14.11.2020
Sevgili Günlük,
Hastane koridorunda Sunghoon'un odasına doğru sessizce yürürken hemen çaprazımdaki odadan bir bağırma sesi duydum.
Doktor çok sert şekilde yükses sesle uyarıyordu.
Aslında pek ilgilenmiyordum taa ki Sunghoon'un içeride olduğunu anlayana kadar.
Doktor, "PARK SUNGHOON SEN KENDİNE ACIMIYOR MUSUN?"
"HADİ BİZİ DİNLEMİYORSUN KENDİNE BE KENDİNE ACI BARİ BİRAZCIK!"
"SANA VÜCUDUNU YORMA DİYORUZ EĞER HASTALIĞIN İLERLERSE SENİN İÇİN İYİ ŞEYLER OLMAZ ANLAMIYOR MUSUN?!"
"ÇILDIRTTIN BENİ GERÇEKTEN"
Böyle cümleler kurarak onu uyarıyordu fakat hemen ardından Sunghoon'un umutsuz ve bir o kadar bitik sesini duydum.
"Neden bilmiyor gibi konuşuyorsunuz? Siz de biliyorsunuz ki çalışmaktan başka çarem yok!"
Babasının kumar borcunu ödediğini öğrendim.
Hatta yıllarca biriktirdiği ameliyat parasını babası alıp kumarda harcamış.
Tefeciler eğer Sunghoon borcu ödemezse annesini öldürmekle tehdit etmiş.
Duyduklarımı sindiremiyorum günlük!
Böyle boktan insanlar neden var dünyada?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐇𝐨𝐬𝐩𝐢𝐭𝐚𝐥//𝐏𝐀𝐑𝐊 𝐒𝐔𝐍𝐆𝐇𝐎𝐎𝐍
Fanfiction"Mucizelere inanır mısın Hoon?" Kaçırdığı gözlerini tekrar benimkilere sabitlediğinde. "Hayır inanmam Chae." "Sende inanmamalısın çünkü mucize diye bir şey yok!" "O sadece masallarda olur hayatta sadece acı gerçekler vardır ve bunları değiştire...
