01.12.2020
Sevgili Günlük,
Aradan 5 gün geçti ve anlatma cesaretini daha yeni yeni toplayabildim.
Biz Sunghoonla sürekli buz pateni yapmaya başlamıştık.
O yüzden böyle bir şey olmasını hiç beklemiyordum!
Önümde ellerimden tutmuş kaymama yardım ediyordu.
Sonra buzun üstündeki dengemi kaybettim ve o düşmemem için direk ellerini belime sarıp kendine doğru çekti.
Bedenlerimiz o kadar yakındı ki.. Kırmızı alarm veren çıldırmış gibi atan kalp atışımı duymasından korktum.
Fakat Sunghoon benden uzaklaşmak yerine daha da yakınlaştı...Ah hatırladıkça utanıyorum! Onun yüzüne bakamıyordum sonra cesaretimi toplayıp o güzel kahverengilerine baktım.
Gözleri gözlerime bakmadığında yeni konumun dudaklarım olduğunu fark ettim.
Bir elini çenem ile yanağım arasına koydu ve yaklaşıp dudaklarımı öptü.
AĞAĞAĞĞA ÇILDIRDIM BİLİYOR MUSUN!
Güzel pembe dudaklarını hissetmek.. O kadar tatlıydı ki içimden gelen sürekli öpme düşüncesine hak vermeme sebeb oldu.
Yah Park Sunghoon bir gün senin yüzünden kalp krizi geçirip öleceğim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐇𝐨𝐬𝐩𝐢𝐭𝐚𝐥//𝐏𝐀𝐑𝐊 𝐒𝐔𝐍𝐆𝐇𝐎𝐎𝐍
Hayran Kurgu"Mucizelere inanır mısın Hoon?" Kaçırdığı gözlerini tekrar benimkilere sabitlediğinde. "Hayır inanmam Chae." "Sende inanmamalısın çünkü mucize diye bir şey yok!" "O sadece masallarda olur hayatta sadece acı gerçekler vardır ve bunları değiştire...
