4.BÖLÜM

29 0 1
                                    

Bugün cumartesiydi.Neden bilmiyorum ama okul olsa sabahın köründe kalkamam,tatilde zorlanmadan uyanıyorum.Bu kadar erken kalktım kitap okuyayım bari.Çok öncelerden bir kitap almıştım.Daha okumaya fırsatım olmamıştı.Adı "Sevgi Bağı" bir kedinin hikayesini anlatıyor.Okumaya başladım.Yarım saat okuduktan sonra canım sıkıldı.Kitabı rafıma yerleştirip  elime telefonumu aldım.Facebookuma girip gezinmeye başladım.Cansudan mesaj geldi:
"Günaydın"
"Sanada"
Aslına bakarsanız artık bu kızla konuşmak istemiyorum.Yani onu sevmiyorum.Yeniden mesaj gönderdi:
"Ne o soğuksun bana karşı"
"Kendin böyle istedin Cansu ! "
Artık sıkılmaya başladım ve bir anda Cansuyu engelledim.Çünkü uğraşamayacak duruma gelmiştim.Telefonu yatağa bırakıp,hava almak için bahçeye çıktım.Bahçede dururken sokak kedileri yanıma geldi.Sokak kedilerini severim ama bir nedenle de sevmem, hem Pireli olurlar hem de insanlardan hep kaçarlar.Bir süre onları izledim.Onları izlerken aklıma resim yarışması geldi.Onu nasıl unuttum ben.Hemen gidip fotoğraf makinemi aldım.Bu tatlı küçük yaratıkları fotoğraf çekmeliydim.Buraya bakın bakalım.Evet çok güzel çıktınız, afferin size.Şimdi eve gidip bunlara biraz filtreleyelim.Tam kapıdan girerken bir şey farkettim.Anahtarı almayı unutmuşum.Of ne salağım.Ne yapacağım şimdi ben.Sabahın köründe herkes uyuyor.Neyse başka fotoğraflar çekeyim dedim kendi kendime.Dışarı çıkıp resmen her şeyi çektim.Çiçekler , sıra halindeki karıncalar, güller,otlar...
Sonra annem kalkmış, bahçeye geldi.
"Kızım rüyanda mı gördün bahçeyi?"
"Sana da günaydın annecim.Kahvaltıyı burada mı yapsak hava da güzel zaten"
"Daha hazırlamadım bile , bana yardım edersen burada yeriz."
"Tamam o zaman , hadi hazırlayalım benim canım annem,annelerin annesi , meleğim, birtanem.
Böyle davranmamın küçük bir payı da kedi aldırmak istediğim için.Para benden olacak ya belki aldırır.Yani resim yarışmasını kazanırsan para benden olacak.Ben böyle düşünürken annem:
"Al şu yumurtayı sucuk da doğra "
"Tamam da sen ne yapacaksın bakalım annecim?"
"Odayı toplıyacağım."
"Tamam tamam "
Kahvaltı da resim yarışmasını konuşacaktım.Yüz ifadelerini ve ne söyleyeceklerini merak ediyordum doğrusu.Sonuçta parayı ben kazanacaktım ve kedinin parasını ben verecektim.Gerçi sadece kediyle kalmıyor.Yok kedi maması, kedi kumu , kedi tarağı falan.Olsun ne olcak ben onları göze aldım zaten.
"Ne söyleniyon sen kendi kendine bakalım."
"Ay baba ödümü kopardın.Öyle bir şeyler mırıldanıyordum."
"Kedi medi diyordun gene" dedi ve gülümsedi.
"Evet zaten  kahvaltı da bende onla ilgili bir şey diyeceğim size "
"Tamam.Ne konuşacaksın gene,meraklandım şimdi"
"Az sonra duyarsın"
Babam odaya gitti bende tepsiye peynir zeytin koydum.Tabi Nutellayı da unutmadım.
Kahvaltıyı yaparken konuyu açayım dedim.
"Babacım bizim okulda resim yarışması var."
"EE noldu katıldın mı?"
"Yok pazartesi günü başvuru yapacağım da"
" Ne "da" "
"Ya 1. Olana 1000 lira ödül var ."
"Bence katılmalısın!" diye atıldı annem.
"Merak etme anne zaten katılıcam ama kazanırsam size zırnık koklatmam.O parayla kendime kedi alacağım."
"Aman senin Parana kalmadık."
"Anne böyle diyorsun ama sürekli istiyorsun"
"Dedim ya senin Parana kalmadık."
"Hı hı tabi."
"Ee" dedi babam."okul nasıl gidiyor?"
"İyi Biyolojiden 90 almıştım en son."
"Matematik?"
"Ay ölsün o matematik.Ama daha olmadık."
"Hadi bakalım"
"Baba! gerçekten  kazandım diyelim.Alır mısın kedi?"
"Bakarız."
Ya şu bakarız lafından nefret ediyorum.Bakarız ne ya bakcaksan bak işte...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 18, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kedi DelisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin