Chapter 6

2.1K 31 1
                                    

Keishanyea's pov

Dalawang araw na simula mamatay ang magulang namin ni ate chantel hindi ko nanaman maiwasan umiyak

"Huk" humihigbing lumod ko sa tubig

Clank

Napatingin ako sa sliding door ng kwarto ko dito sa bahay nila tita gab nakita ko doon si gan nakatayo habang nakatingin sakin. Im sure galit sya sakin dahil sa pahinaan ko nakagawa pa sya ng ganon napasubsob ako sa tuhod ko habang umiiyak

"Why are you locking yourself her?" Manalamig na tanong nya

"Just let me i know your mad" pag papaalis ko sa kanya

"Im not mad" malumanay nyang sagot

Napatingin ako sa kanya nakatingin din naman sya maya maya pa ay tumagilid ang ulo nya pakanan na parang nag tataka bat ako nakatingin sa kanya ngunit hindi nag tagal ay ibinuka nya ang dalawang kamay na parang sinasabi na yakapin ko sya

Walang pag aalinlangan kong tinakbo ang pagitan namin habang umiiyak

"Waaaahh it's hurt" umiyak ako ng umiyak sa kanya

Author's pov

Iyak ng iyak ang batang si keisha dahil sa pagka matay ng kanyang magulang

Inalalayan naman ng batang si gan ang kaibigang si keisha patungo sa kanyang kama

Knock knock

"Keisha papasok ako ha" napatingin sa pinto ang dalawang bata

Pagbukas ng pinto ay nakita nila ang matandang babae na may hawak na envelope

"Keisha iha itong envelope ay iiwan ko dito para makapag isip ka pirma nalang ang kailangan mo for adoption may pirma na kami ng asawa ko jan, ayaw kitang biglain iha kaya mag hihintay ako kung kelan ka magiging handa ha don't push yourself sweetheart" nakangiting sabi ni gab

Tulala naman si keisha sa envelope na nilagay ng kanyang tita gab. Ngayon ay mag isa na lamang sya sa kanyang silid inabot na nya ang envelope at binuksan

Ilang minuto ay napag pasyahan nyang bumaba para bisitahin ang nakaburol nyang mga magulang ito ang unang beses nyang sisilipin ang magulang sa kabaong

Keishanyea's pov

Habang bumababa ay tinatapangan ko ang loob ko, alam ko sa aking sarili na matapang ako pero hindi ko kayang harapin to ng mag isa 8 years old lang ako kahit mulat ako sa mundong hindi dapat

"So you finally going down?" Walang emosyon nyang

Kahit ganyan ka tangina mo kailangan kita ngayon, kusang lumakad ang paa ko palapit sa kanya at kumapit sa braso. Nang malapit na kami sa ground floor ay lalo akong dumikit sa kanya

"Keisha halika iha" malambing na tawag sakin ni tita gab

Nakita ko si tita gab kalapit ni ate chantel na umiiyak kaya naman hinila ko si gan palapit sa kanila

"T-tita" mangiyak ngiyak kong tawag

"Hik" gulat ko ng may biglang bumuhat sakin

Pag tingin ko isang lalaki ang lalaking nakita ko sa isang litrato tito drijv?

"So this is my other daughter it's nice meeting you i guess this is your first time seeing me" nakatingin nyang sabi sakin 

"Im your new daddy come on call me daddy" pinisil pisil nya pa ang pisngi ko

"D-da-da-daddy" utal utal kong sabi

Naramdaman kong namumula ang aking mukha kaya napayuko ako

"Oh my nakakatampo naman mas nauna akong nakilala aww diba ate chantel" pabirong nagtatampo si tita gab

"M-mommy can i eat strawberries?" Tanong ni ate chantel kay tita gab mukang inadopt din nila si ate chan

"Always sweetie eat whatever you like" sagot ni tita gab

Bago sila pumunta sa kusina ay inakit ni ate chantel si ate steff mukang sobrang close na talaga nila ah

Someone's pov

Gabi ngayon at last night ng magulang nila chantel nandito ako ngayon sa puno nakatitig kay keishanyea simula mamatay ang magulang nya ay binabantayan ko na sya

Lagi syang nasa isang gilid naka siksik habang nakatulala na walang emosyon ang kanyang mata habang may luhang tumutulo sa kanyang pisngi na wari mo'y hindi nya ito napapansin

Gusto ko syang lapitan at yakapin at sabihing hindi ako mawawala sa tabi nya pero ngayon wala akong magawa

Umiyak ng walang boses, umiyak ng walang kasama, umiyak sa isang madilim na sulok

"I will always be here for you" mahinang bulong ko bago ako umalis

Keishanyea's pov

Shrrppmah ( hangin yan )

Napatingin ako sa may balcony ko kung saan naka bukas pa ang kurtina sa sliding door kaya kitang kita ko ang pag sway ng puno nito

Last night ngayon nila mommy pero ayaw kong bumaba hindi ko kaya

Ang hirap palang mag isa, ang hirap pag walang kasama, ang hirap pag wala kang masandalan, ang hirap pag nasanay kang nanjan ang magulang mo, ang hirap pag hindi ka sanay mag isa

Pakiramdam ko ang lamig lamig ng kwarto, pakiramdam ko wala ng nag bibigay init ang liwanag sa mundo ko bakit pakiramdam ko wala na akong kakampi

Umiyak lang ako ng umiyak ng tahimik habang nakasiksik sa sulok hindi ko alam kong ilang oras nako umiiyak pero parang hindi nauubos ang luha ko

Author's pov

Sa isang banda

"I saw her crying" ani ng isang tao

"She's really hurt, crying without a sound kahit pag hikbi hindi na nya magawa" dagdag pa nito

"Don't worry kailangan lang nya ng oras para matanggap ang lahat" ani naman ng isa pang tao

"She felt out of love" ang huling bigkas ng unang babae kanina bago ito umalis

Habang sa burol naman ay  napaka raming tao ang dumalo lalo na at huling araw na ang lamay

"Anak you can rest for now para may energy ka bukas i know na mang hihina ka bukas lalo na at libing na ng parents mo" malambing na ani ni gab sa bagong anak na si chantel

"Mommy, kei is not here" malungkot na sabi ni chantel

"Anak kei is still 8years old at hindi madali sa kanya ang lahat lalo na sa harap nya pinatay ang magulang nyo" malumanay na piwanag ni gab kay chantel

"Don't think about it now sweetie" singit ni drijv sabay karga kay chantel

"But she also need someone to be there for her" malungkot na angal ni chantel

"Don't worry we are always here for her too sweetheart" malambing na sabi ni gab kay chantel habang nakangiti itong hinahaplos ang buhok ng bata


MADAMSER

It's you (mommy series #1)Where stories live. Discover now