Cursed Puppets Heartless Love

1

*Not: Yazım ve imla hataları olabilir. Keyifli okumalar...

Siyah ayaklarına kadar uzanan elbisesinin altına giydiği ayakkabılar zeminle buluştuğunda çıka tok ses, tüm odayı kaplarken bir ileri, bir geri hareket ediyordu. Bir yandan da bir ninni mırıldanıyordu. "Come little children ı'll take the away into a land of enchantment. Come little children time come to play here in my garden of shadows... (Gelin küçük çocuklar, uzaklara, büyülü bir diyara doğru. Gelin küçük çocuklar oyun oynama vakti, burda benim gölgelerden bahçemde)"

Kocaman bir evde yaşıyordu. Ölümsüzler ona "kukla yapıcısı" ya da "Kuklalı Evin Cadısı" diyorlardı. Kuklalı Evin Cadısı yine dikiş makinesinin başına oturmuştu. Masada dikiş makinesi haricinde; kuklalar için düğmeler, iplikler, kumaş parçaları ve özenle iğnelenmiş yapım aşamasındaki  yeni kuklalar vardı. Kuklalı Evin Cadısı bu kez farklı bir oyun için kuklalar hazırlıyordu...

Kuklalı Ev, küçük bir kasabanın ilerisindeki tepede bulunuyordu. Küçük kasaba ise Lanetli kuklalar Kasabası'ydı. Kasabada ölümsüzler yaşıyorlardı. İnsandan hiçbir farkı olmayan ölümsüzlerin tek özelliği de isimlerini aldıkları ölümsüzlüktü. Çoğu zaman ise ölümsüzlere "Lanetliler" diyorlardı. Lanetli Kuklalar Kasabası insanlardan yani ölümlülerden çok uzakta hiçliğin ortasındaydı. Farklı türden canlılar dışında hiçbir canlı formu orada hayatta kalamazdı...

Kuklalı Evin Cadısı yıllar boyu yeni kuklalar yapmıştı. Her 100 yılda bir Kuklalı Evin Cadısı sahibini olduğu Lanetli Kuklalar Kitabı'ndan 1 hikâye canlandırırdı. Kasabada çoktan hazırlıklar başlamıştı bile. Herkes heyecanla canlandırılacak bu oyunu bekliyordu. Her 100 yılda bir, Gece tam iki gün sürerdi ve Kuklalı Evin Cadısı bu Ay'ın bile saklandığı gecede bir oyun sergilerdi. Kendi yaptığı kuklalar basit birer kukla olmazdı, çünkü kuklalar dikildikten sonra Lanetli Kuklalar Kasabası'ndan 18 yaşına girmiş gençler seçilirdi. Seçilen bu kişilere ise Kuklaların Kalbi derlerdi. Çünkü bu gençlerin bedenlerinden çıkarılan özel kalplerden yapılırdı kuklalar. Kalpleri sökülen ölümsüzler ölmezlerdi, kasabanın geri kalanından farklı olarak ölümlü olurlardı...

Kuklalı Evin Cadısı yine kasabaya inmişti. Yeni Kuklaların Kalbi olacak gençleri seçecekti. Bu sene için 18 yaşında olan Evelyn MoonStar ve komşusu Ezreal BlackSun'ı seçmişti. Ezreal de Eve gibi 18 yaşına yeni girmişti. Evelyn ve Ezreal doğduklarından beri arkadaşlardı. -Tabi buna arkadaşlık denirse- Yaşadıkları 18 yılda hayatları normal ilerlemişti. Ancak birazdan öğrenecekleri haber hayatlarını değiştirecekti...

Kuklalı Evin Cadısı'nın onları seçme sebebi ise ikisinin kalplerinin birbirleriyle uyumlu, eşleşebilen kalpler olmasıydı. Kuklalı Evin Cadısı "Tam da gösteri için gerekli olan iki kalp! Harika!" Dedi neşeyle. Yanından hiç ayrılmayan kargasıysa neşeli bir tonda nidalardan oluşan kısa bir şarkı mırıldanmıştı. Arkasında oluşan kalabalığa dönüp "İki gün sonra başlayacak eğlence! Gösteri sergilenecek bu sene!" Dedi yüksek sesle. Halkın ortasında kalan Eve ve Ezreal birbirlerine baktılar çaresizce.

