On ikinci sınıfın ilk günüydü, yeniden karılmış sınıfa adımımı attığım an boğucu hava yüzüme vursada bir kaç tanıdık yüz içimi rahatlatmıştı. En arkada tıpkı her sene oluğu gibi denki oturuyordu. Yanına oturdum ve gereksiz eski senelerden konuşulmaya başladık.
Bir kaç dakika sonra içeri Kirishima girdi, yakın arkadaşım sayılırdı ve ayrılmadığımız için mutluyum diyebilirdim. Tabi beklemediğim şey yanında seni görmekti, içeri girer girmez gözlerim sende takılı kalmıştı. Yanımıza geliyordunuz ve ben gereksiz bir heycan içindeydim.
Önümüze oturdunuz, Kirishima seni bize tanıttı. İzuku midoriya
Kirishimanın kuzeniydin ve buraya çok da uzak olmayan bir okuldan nakil olmuştun. Samimi ve içtendin, yeşil kıvırcık saçların çok hoştu. Beyaz tenin o kadar göz alıcıydı ki kıskandım. Gözlerin o kadar parlak ve içten bakıyordu ki gözlerim yaşarana kadar kapayamadım onları.
Sohbet arasında bana baktığında ister istemez gözlerim kaçıyordu, çok aptal hissediyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
