Billionaire Bachelors: Agustuss Alcantara [COMPLETED]

Chapter 11

Sorrel's Point of View

"THANK you, Daddy . . ."

NIYAKAP ako ng mahigpit ni Agustuss habang magkatabi kami sa kama ng private room niya dito sa Hospital, the room was Condo type it's pretty but so expensive. He's already sleeping but i still can't, kanina lang ay kausap ko ang Daddy ko. It was the very first time that i talked to him.

When i was born he's already gone. But when i turned eighteen, he showed himself though i never talked to him. And right now i asked for his help, for my husband. For Agustuss.

"Why are you still awake?" napatingin ako kay Agustuss ma biglaang nag salita, "Ah, hindi ako makatulog. . ." bulong ko. "Why? Is there something bothering you? My friends are already helping me with my—" hindi ko na siya pinatapos, "I talked to my Dad," i said, "For real?" gulat na tanong niya. I nooded.

"I asked help, i wanted to do something. I just can't look at you having so much wound and bruises," sambit ko, "Wife, if you're not comfortable—" hindi ko na siya pinatapos, "I am comfortable, pinatawad ko na siya kahit hindi ko sinasabi sa kaniya. . . Matagal na," sagot ko, "Now, you better sleep! Pati si Safiya maiinis na sa kakulitan ng Daddy niya, sige ka!"

Natawa siya ng bahagya atsaka ako hinalikan. "I love you, Misis. Tulog na tayo," napangiti ako atsaka ako tumango at maingat siyang niyakap at pumikit.

KINABUKASAN maaga akong nagising kaya naman napag pasyahan kong mag luto since may mini kitchen din dito sa room niya, kahapon magpabili ako ng mga sangkap sa gulay dahil balak kong mag sopas. Kaya naman heto ako kasalukuyang nag gagawa ng sopas.

"Misis! Good morning!" nilingon ko siya na kalalabas lang ng CR, dahan-dahan siyang lumapit sa akin atsaka ko niyakap at hinalikan. "Bango ng niluluto mo, para sa akin ba yan? Hmm?" inakbayan pa niya ako, "Hmm, para sa pasyente kong malikot matulog," sagot ko, ngumuso naman siya. "Nagulo ko ba kayo ni baby?" umiling ako, atsaka ko pinatay ang stove.

Kumuha ako ng bowl atsaka ko siya ipinag lagay doon, "Maupo ka na sa lamesa, mamaya aalis ako. I still need to get my things and study, malapit na ang finals," sambit ko atsaka ko inilagay sa lamesa ang food niya, "Iiwanan mo ako dito, Misis?" malungkot na tanong niya, "Sandali lang naman ako, babalik rin ako kaagad. Tapos later, bibisita ang Mommy ko," sagot ko.

"Pero—" hindi ko na siya pinatapos, "Hey, i'll be okay. . . I have so many guards with me, sigurado namang wala ng mangyayari sakin na masama pati na din kay baby," sagot ko, bumuntong hininga siya at tumango na lang bago nag simulang kumain, habang kumakain siya ay kumuha din ako ng sarili ko atsaka ko siya sinabayan.

Natigil ako sa pag subo ng mag vibrate ang cellphone ko.

From: Daddy Soren

princess, i'm here at the hospital and currently on the way on your husband's room, i'll be the one who's going to be with you when you go home. I don't trust Agustuss' guards.

"Oh, Daddy's here. And he said he'll accompany me when i go home, and . . . he doesn't trust your guards," nasamid siya ng sabihin ko ang huling pangungusap, "Misis, how can't he not trust them? They've been keeping you safe since you stayed with me," tanong niya, "Dad's a leader of a group. He has the best people, maybe that's why. Hindi naman niya ako ipapahamak, yung guards siguro iiwanan ko na lang sila dito para magbantay sa door," sagot ko.

"Alright, just make sure you and baby will be okay . . ."

THE FEW DAYS pinayagan na siyang umuwi ng Doctor but still needs weekly consultation and of course, rest. He can't come to work still, so he's stuck with me. "Mister, pwede bang mamaya naman? Pagod na kami ni baby gusto namin ng Chicken Joy tapos Spaghetti," hinimas ko pa ang tiyan ko na medyo maumbok.

Ibinaba niya ang libro at pinakatitigan ako, kapagkuwan ay tinanggal niya ang eyeglasses niya at inilagay iyon sa tabi niya. Ibinuka niya ang braso niya kaya naman agad ko siyang niyakap, napapikit na lamang ako at malawak na napangiti. His hug . . . it felt like home. Well, he's indeed my home.

"Love you . . . Love you . . ." bulong niya atsaka ako tinadtad ng halik sa ulo, ilang sandali lang ay kinuha na niya ang phone niya at tumawag para sa delivery. Kapag kasi nagpaluto pa kami dito sa bahay ay mag tatagal pa. "Mister?" tawag ko sa kaniya, "Bakit, Misis?" tanong niya habang naka focus ang mga mata niya sa iPad ko.

"Siguro pag labas ni Safiya malusog siya," ani ko, tumango siya. "Well, she has to be. . . You've been eating good too, so she's going to come out fluffy," sagot niya, "Pwede naman na hindi fluffy ang baby kahit kain ng kain ang Mommy during pregnancy," sambit ko, "I didn't know that. Pero, Safiya is surely going to be fluffy. Because her parents are both fluffy when they were babies," i nooded.

I'm so excited!  My little fluffy baby, i can't wait to see you.

DURING NIGHT TIME, i couldn't sleep. I've been thinking if i'll be a good mother to Safiya, since she's unexpected. I'm still young, can i do it? I, myself is financially stable but not mentally stable. Pinunasan ko ang mga luha ko, Agustuss is already sleeping because it's already late.

"You're crying again, Misis. . ." agad-agad kong pinunasan ang mga luha ko ngunit patuloy pa rin sa pag tulo ang mga iyon, ". . . Misis, anong problema? May problema ba? Sabihin mo sa akin, Misis. . ." tanong niya, agad akong umiling. "Wala . . . tulog ka na ulit, Mister. Kailangan mo magpahinga," pinilit kong ngumiti.

"Why don't you want me to know . . . ?" mahinang ani niya, "Kasi wala lang naman 'to, Mister. Sige na—" hindi na niya ako pinatapos. "Gusto kong malaman, Misis. Sabihin mo naman sa akin, hindi mo naman yan iiyakan kung wala lang . . . Tsaka, asawa mo ako kung may problema ka sabihin mo sa akin para malutasan natin parehas," sambit niya.

I pouted. "I'm just thinking if i'll a good mother to our child. . ." i cried more, he hugged me. "Hey, love . . . You'll be a good mother to our child, i promise . . . Look at you, you're already an amazing wife to me paano pa kaya sa anak natin?"

"You're always enough, Misis. And you're capable of anything even if you think you can't, atsaka . . . nandito ako. Magkasama tayo palagi, mag tutulungan tayo . . ."

S W E E T D E N