Yalan Aşk | LY

0.8

Yağızdan'

Elimle saçlarımı rastgele karıştırmış, benden cevap bekleyen
Çağana bakmıştım. "Evet unuttum. Bak Çağan biliyorsun ki, ben Zeynep'i gerçekten sevmemiştim. Babamın zoruyla onunla birlikte oldum. Ona karşı 'aşk' diye bir duygu beslemiyordum." diye de beklediği cevabı vermiştim.

Bana anlamsız gözlerle bakmaya başlamıştı. Anlamıyorum yani, yalandan falan dediğimi mi sanıyor? Ki hiç öyle sanmasın çünkü eğer Zeynep'i sevseydim ondan ayrılmazdım.

Çağan derin bir nefes alıp vererek konuşmaya başlamıştı.

"Bilmiyorum kardeşim, her şey o kadar karışık ki. Hiç bir şeyi tam anlamıyla çözemiyoruz. Ne hissettiğimizi bile anlayamıyoruz." 

Dediklerinde haklıydı aslında. Her şey çok karışıktı. Ben ise kimseyi tanımıyordum sanki, o yüzden tam anlamıyla beynimdeki soruların cevabını da bulamıyordum.

Daha bir kaç haftadır görüştüğü kıza karşı neler hissettiğini bile bilmeyen Yağız Kılınç klasiği diyorum ben buna.

"Aynen, haklısın sende. Ben de fazla sıkıldım zaten bu oyunlardan. Neyse Çağan dertleşmek için çağırmıştım seni de. Sağolasın."

Çağan gülümseyerek elini belime koymuş sıvazlamıştı. "Ne demek kardeşim her zaman" diye de eklemişti.

Ülküden'

Yağızı biraz araştırmak istemiştim doğrusu. Hem bu kadar ilgi çekiciyse belki ben de onu kendime aşık edebilirdim ama mâlum Zeynep Leya'ya verdi o görevi.

Yine de instagramda aratmıştım ismini ve gelen sonuçlar karşısında fazla şaşırmıştım. Hani derler ya "Mükemmel bir insan yoktur" diye? O cümle kesinlikle yalan. Kimse mükemmel değilse bile bu çocuk net öyledir.

Aslında bir anlığına Leya'nın yerinde olmak istemiştim. Ama bunun için de bir plan yapmak lazımdı aynı zamanda Zeyneple aram bozulacaktı, ki bunu istemem.

Odaya birden Leya'nın dalmasıyla telefonu hemen saklamıştım.

"Ülkü, beni uyku tutmadı ya bir şeyler mi yapsak ya da sohbet etsek?"

İyi ki telefonu farketmedi diyerek icimden dua ediyordum resmen.

"Aa neden Leya bebeğim? Hani uykun geliyordu?"

"Gelmedi işte." diyerek yatağımın yanına oturmuştu. Gözleri elimle bacağımın altına sakladığım telefonuma kaymıştı.

"Bekle bir dakika! Ben içeriye girerken neden telefonu birden sakladın sen? Dökül hemen."

Şimdi de bir şey ima edercesine gülüyordu. Ben ise gülmüyordum, aksine şimdi telefonu eline alacak dürtüsüne engel olamayarak korkuyordum.

"Hiç ya ne olsun yani canım? Sana yalan söylemeyeceğim ki ne de olsa değil mi?"

"Hadi ama Ülkü hem arkadaş değil miyiz biz? Neden saklıyorsun"

"Ya bak Le-" diyecekken birden telefonu elimden almasıyla sözüm yarıda kalmış, afallamıştım.

Korkuyla hemen elinden almaya çalıştım ama nafile. Vermedi.

Kilidi de açmasıyla tırnaklarımı bir birine geçirmiştim. Ben şifremi bu kıza ne zaman söylemiştim ki ya?

Sonra hemen ana ekranda Yağızın hesabı, fotoğrafları belirmişti.

Yüzündeki gülüş birden solmuş, sanki bir şeyi tamamen anlamamış şekilde  2,3 saniye ana ekrana bakakaldı. Kendini toparlayarak zar zor konuştu.

"Yağız ne alaka Ülkü? Sen neden onun hesabında fotoğraflarını izliyorsun? Bir de like atmışsın hepsine"

Bunları söylediğinde de sesi titremişti. Gözleri bir ben bir de telefon arasında mekik dokuyordu. Ne olduğunu çözmek istiyordu ama başaramıyordu sanki.

"Leya şey"

"Ne Ülkü? Ne?"

Aniden gülmeye başlamıştım.

"Canım neden bakayım ki? Yalandan, oyun bile olsa eniştem sayılır değil mi yani? O yüzden. Hem, sen cidden bunu yapabileceğime inandın mı?"

Anlamamasını umut ederek gözlerine bakmıştım. Onun ise gülüşü hâlâ solmuş şekildeydi.

Telefonu hemen elime tutuşturup yüzüme bakmadan konuşmaya başlamıştı.

"Peki öyle olsun. Yani umarım öyledir. Neyse benim uykum da geldi zaten iyi geceler sana"

Yatağın üzerinden kalkıp kapıdan çıkacakken tekrar bana bakmıştı.

"Kendine çeki düzen ver Ülkü. Bir öyle, bir böylesin"

O bunları ekleyip kapıdan çıkarken ben Yağıza anonim olarak yazmayı düşünüyordum..

~Selamm!
~Bayağıdır bölüm atmıyordum, ah be
~Neyse  neyse, nasılsınız?
~Umarım beğenmişsinizdir<3
~Seviyorum sizi!<3
~Ha bu arada YouTubede de dizi yapıyorum. Kanal ismi "Aylanızz'ly #AyHaz" isterseniz göz atabilirsiniz.
~Fazla uzattım, görüşürüzz!<3