Zawgyi
🔞 warning 🔞
ေ႐ွာင္က်န္႔လမ္းၾကားေလးေခါင္းငိုက္စိုက္
ဝင္လာၿပီးသူ႔အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ျခံတံခါးဖြင့္
ဝင္မလို႔ေခါင္းေမာ့လိုက္ေတာ့ျခံထဲတြင္
ဟာလာဟင္းလင္းျပင္ႀကီးသာသူ႔ကိုႀကိဳဆို
ေနခဲ့တယ္...
"ဟမ္!!! ငါ့အိမ္ႀကီးဘယ္ေပ်ာက္သြားတာလဲ...
ငါအျပင္ထြက္တာမွတစ္ရက္နဲ႔တစ္ပိုင္းေတာင္
မ႐ွိေသးတဲ့ဟာ...ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ..."
မ်က္ရည္ေတြလဲထပ္မံဝဲက်လာၿပီးျခံေ႐ွ႕တြင္
သာေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္...
"အီးဟီး...ငါ့လူပ်ိဳရည္ေလးလဲပ်က္ၿပီးၿပီ...
ခုလဲေနစရာအိမ္ပါမ႐ွိေတာ့ဘူး...
အဝတ္စားေတြေကာစုထားေဆာင္းထား
တာေလးပါဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး...
ငါ့ဘဝကလဲဆိုးၿပီးရင္းဆိုးေနပါ့လား...
ဟင့္ ျဗဲ..."
"ေဟ့ ပိစိငိုေနျပန္ၿပီလား..."
ငိုေနရင္းအသံၾကားရာစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္
လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့...
"ဟင့္ ခင္ဗ်ားႀကီးဘယ္လိုေရာက္လာျပန္
တာလဲ..."
"ဒီလိုပဲေရာက္လာတာေပါ့...ပိစိကိုလာျပန္
ေခၚတာေလ...ခုပိစိအိမ္လဲ႐ွိမွမ႐ွိေတာ့ပဲ..."
"ဟမ္???ဒါဆိုကြၽန္ေတာ့္အိမ္မ႐ွိေတာ့တာ
ခင္ဗ်ားလက္ခ်က္လား..."
"ပိစိမွာအိမ္႐ွိပါတယ္...ခုပိစိကိုအိမ္ျပန္ဖို႔လာ
ေခၚတာေလ...ဒီအိမ္စုတ္ကိုတမ္းတမေနနဲ႔
ေတာ့...ကိုယ္အဲ့ဒီအိမ္ကိုမီး႐ိႈ့ျပာခ်လိုက္ၿပီ..."
"ဗ်ာ!!!ဟင့္ ခင္ဗ်ားႀကီးလုပ္ရက္လိုက္တာဗ်ာ...
ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ာစြာၾကံဳရာအလုပ္လုပ္
ၿပီးႀကိဳးစား႐ွာထားခဲ့သမွ်ေခြၽးနဲစာေလးေတြ
လဲမ႐ွိေတာ့ဘူး...အီးဟီး ခင္ဗ်ားကကြၽန္ေတာ့္
ဘဝအတြက္ၿဂိဳဟ္ဆိုးပဲ..."
"ကိုယ္ကပိစိကိုဒုကၡေပးမဲ့ၿဂိဳဟ္ဆိုးမဟုတ္ပါ
ဘူး...ပိစိကိုေကာင္းခ်ီးေပးမဲ့နတ္သားေလးပါ...
လာ ကိုယ္နဲ႔လိုက္ခဲ့ေနာ္..."
