Kara Mühür : İblis Mida'nın laneti

Bir başlık bulunmamakta.

Kara Mühür//Part 110

{Kika}

Zamanında iblis aleminde en korkulan kişilerdendim, açık ara en tehdit yaratan kişilerdendim. Kesinlikle en yüksek potansiyel bendeydi çünkü tek isteğim savaşıp güçlenmekti. Sadece ve sadece güçlenmek için yaşıyordum ta ki bana rehberlik edecek iki abimi bulana kadar. Gerçekten sevdiğim birisini buldum ve hayatı onla yaşadım fakat şuan o yanımda değil. Biliyorum Alice, orada bir yerde gülümsüyorsun. Vücudun küllere karışsa dahi lütfen bu sefer beni izle, bu sefer küçük kardeş ben olsam dahi işleri ben halledeceğim.

Kur : Sana gücünü çözmen için baya bi süre verdim, umarım artık hazırsındır örümcek adam.

İlk ipi bırakırım ve boyut değiştirme ile Kur'un arkasına geçmeye çalışırım, Kur ben boyuttan çıktığım anda eliyle yüzümü tutar ve kafamı sertçe yere vurur. Kalkarım ve ipin devamını kan mızrağı ile götürmeye çalışırım bu sefer de Kur asası ile birlikte mızrağı yere sokar.

Kur : Gücünün sadece ip yerleştirip patlatmak olduğunu düşünüyorsan şurada haykıracağım.
Kika : Ne o zaman benim gücüm? Nereden geldiğini anlamadığım, inanılmaz fazla enerjiye sahip gerçekliği delebilen ipler... belki de farklı bir gerçeklikten geliyordur?
Kur : Yaklaştın.

Kusursuz yansıtıcı'yı açıp böyle ipi dolandırmayı denerim ve kulağımda şu sözler çınlar :

"Leke, kanser temas"

Sağ elindeki bembeyaz eldiveninin işaret parmağı kapkara olur ve parmağı bana doğru tutar, kusursuz yansıtıcı'ya bir dokunuşu ile bütün kalkan parçalara ayrılır.

Kur : PEK DE KUSURSUZ DEĞİLMİŞ HA! SIKICISIN VE BOŞSUN, VALLAHİ BOŞ UZATIYORSUN!

Tam bunu dediği anda asası ile kafama vurur ve yere düşerim. Bütün vücudum felç olsa da hislerim hala açıktır.

Kur : Sizle bu kokuşmuş boyutta son bir konuşma yapmak istiyorum. Bu boyutun olayı aşırı fazla rüzgar esmesi ve ejderler harici her şeyi parçalaması değil mi? Neden girdikten birkaç dakika sonra rüzgar durdu sizce?
Riko : Hiç fark etmemiştim...
Kur : Onu bırak daha savaş başında etrafa çok fazla saldırgan yaratık yaratmıştım, onları nasıl hepiniz unuttu acaba?
Mida : Az kalsın beni öldürüyorlardı fakat şimdi sen diyene kadar tamamen aklımdan çıkmışlar...
Kur : AZ ÖNCE TANRINIZ TAMAMEN YOK OLDU, SİZCE NEDEN KİMSE ŞOK ALTINDA DEĞİL VE NEDEN BÜTÜN EVREN SİLİNMEDİ?
Topçu : Düşünmeye çalıştım fakat aklım sanki o konuyu esgeçiyor gibi...
Kur : Çünkü hepsini ben ayarladım, rüzgar sizi öldürmesin diye susturdum, canavarları görüşünüzü engelledim ve Tanrınız öldüğü anda evreni ben yönetip bu olayların hepsini aklınızdan sildim! Mida, sence gölge ve karanlık gücünün birleşiminin negatif karanlık olması normal mi?
Mida : Aşırı uçta bir mutasyon olursa...
Kur : HAYIR! ASLINDA BASİT BİR KARANLIK GÜCÜN VARDI FAKAT BEN SIRF SEN DEVAM EDEBİL VE NATSU'YU YEN DİYE SENİN GÜCÜNÜ DEĞİŞTİRDİM, EVRENİN KURALLARIYLA OYNAYIP KLANININ GÜÇLERİYLE OYNADIM! AYNI ŞEKİLDE BU KIZIL GÖZLERİN DE ÖYLE KİKA, SANTANA SENİN DE EJDERLE BU KADAR İYİ ANLAŞMAN BENİM SAYEMDE! SİZ BENİ BİR EKSTRA OLARAK GÖRÜYORSUNUZ LAKİN BEN SIRF AKIŞ BOZULMASIN DİYE SİZE HER ŞEYİ VERDİM. BENİ REDDEMEZSİNİZ, BENLE GELİN YOKSA BU EVRENDEKİ BÜTÜN MASUM RUHLAR ACI ÇEKECEK! EĞER REDDEDERSENİZ SİZİ ZORLA GÖTÜRÜRÜM VE BÜTÜN EVRENİ DE ACI İÇİNDE BIRAKIRIM.

Sessizlik.

Daha uzun bir sessizlik.

Cevap yok, çünkü kimse inanmak istemiyor.

Kimse ağzını açamıyor fakat nedense bunların doğru olduğunu biliyor.

Şuan bu cümleleri kuran bir anlatıcı da yok, bu sözcükleri Kur size gösteriyor.

Kur : Yönetici, lütfen bu #9274 numaralı evreni hallet.

Uzun uzun anlatılacak havalı efektlerden sonra bütün evren yöneticinin olduğu yere bükülür ve geriye boşluk ile Kur kalır.

Kur : Güzel... hadi eve dönelim.

Yönetici yolu oluşturur ve bütün evreni Kur ile birlikte götürür.

Kur : Bu kadardı. Devamını görmek ya da görmemek sana kalmış fakat senin okuyacağın kısım bitti.

Sana diyorum "Okuyucu"

Bu hikayenin devamı bekleyeceğin gibi gitmeyecek, lütfen tatmin ol ve git.

Gitmiyorsan, Vermolid'e hoşgeldin.

Devam etmeyecek, yani benim için hariç. Merak etme çok sevdiğin karakterlerin benim elimde.