Sakura çiçeği

1•

"Mutluluk yaşadığın hayat tarzında değil, hayata bakış tarzındadır."

Yine bir yaz tatilin daha sonuna gelmiştik... Annem ve babam biz küçükken bazı anlaşmazlıklar yüzünden kısa sürede boşanmış ablam ve abim ile hayatlarımızın ikiye bölünmesini sağlamıştı. Ben yaz tatilini babamla geçirirken abim ve ablam annem ile birlikteydi. O kadına anne demeye gönlüm el vermesede kan bağımız vardı işte. Seçemiyorduk, ailemizi kendimiz seçemiyorduk. Babam,abim,ablamla çok mutluydum ama annem benim dönüm noktam olmuştu. Bir insan kendi kızının ruhunu öldürürmüydü? Benim annem dediğim kadın öldürmüştü.

Okul için hazırlanıp aşağı indim. Üniversite iki öğrencisiydim. İngiliz dili edebiyatı okuyordum. Annem bu bölümü seçmeme karşı gelsede neyseki babam beni her konuda destekliyordu.

Mutfaktan gelen güzel kokuları takip edip masaya oturdum
Masaya oturup harika hazırlanmış pankekleri keserek mideye indirmeye başladım.

Jordan: günaydın

Jason : günaydın

Jane: günaydın biraz acele edelim erken gitmemiz gerekiyor işim var okulda

Jane: Jordan bu sene bizim son senemiz. Seneye yanında olmayacağız. Bunu bilerekten bu sene kendini hazırlasan iyi edersin çünkü okulda yediğin bokları temizleyecek kimse olmayacak.

Ablam Jane. İnek öğrencinin teki. Yemek yapma gibi bir yeteneği varken neden hala derslerine bu kadar asılıyor emin değilim ama asla düşük notu olduğunu görmedim. Tabi kız okulda ben rahat durmadığım için delirmemek için kendini zor tutuyor.

Ya ben sevmemki öyle sakin toz pembe üniversite hayatlarını. Aksiyon lazım bana. Gece gündüz eğlence lazım.

Jordan: sanki bişey yapıyorum.

Jane : ne yapmıyorsun ki...

Jason: bende küçükken senin gibiydim ortaokulda babam her gün gelip beni azarlamak zorunda kalıyordu.

Jordan: ergenliğin dibini yaşıyordun abi!

Jane: o günleri hatırlıyorum annemi bile delirtmiştin artık

Jordan: şu kadına annem deme hak etmiyor

Jane: onun hakkında böyle konuşamazsın

Jordan: neden? Bize bakan dadılar bile daha çok önemsiyordu. O kadının yani sözde annemizin tek derdi şöhret.

Annem zengin ve tanınan bir iş kadını olduğu için bizi kişisel hayatından uzak tutup adını kirletmeimizden korkuyor. Bu yüzden liseden beri ablam ve abim ile ayrı eve çıkmıştık.

Jane: Jordan düzgün konuş

Jordan: ama öyle değilmi? O ne isterse onu yapıyoruz ne zaman bize seçenek sundu

Jane: aileler seçenek sunmak zorunda değil

Jordan:ama fikirlerimize saygı duymak zorundalar. Bazen annemin biyolojik annem olmadığını bile düşünüyorum...

Jason: tamam yeter artık uzatmayın bu konu açılmamak üzere burda kapanıyor.

Abim Jason . Serserinin teki olsada en başarılı erkek öğrenciler listesinde bir numara. Ablamla ölümüne düşman gibiyken aramıza beyaz bayrak sokmaya çalışan tek kişi. Onun dışında ablam ve beni kimse ayırmaya cesaret etmiyor.

Ailemin maddi durumu fazlasıyla iyiydi bu konuda asla şikayetim yoktu. Ama annem kazandığı paranın dörtte biri kadar sevgisini gösterseydi herşey daha güzel olabilirdi.