Ezreal "Eve?" Dedi karşısında duran ARKADAŞININ iyi olup olmadığını sorgularcasına. Evelyn korkuyla titredi, kafasını kabul etmek istemiyormuş gibi iki yana salladı. "Hayır, ben olamam!bir yanlışlık olmalı! Ölmek istemiyorum!" Dedi bağırarak. Kuklalı Evin Cadısı"ne oldu güzel kızım? Korku mu kapladı yüreğini?" Diye sordu alaycı bir tavırla. Eve "Sen ve senin saçmalıklarına inanan diğer ölümsüzler hepiniz aptalsınız! Aptal bir oyun için düştüğünüz hâllere bakın! Kalplerini söküyorsunuz, sırf kendi eğlence anlayışınız için!" Dedi öfkeyle. Birilerinin gerçekleri artık görmesi gerektiğini düşünüyordu.

Kuklalı Evin Cadısı "bunları söylediğine pişman olacaksın güzel kızım ama sana şans tanıyorum. Ya kendin gelmeyi kabul edersin ya da iki gün içerisinde Kuklaların Kalbi olacak yeni birini bulursun. O zaman değerli yüreğin senin olur küçük kızım" dedi kargasını okşayarak. Evelyn reddetti "olmaz! Başkasını ölüme sürükleyemem!" Kuklalı Evin Cadısı istediğini almış olmalıydı ki gülümsedi. Arkasını dönmeden önce "48 saatiniz var. Bir gün daha kasabada kalacaksınız sonra da diğer Kuklaların kalpleri gibi evimde misafir olacaksınız" dedi ve ölümsüzlerle beraber uzaklaştı. Birilerini ölüme sürüklemektense kendi ölmeyi seçerdi.

Ezreal yanına ilerledi. "Kaçalım burdan Eve. Ölümlerin Dünyası'na gidelim. Her şeyden kaçalım. Sen ve Ben olmaz mı?" Diye sordu. Evelyn sinirle güldü "Nereye gidersek gidelim takip edecekler. Kaderimiz belli, ya uygun birilerini buluruz ya da oraya kendi ayaklarımızla gideriz. Dünya sandığından daha küçük Ezreal" dedi. Ezreal "o zaman ölmeyi göze alıyor musun demek oluyor bu?" Diye sordu. Eve tebessüm etti "ölmeyi göze almak mı? Hah! Biliyor musun Ezreal senle hiç bu şekilde iletişim kuracağımı zannetmezdim. Hep beni görmen için çabalamışken sen sadece 'Biz Arkadaşız' gözüyle bakıyordun! Şimdi karşıma geçmiş ölmemize iki gün kala 'Sen ve Ben' diyorsun! 'ölmeyi göze alıyor musun?' diye soruyorsun! Ama inan bana bu şekilde yaşamaktansa ölmeyi göze alırım. Çok ağır, taşıyacak ve dayanacak gücüm kalmadı. Zaten her şey iki gün içinde son bulacak bunları ölmeden önce bilmen lazımdı. Eğer sen şansın varsa Oscar Simon gibi hayatta kalırsın ama ben Elizabeth Tourman olacağım. Çünkü aşk ölümün kendisidir. O zaman ölüme teslim olmak gerekir. Artık daha fazla her gün beni öldüren bu aşkla yaşayamam! " Dedi ağlayarak.

İsimlerin Telaffuzları;

Evelyn MoonStar : Evilyn munsıtar
Ezreal BlackSun : Ezrıyıl bıleksan
Oscar Simon : Oskar Saymın
Elizabeth Tourman: Elizabet törmın

(Not: Bu ilk hikâyem olduğu için ilk bölümleri biraz kısa kusura bakmayın. En kısa zamanda yeni bölümleri yayımlayacağım. Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın. İngilizce bölümlerin çoğunun çevirisini yapmaya çalıştım. Bu sırada Kuklalı Evin Cadısı'nın söylediği ninniyi YouTube'a Come Little Children yazarsanız bulabilirsiniz. Güzel bir şarkı/ninni dinlemeyi unutmayın! Luv you all!)