aynaya !'dedi puslu sesiyle fısıldayarak. Dudaklarını genç kızın kulağına dayayıp hafifçe yutkundu.
''İyi bak ! Bu aynada gördüğün kadın benim için doğdu. Benim için getirildi bu dünyaya. Sen benimsin Ahuzar! Ve o geçmişle olan tek...
Bir düzine bulut ardında kalmış sancılı ruhlar sinmişti köhne duvarlara. Hezimet dolu yürekler doğan her yeni güne puslu zihinler ile kadem basıyordu. Camın ardında bırakılmış sonsuz maviliğin yalnızca hırçın dalgalarının sesi işleniyordu altın varaklı tavanlara. Bastırılmış sinir dolu yüz ifadesiyle ince topuklularının üzerine basarak girdi yemek odasına genç kız. Elaları her bir yanda düşünceyle geziyor, içinden birisine öfke kusuyordu. Yavaş adımlarla yürüyüp kahvaltı masasındaki yerine usulca ilişti. Karan'ın odasından ayrıldıktan sonra kendi odasına geçmiş, banyoya girip kısa bir duş almıştı. Sıcak su kasıklarındaki hafif ağrıya da hala pamuk dolu gibi hissettiği başına da iyi gelmişti. Bornozuna sarınıp rahatlamış bir edayla çıkmıştı banyodan. Fakat giyinme odasına girdiğinde onu sürpriz bir şahıs bekliyordu. Evin hizmetlilerinden Suhandan! Kendisiyle diğer çalışanın ilgilendiğini az buçuk bildiği için bu durum tuhafına gitmişti. Lakin asıl tuhaf olan şey Suhandan'ın gömleğinin cebinden çıkarttığı minik anahtar ile dolapların kilitli cam kapaklarını açması ve içinden bir takım kıyafet çıkarıp açık bölmeye astıktan sonra kapakları yeniden kilitlemesiydi. Ahuzar şaşkınlıkla kadının yanına girip ne yaptığını sormuştu. Aldığı cevap ise onu hem şaşırtmış hemde çileden çıkartmıştı.
-Sezin Hanım'ın giymeniz için emrettiği kıyafetleri hazırlıyorum gelin hanım .'
Zihninde canlanan cümleyle dişlerini var gücüyle sıktı Ahuzar. Dün geceki kereviz yemeği meselesinden sonra bir de bu kıyafet konusu fazla olmuştu. Hayatını bir başkasının seçimlerine göre mi yaşayacaktı? Bu zamana kadar yeterince baskıcı zihniyet görüp tanımıştı. Dahasına gerek yoktu. Burnundan aldığı nefesler ile çatalına uzanıp tabağına konulan yumurtayı kenara itti. Sanki yiyecek iştah bırakmışlardı da ! Karısının bu gergin tavrı genç adamın gözünden kaçmazken lokmasını yutarak başını yanındaki kıza doğru hafifçe eğdi.
-Neden yemiyorsun?'
Ciddi çıkan sesine tezat bakışları oldukça ılımlıydı. Bu durum masanın diğer ucunda kahvaltısını eden kız kardeşinin de dikkatinden kaçmamıştı. Nitekim Karan'ın pek kimseyle bu ılımlı haliyle konuştuğu görülmezdi. Ahuzar var olan öfkesiyle sırtını sandalyeye yaslayıp omuzunu hafifçe silkti.
-Ben yumurtayı yulaflı sevmem.'
Netti genç kızın sesi. Gözleri ise tabakataki yumurtayı sevgili kayınvalidesiymiş gibi kinle süzmekteydi. İnadı tutmuştu bir defa. Onların istediğini ne yiyecek nede giyecekti ! Gerçi dolabın önüne sırf o istediği kıyafetleri giymesin diye cam kapak yaptırmıştı despot kadın! Kapakları atlatıp dilediği kıyafete ulaşamıyordu. Ah ne zaman bitecekti bu baskıcı zihniyetle imtihanı ? Genç adam aldığı cevapla başını hafifçe sallamış, masanın etrafında dolaşan Suhandan'a dönmüştü.
