Chasey's POV
Nandito ako sa bahay nila baby este timmy.Baby ko pa nga ba sya?Baby pa nga ba ang turing nya sakin?Ako pa din kaya mga tanoing na gumugulo sa akin
Nandito ko sa kwarto nya hinihintay na dumating sya i mean nagbabaka sakali na makausap sya para maipaliwanag ko sa kanya ang dapat nyang malaman na hindi ko talaga sya iniwan may dahilan ako siguro sapat na dahilan para iwanan ko sya ngunit hindi ko ito sinasadya pare parehas lang kaming niloko
Habang iniisip ko kung paano kung bigla syang pumasok sa pintong yan ano ang sasabihin ko?Ano ang gagawin ko?Baka maduwag na naman ako at hindi masabi ang totoo
Nang bigla akong nagulat at pumasok nga ang taong pinakahihintay ko parang pagod na pagod
Saan kaya sya galing?pero hindi yan ang nangingibabaw sa akin...naramdaman ko na may tubig na bumabagsak mula sa aking mata...Ano?umiiyak ba ko?Kailanmgan ko nang masabi ang totoo..
Nang aktong magsasalita na ko bigla syang nagsalita.Tila nagulat na ako ay nandito sa kanyang kwarto
"Anong ginagawa mo dito?"napakapait nyang sabi wala ka man lang makikitang emosyon
"Just leave to my room"dagdag pa nya ngunit di ako papatinag sasabihin ko na ang katotohanan nang bigla nya akong hilahin palabas
"Wait magpapaliwanang ako.Wag mo naman akong ipagtabuyan.Sana maintindihan mo ko sa ginawa ko nioloko nila ko!sambit ko sa kanya at tila sunod sunod na patak nang luha ang aking nararamdaman
--flashback---
Nasa bahay ako ng mga panahong yon sabi nila mommy aalis daw kami pupuntang states dun ako mag aaral sabi ko
" no paano si timmy?"
"Alam na nya" sambit ni mommy
"Ha?Alam na nya naalis tayo?Sino nagsabi?"tanong ko
"Sinabi na ng daddy mo kila Timmy sige daw para sa future mo..." sagot naman sa akin ni mommy
Kaya ako ay pumayag ngunit pagdating namin doon parang pinagbawalan akong kausapin ka pinigilan nila ako
Ang sabi mo raw wag muna kita kausapin dahil busy ka nag aaral ka
Ngunit lumpias ang buwan nalaman ko ipapakasal ako sa anak ng business partner nila mommy
Ngunit nagsalita ako ipinagtanggol kita sabi ko ikaw lang ang mahal ko kaya di nila ko maipapakasal sa isang istrangherong yan
Sabi naman nila mommy alam mo na daw at ikaw pa daw ang nagsabi na ok lang daw sayo ngunit nakahalata na ko ng mga panahong iyon
Alam kong mahal mo ko..Di mo magagawa yon.Kaya nagtago ako nang maraming panahon ngunit natuklasan ako nang aking mga magulang ikinulong nila ko hindi daw ako makakaalis kung di ko pakakasalan ang lalaking iyon
Kaya nagpanggap ako na magpapakasal kami para makatakas at umuwi dito
---end of flashback----
Ngunit ganito ang dadatnan ko ang taong ipinaglaban ko may poot sa akin ngayon hindi kita masisisi
"Ngunit isa lang ang gusto ko malaman minahal mo ba ako?minahal mo ba ko baby? "at humagulgol na ko
Sumagot ito"Hindi,Hindi kita kailan man minahal ginamit lang kita"na wala man lang emosyon na ikinagulat ko all of this time di pala nya ko minahal
"Ngunit ako baby mahal na mahal kita"
"Stop calling me,baby...im not your baby"malamig na tugon nito
At iniwan nya ko naglakad palabas ng bahay
(Hi kay lycacutee thank you sa pag suport sa story ko)
BINABASA MO ANG
Can We Back The Time?
Teen FictionLove....Matatawag ba nating PEACE ang LOVE?Maibabalik mo pa ba ang dating spark kapag ito ay nawala na...meron nga bang forever?or forever single ka na lang?lahat nga ba ng tao may katugma o sadyang di pinagtagpo ng tadhana...Masasabi mo bang sya na...
