Pleading To Love Me

Chapter 5: Careless

Maicey's Pov

Two weeks walang paramdam.

Two weeks na naghihintay.

Two weeks na walang komunikasyon.

Bakit 'di niya na lang gawing forever?! Nakakainis!!

Oo, two weeks na ang nakakalipas simula nung nag out of town si Gavin para sa urgent meeting nila sa Baguio at ni kahit anino, text at tawag in short paramdam niya sa akin wala talaga. Ako na mismong asawa niya hindi niya kayang in-diretso sa akin ang tawag kung anong dahilan at hindi pa siya makakauwi, pakiramdam ko he's hiding or something else. Nevermind. Magugulat na lang ako sa tawag na natatanggap ko galing kay mommy. Gavin's mom, na hindi pa daw muna makakauwi si Gavin

I know his a business man alam ko kung gaano ka busy ang isang katulad niya pero give time naman sana, sa totoo lang naiinis na ako ramdam ko naman that he loves me but his too low-key to admit it. I miss him.

Dahil lunes ngayon kaya mas pinili kong ilibang na lang ang sarili, kesa magmukmok sa bahay at naghihintay sa himalang paramdam niya

So I decided to go on my shop kailangan kong puntahan ang mini flower shop at boutique ko dalawang linggo na rin kasing hindi ko ni-open yun dahil sa wala akong gana? Hays

Medyo may kalayuan itong shop ko sa aming bahay kaya mag t'taxi na lang ako papunta dun kaya pagkalabas ko sa gate ay dali akong pumara ng taxi "Manong sa Minixie Shop po" sabi ko sa taxi driver

"Noted po ma'am Mina" Magalang na sagot ni mang Orlando kilala ko siya dahil ang taxi niya ang lagi naming pinagsasakyang mag-kakaibigan since high school bukod sa mabait, siya rin ay masipag na tatay sa kanyang tatlong anak. Nakakamiss tuloy si papa for so many years I've been longing for father's love elementary pa lang kasi ako nung namatay na si papa dahil sa sakit niyang tumor- bukol sa ulo

Ilang minuto lang ay nakaratig na kami sa Minixie Shop maliit lang ito pero sapat na ang flower shop at boutique dito pagkapasok ko sa loob ang family picture namin ang una kong nakita na nakapatong sa mesa ko lumapit ako at kinuha ko ito

''I miss you papa, I really really miss you pa" na-iiyak na sabi ko grade five pa lang ako dito sa picture namin saktong pa-uwi na kami sa probinsya nung araw na 'yon galing contest, dito sa maynila maliit pa lang ako noon pero tanda ko pa ang lahat ng nangyari kung paano binawian nang buhay si papa

                          ~Flashback

"Nag enjoy ba ang little princess sa regalo namin?" Masayang tanong ni papa sa akin tumango tango naman ako habang tumatalon

"Dapat sa next na competition mo sa swimming competition ikaw na ang magiging champion, para sa next na regalo namin ng mama mo, sa Switzerland na tayo!" Galak na sabi muli ni papa sa akin

"Tama ang papa mo" Sang-ayon naman ni mama

"Sige po!" Masunuring sabi ko i kiss them both in their checks

"Amoy asim na ang prinsesa namin" dag dag ulit ni papa pagka buhat niya sa akin

"Hahahaha. So tara na mag g'gabi na, uuwi pa tayong probinsya" Sabi naman ni mama

"Lah lah lah lah" pumapalakpak na kanta ko habang nasa kalagitnaan kami ng biyahe pa-uwi ng probinsya nasa tabi ni papa si mama habang ako naman nasa backseat mag-isa

Mayamaya pa ay rinig ko ang mahinang pagtawag ni mama kay papa pero parang walang narinig si papa 

"Erick!" Muling tawag ni mama kay papa hindi ko alam kung anong nangyayari pero ang tanging alam ko lang wala na sa tamang direksyo ang pagmamaneho ni papa pagiling giling na ang aming sinasakyang van but he still manage to drive it