The Lingering Sounds of Blooming Flowers [Myanmar Translation] (Semi-Hiatus)

Chapter (1.1)

For Zawgyi~

~ႀကိဳဆိုပါတယ္​~

​ေလယာဥ္​တစ္​စင္​းမွာ တိမ္​တိုက္​​ေတြထဲျဖတ္​သန္​းကာ
၎၏ေတာင္​ပံ​မ်ားဟာ ေန​ေရာင္​ျခည္​​တန္​းမ်ားအား
ထြင္​း​ေဖာက္​လုိ႔ ​အ႐ွိန္​မွန္​မွန္​ျဖင္​့ ​ေဝဟင္​မွေျမျပင္​​ေပၚ
သက္​ဆင္​းလာ၏။မိနစ္​အနည္​းငယ္​အၾကာဝယ္​..
​ေလယာဥ္​ဘီးမ်ားက ​ေျမျပင္​ကုိအသံက်ယ္​က်ယ္​ျဖင္​့
ထိခတ္​ပြတ္​တိုက္​သြား​ေခ်သည္​။လုခ်န္​ဖုန္​၏ကုိယ္​က
အနည္​းငယ္​ယိမ္​းယိုင္​သြားၿပီး သူမ်က္​လုံးဖြင္​့လုိက္​ခ်ိန္​
သူ၏မႈန္​ရီမႈန္​ဝါးအျမင္​အာ႐ုံထဲ ​ေန​ေရာင္​​​ျခည္​​တန္​းတို႔
ဝင္​​ေရာက္​လာခဲ့၏။​လုခ်န္ဖုန္​​က ျပတင္​း​ေပါက္​႐ွိရာဆီ
တိုးကပ္​သြား​လိုက္​သည္​ : အျပင္​မွာ ​ေနသာ​ေနတာပဲ။

​ေနာက္ဆုံး​ေတာ့ ​ဤ႐ွည္​ၾကာ​ေသာသက္​ဆင္​းမႈမွာ ​
ၿပီးဆုံးသြားၿပီျဖစ္​သည္​။ဆူဆူညံညံအသံ​ဗလံမ်ားက
လုခ်န္​ဖုန္​၏နား​ထဲ ျပည္​့ႏွက္​​ေန​ခဲ့​ေသာ္​ျငား လူကမူ
တစ္​ခ်က္​ပင္​မ​ေရြ႕ဘဲ သူ႔​ေခါင္​းသူ လက္​တစ္​ဖက္​ျဖင္​့
ထိန္​းကာ အနားယူရင္​း ေနရာတြင္​သာ က်န္​ရစ္​​ခဲ့၏။
​ခရီးသည္​အားလုံး ကုန္​လုနီးနီးျဖစ္​​ေလ​ေတာ့မွ သူက
ထိုင္​ခုံခါးပတ္​ကုိျဖဳတ္​ၿပီး ​ေနရာမွထကာ ​ေခါင္​း​​ေပၚ႐ွိ
စင္​ကုိဖြင္​့လုိက္​​ေခ​်သည္​။

သူ႔မွာ အထုတ္​အပိုးမ်ားမ်ားစားစား မပါပါ​ေခ်။
ဒူးအျမင္​့​​ေလာက္​႐ွိသည္​့ အလူမီနီယံခရီး​ေဆာင္​အိတ္​ထဲ
လဲဝတ္​မည္​့ အဝတ္​အစားသုံးစုံအျပင္​ သူ႔အိပ္​ခန္​းထဲ႐ွိ
စာအုပ္​စင္​မွ ၾကဳံရာက်ပန္​းဆြဲယူလာ​​ခဲ့ေသာ စာအုပ္​
ႏွစ္​အုပ္​သာပါ​ေလသည္​။လုခ်န္​ဖုန္​က သူ႔ကုတ္​အကၤ်ီကုိ
ဝတ္​လုိက္​ၿပီး ​ေလယာဥ္​ခန္း​ထဲမွ အျပင္​သုိ႔ ​တည္​ၿငိမ္စြာ
ထြက္​လာခ်ိန္​ ​ႏူးညံ့ညင္​သာသည္​့ အ​ေႏြးဓာတ္​ေလးမွာ
သူ႔အား ​​ေထြးဖက္​လုိ႔လာ၏။

သူ ခရီးတိုဘတ္​စ္​ကား​ေလးထဲက ဆင္​းလာလုိက္​ၿပီး..
ထြက္​​ေပါက္​ဆီေရာက္​ဖို႔ လူအုပ္​ႀကီးကုိ တြန္​းတိုက္​ရင္​း
​ေက်ာ္​ျဖတ္​လာခဲ့ရ​ေပသည္​။​ခန္​းမထဲမွာမူ အလ်င္​စလုိ
သြားလာ​ေနၾကတဲ့ လူ​​မ်ားႏွင္​့ျပည္​့ႏွက္​လ်က္​သား။
လုခ်န္​ဖုန္​က ​ေအာက္​ငုံ႔ၾကည္​့လုိက္​၏။မ်က္​ဝန္​းထဲဝယ္​
​ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚ႐ွိ ​​​​ေျပာင္လက္​​ေန​ေသာ​ ေႂကြျပားမ်ား၏
​ေရာင္​ျပန္​မ်ား ထင္​ဟပ္​လုိ႔​ေနကာ မ်က္​ႏွာ​ေပၚမွာ​ေတာ့
မည္​သည္​့အမူအရာမွ ႐ွိ​မ​ေနခဲ့ေခ်။သူ႔​ေခါင္​း​အထက္​မွ
​ေနာက္​ထပ္​​ေလယာဥ္​တစ္​စင္​း သက္​ဆင္​းလာ​ေၾကာင္​း
​ေၾကညာသည္​့ က်ယ္​​ေလာင္​​ေသာအသိ​ေပးခ်က္​တစ္​ခု
ထြက္​​ေပၚလာ​​ေပ၏။