The Lingering Sounds of Blooming Flowers [Myanmar Translation] (Semi-Hiatus)

Chapter (1.2)

For Zawgyi~

လုခ်န္​ဖုန္​က စီးကရက္​ဘူးအဖုံးကုိ လက္​မျဖင္​့​ တစ္​ခ်က္​
​ေတာ့ကာ ဖြင္​့လုိက္​၏။သုိ႔​ေသာ္​ ထိုစီးကရက္​ဘူးထဲဝယ္​ ​
ဗလာက်င္​း​ေန​ေပၿပီမို႔ စိတ္​ကသိက​ေအာက္​ျဖင္​့ ခုံကုိသာ
ျပန္​မွီ​ေနလိုက္​​ေတာ့သည္​။သူ႔အ​ေျခအ​ေနမွာ ထိုသုိ႔​ေသာ
"႐ႈခင္းအလွ"အား ခံစားႏိုင္​သည္​့ စိတ္​အ​ေျခအ​ေနမ်ိဳး
ဟုတ္​မ​ေနခဲ့​ေခ်။သူ႔အ​ေနနဲ႔ ဤသုိ႔​​ေသာ ဆု​ေတာင္​းျခင္​း
​ေနာက္​ကြယ္​႐ွိ အဓိပၸါယ္​အား နားမလည္​ႏိုင္​​ေခ်။
သူဆိုသည္​ကား...ၾကဳံ​ေတြ႔ခဲ့​ရေသာ က်႐ႈံးျခင္​းကုိသာ
ခံစားႏိုင္​ၿပီး မိနစ္​တိုင္​းစကၠန္​႔တိုင္​း ဘဝ၏အ႐ႈံးအျမတ္​​
သံသရာထဲ နက္​နက္​႐ိႈင္​း႐ိႈင္​း နစ္​ျမဳပ္​​ေနခဲ့သည္​သာ။

သူ ၃၂ႏွစ္​လုံး ႐ွင္​သန္​​ေနထိုင္​ခဲ့သည္​့တိုင္​ အဆုံး၌မူ
သူ႔ထံတြင္​ မည္​သည္​့အရာမွ က်န္​ရစ္​မ​ေနခဲ့ပါ​ေခ်။
လုခ်န္​ဖုန္​က မထီမဲ့ျမင္​ဟန္​ ျပဳံးကာ သူ႔ပုခုံး​ေတြကုိ
အသာတြန႔္​လုိက္​၏။သူဟာ ထိုင္​ခုံႏွင္​့တံခါးၾကား႐ွိ
​ေသးငယ္​လွ​ေသာအရိပ္​ထဲဝယ္​ စကားထပ္​မဆို​ဘဲ
တိတ္​ဆိတ္​စြာ ​ပုန္​းခို​ေနခဲ့​ေလသည္​။

သူတို႔ ရႊမ္​းလန္​သုိ႔​ေရာက္​ခ်ိန္​ဝယ္​ ​ေကာင္​းကင္​ယံမွာ
​ေမွာင္​မိုက္​​ေန​ေပၿပီ။လုခ်န္​ဖုန္​က အ​ေႏွာင္​့အယွက္​
မျဖစ္​​​ခ်င္​သည္​မို႔ ယာဥ္​​ေမာင္​းအား တိတ္​ဆိတ္​​ေသာ
​ေနရာတြင္​ ရပ္​ခိုင္​းလုိက္​၏။

လုခ်န္​ဖုန္​က ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​ကုိဆြဲရင္​း စိမ္​းသက္​​ေသာ
ၿမိဳ႕လယ္​​ေခါင္​မွာ ရပ္​ကာ ​ေနဝင္​ခ်ိန္​​ေအာက္​႐ွိ
အာ့ဟိုင္​း​ေရကန္​အား အသက္​မဲ့စြာ​ေငးၾကည္​့​ေနခဲ့​၏။
တိုက္​ခတ္​လာသည္​့​ေလက သူ႔ကုိ​​ေအးစိမ္​့သြား​ေစကာ
အဆုံးတြင္​​ေတာ့ လုခ်န္​ဖုန္​ကား သူစိတ္​​ေစရာအရပ္​မွာ
နားဖို႔ စီစဥ္​လုိက္ၿပီး ေျခဦးတည္​့ရာလမ္း​တစ္​​ေလွ်ာက္​
ဆက္​​ေလွ်ာက္​သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။

​ေျခဖ်ားထိပ္​​ေလး​ေတြက အျမဲတမ္​း ​အေ႐ွ႕ကုိ
ၫႊန္​ျပ​ေသာ္​ျငား လူအမ်ားမွာ အျမဲပင္​ ​ေ႐ွ႕သုိ႔
​ေမွ်ာ္​မၾကည္​့ႏိုင္​ၾက​ေပ။