Zawgyi
"အင္း~ဟင့္..."
အိပ္ယာေပၚကိုယ္ေလးတြန္႔လူးကာႏိုးထလာ
တဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔...
"ေဟာ ႏိုးပါၿပီလားအိပ္ပုတ္ေလးရဲ႕...
မနက္၁၀နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီဗ်..."
"ဟြန္႔ ဘာအိပ္ပုတ္ေလးလဲ...
သူပဲအခ်ိန္မ႐ွိ အခါမ႐ွိတက္လုပ္ထားၿပီး
ေတာ့...အိုက္ယား ခုသံုးေနတဲ့ေဆးထက္
ေကာင္းတာသာထပ္မွာလိုက္ေတာ့...
မဟုတ္ရင္အဲ့ေဆးလဲကြၽန္ေတာ့္ကိုမကယ္
ႏိုင္ေတာ့ဘူး..."
ႏိုးႏိုးခ်င္းေခါင္းစုတ္ဖြားေလးနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းေလး
ဆူစြာအသံဆာဆာေလးနဲ႔ေျပာေနပံုက
အရမ္းခ်စ္စရာအသဲယားစရာေကာင္းလြန္း
လွသည္...
"ခုေဆးကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲပိစိေလးရဲ႕..."
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ...အဲ့ေဆးေကာင္းတာထက္
အန္ကယ္ေလးၾကမ္းခ်က္ကပိုေနလို႔ေပါ့...
ဟင့္ ခုအေပါက္ထဲကစပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႔..."
"၁ပတ္ေလးနဲ႔တင္ျပန္ၿပီးက်င့္သားမရျဖစ္သြား
တာပါ...ေနာက္ဆိုက်င့္သားရေအာင္၁ေန႔
၁၀ခါေလာက္ပိုခ်စ္ၾကမယ္ေလ...
မေကာင္းဘူးလား..."
"မေကာင္းဘူး...မလုပ္ဘူး...မခ်စ္ဘူး...ဟြန္႔..."
လူကိုအူယားစရာမ်က္ေစာင္းေလးနဲ႔ထိုးရင္း
ျပတင္းေပါက္ဘက္ေက်ာေပးကာလက္ပိုက္
စိတ္ေကာက္ေနတဲ့သူေလး...
ခုထိအဝတ္လဲမဝတ္ရေသး...
ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔မွာလဲညကသူေပးထားတဲ့
နီရဲရဲအမွတ္သားေလးေတြနဲ႔အလြန္ဆြဲေဆာင္
မွု႐ွိလို႔ေန...
ရိေပၚကုတင္ေပၚေဘးေစာင္းထိုင္ကာ
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကိုလွမ္း
ဖက္ထားရင္း...
"ပိစိေလးစိတ္ေကာက္သြားျပန္ၿပီလား...
အိပ္ယာထထခ်င္းမ်က္ႏွာႀကီးစူပုတ္မေနရ
ဘူးေလ...၁ေနကုန္စိတ္ညစ္စရာေတြနဲ႔
ၾကံဳရတတ္တယ္ဗ်..."
"ေကာက္ပါဘူး...ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကေျဖာင့္ၿပီး
သား...အန္ကယ္ေလးစိတ္သာခန္႔မွန္းလို႔မရ
အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲေနတာ..."
