Tęsknił. Tęsknił za swoim dzieciństwem i mimo iż starał się to przed sobą ukryć - nie potrafił. Nienawidził tego.
Nieważne jak złe było jego dorastanie, ważne że wtedy obok niego był jego brat. No właśnie, był. Teraz go nie ma i Regulus tęskni. Tęskni za nim każdego dnia i każdej nocy. Gdy tylko zauważa go w szkole - wszystkie ich wspólne wspomnienia przychodzą niemalże natychmiastowo do głowy Regulusa. Jego brat był dla niego wszystkim, autorytetem, idolem, przyjacielem, a nawet rodzicem. Zrobił dla niego więcej niż niejedna osoba. Ale zamiast cokolwiek z tym zrobić, porozmawiać, wyjaśnić, przeprosić - postanowił siedzieć w ciszy i nadal tęsknić w ukryciu.
CZYTASZ
regulus black | "silva, mare, scelerisque"
Short StorySILVA, MARE, SCELERISQUE o rzeczach, których regulus black nienawidził. short story, wrzesień 2022