"Sis"

"İnsanı yenilgileri güçlendirir" derler. Ama sadece derler. Gerçeğinin böyle olduğunu düşünmüyorum. İnsan yenildiğinde ya da kaybettiğinde asıl amacının
kazanmak olduğunu unutur. Bunu hayatta defalarca
kez kaybetmiş biri olarak söylüyorum;

"Yenilgiler insanı güçlendirmiyor, aksine sonu olmayan bir uçuruma sürüklüyor."

Evet bana da her zaman "kazanmak kadar kaybetmek de var" dediler, ve biliyorum bunu sana da söylediler. Ama üzgünüm ki gerçekler bu değil. Sen yaparsın, yaparsın evet ama başarı tek kişi ile gerçekleşmez.

Ben Sis. Sis Aden. Yaklaşık 3,5 yıldır futbol ile ilgileniyorum. Bunca zamandır gidiyorum peki sonuç ne? Sonuç yok. Daha doğrusu ortada hiç bir şey yok.

Şimdiye kadar yaklaşık yirmi sekiz maç kazanmış, otuz sekiz kerede yenilmiştim. Bunların hepsini not ettiğim bir defterim vardı. Bir başarı defteri. Ama ben başarısızlıklarımı da yazıyordum çünkü defterin boş kalması beni üzüyordu.

Ve bir tane daha defterim vardı. Hedef defteri. Buna da hedeflerimi yazıyordum. Şuanki hedefim ise en yakın zamanda yapılacak olan futbol turnuvasına katılmaktı. İçten içe katılamayacağımı düşünüyordum çünkü ben bir kızım. Ve:

"KIZLAR FUTBOL OYNAYAMAZ!"

Sen kızsın farkında mısın? Kızlar futbol mu oynarmış? Voleybol dururken cidden futbola mı kaldın? Futbol erkek işi biliyorsun değil mi? İlerinde çok pişman olacaksın Sis! Gel de voleybola geç hâlâ bir şansın var!

YETER!

Başım çok ağrıyordu. İnsanların bu boş konuşmaları cidden de başımı ağrıtıyordu. Ben evet kızdım ama bu benim futbol oynamama engel değildi!? Ben evet kızdım ama bu hayallerimi gerçekleştirmeme de engel değildi! Ben evet kızdım ama bu insanların bana beni yargılayarak bakması için geçerli bir sebep de değildi! Şimdi ye kadar hiç kimse tarafından desteklenmedim. Şimdiye kadar kimse ne benim arkamda ne de yanımda olmuştu. Aksine her zaman önümde durdular ki ben ileri göremeyeyim.

Ben futbol oynuyordum. Oynuyordum çünkü insanlardaki bu saçma kalıp yargıyı yıkacak, ve isteyince kız erkek farketmezin herkesin her şeyi başarabildiğini insanlara kanıtlayacaktım.

Yaşadığım onca şeye rağmen ilerinin nasıl olduğunu tahmin edebiliyordum. Önümde bir duvar vardı ve bu duvar camdandı. İçeriyi gayet iyi gösteriyordu.

Ve aslında zor olan içeri görebilmek değildi, zor olan şey içeriyi tahmin edebilmekti...

Şimdiye kadar kimse benim yanımda olmamıştı ta ki onu tanıyana kadar: Oya'yı tanıyana kadar.

Adının anlamı ince güzel nazik kızmış. O benim gibi değildi. Adının hakkını fazlasıyla veriyordu. Benim adımın anlamı ise, küçük su taneciklerinden oluşmuş olan bulutların alçalarak yeryüzüne değin inmesiyle oluşan dumandı. Ama ailemin adımı "Sis" koymasının sebebi ablamı sisli bir havada kaybetmiş olmalarıydı. Yani anlayacağınız adımdan.  bile acı vardı.

Oya ile yaklaşık 6 yıldır arkadaştık. Futbol konusunda beni tek destekleyen kişi Oya olmuştu. Ona minnettardım. Her konuda. O olmasaydı belki ben şu an bu halde olamazdım. Belki o da bu halde olmazdı... Oya benim kötü gün dostumdu. Her türlü zorlukta birbirimize destek olmuştuk. Şimdi ise neredeyse hiç görüşemiyorduk. Bu canımı sıkıyordu sıkmıyordu değil ama şu an mutlu. İstediği hayatı ablası ile yaşayabiliyor bunu bilmek içimdeki özlemi ve hüzünü biraz olsun bastırıyor. O başardı, ben başaracağım ve biz başaracağız.

Biz başaracağız Oya;)

*Bu bölümden sonra Sis'in bir arkadaşı var.
Kullanıcı adı: ecrinslabendez
Kitap adı: His*
(Bölüm çok kısa oldu farkındayım ama bunu tanıtımmış gibi varsalım...;)